روند شش دهه توسعه و تحول در آموزش و پرورش چین (1949 تا 2009)

بخش شهرداری شهر پکن (32 دا نشگاه)

1- دانشگاه بیجینگ (پکن) ،2- دانشگاه مطالعات بین المللی بیجینگ ، 3- آکادمی فیلم بیجینگ ، 4- دانشگاه تکنولوژی بیجینگ، 5- دانشگاه بیهانگ ، 6- دانشگاه تکنولوژی شیمی بیجینگ، 7- دانشگاه جیائوتونگ بیجینگ ، 8- انستیتو تکنولوژی بیجینگ ، 9- دانشگاه علوم و تکنولوژی بیجینگ ، 10 - دانشگاه نورمال بیجینگ ، 11- دانشگاه ورزش بیجینگ ، 12- دانشگاه مطالعات خارجی بیجینگ ، 13- دانشگاه زبان و فرهنگ بیجینگ ، 14 - دانشگاه پست و مخابرات بیجینگ، 15- دانشگاه باستان چین در بیجینگ ، 16- دانشگاه جنگلبانی بیجینگ، 17 – دانشگاه اقتصاد و تجارت جهانی ، 18- دانشگاه نیروی برق شمال چین ، 19- دانشگاه تسینگوا ، 20- دانشگاه اقتصاد و تجارت پایتخت ،21- دانشگاه پایتخت نورمال ، 22- کالج آموزش فیریک پایتخت ، 23 – دانشگاه امور خارجه چین ، 24- دانشگاه کشاورزی چین ، 25- دانشگاه رن مین چین ،26- دانشگاه علوم جغرافیای چین ( بیجینگ) ، 27- اکادمی مرکز هنرهای زیبای چین ،28- مرکز آکادمی درام ، 29- مرکز هنرستان موسیقی ، 30 – دانشگاه مرکزی قومیت ها ، 31 - – دانشگاه مرکزی سرمایه گذاری و اقتصاد ، 32 – آکادمی علوم چین مخصوص دوره دکتراء

بخش شهرداری شهر تیان جین ( 7 دا نشگاه)

33- دانشگاه نان کای ، 34 - دانشگاه تیان جین ، 35- دانشگاه نورمال تیان جین ، 36- دانشگاه مطالعات خارجی تیان جین ، 37- دانشگاه پزشکی تیان جین ، 38- دانشگاه دارو های سنتی تیان جین ، 39 – دانشگاه تکنولوژی و آموزش تیان جین

در استان هه ایلونگ جیانگ (4 دانشگاه)

40- انستیتو تکنولوژی هاربین ، 41- دانشگاه مهندسی هاربین ، 42- دانشگاه هه ایلو نگ جیانگ ، 43- دانشگاه جیاموسی

در استان لیائونینگ (7 دانشگاه)

44- دانشگاه دالیان ماریتایم ، 45- دانشگاه تکنولوژی دالیان ، 46- دانشگاه شمال شرقی ، 47 – دانشگاه لیائونینگ ، 48 – دانشگاه نورمال لیائونینگ ، 49- دانشگاه نورمال شن یانگ ،50- دانشگاه پزشکی چین

در استان جی لین (6 دانشگاه)

51- دانشگاه جی لین ، 52- دانشگاه نورمال شمال شرق ، 53 – دانشگاه نورمال جی لین ، 54- دانشگاه علوم و تکنولوژی چانگ چون ، 55- دانشگاه بی هووا ، 56 - دانشگاه یان بی ین ،

در بخش شهرداری شهر شانگهای (13 دانشگاه)

57_ دانشگاه فودان ، 58- دانشگاه دونگ گوا، 59- دانشگاه علوم و تکنولوژی شرق چین ، 60 - دانشگاه نورمال شرق چین ، 61 - دانشگاه شانگهای ، 62- دانشگاه سر مایه گذاری و اقتصاد شانگهای ، 63- دانشگاه جیائوتونگ شانگهای ، 64- دانشگاه نورمال شانگهای ، 65- دانشگاه مطالعات بین المللی شانگهای ، 66- هنرستان موسیقی شانگهای ، 67- دانشگاه ورزش شانگهای ،68- دانشگاه دارو های سنتی چین ، 69- دانشگاه تونگجی

در استان جیانگسو (10 دانشگاه)

70- دانشگاه جیانگسو، 71- دانشگاه جنوب شرق ، 72- دانشگاه هوهای ، 73- دانشگاه جیانگ نان ، 74- دانشگاه نورمال نانجینگ ، 75- دانشگاه نانجینگ دارو های سنتی چین ، 76- دانشگاه نانجینگ علوم اطلاعات و تکنولوژی ، 77- دانشگاه یانگجو ،78- دانشگاه دارو سازی چین ، 79- دانشگاه معدن و تکنولوژی چین

در استان ژ جیانگ (4 دانشگاه)

80 - دانشگاه نورمال ژ جیانگ ، 81- - دانشگاه ژ جیانگ ، 82- - دانشگاه نینگ بو، - 83- آکادمی ملی هنر های زیبای چین

در استان آن هوئی (3 دانشگاه)

84- دانشگاه آن هوئی ، 85- دانشگاه نورمال آن هوئی ، 86- دانشگاه علوم و تکنولوژی چین

در استان فوجیان (یک دانشگاه)

87 - دانشگاه شیامن

در استان شاندونگ (سه دانشگاه)

88- دانشگاه شاندونگ ، 89- دانشگاه معلم شاندونگ ، 90- دانشگاه اقیانوس چین

در استان جیانگ شی (دو دانشگاه)

91- داشنگاه نان چانگ ، 92- انستیتو ظروف چینی جینگ دی زن

در استان هوبی (هفت دانشگاه)

93- دانشگاه ووهان ، 94- دانشگاه علوم و تکنولوژی هووازونگ ، 95- دانشگاه نورمال مرکزی چین ، 96- دانشگاه کشاورزی هووازونگ ، 97- دانشگاه تکنولوژی ووهان ، 98- دانشگاه علوم جغرافیا ی چین ، 99- دانشگاه اقتصاد و حقوق زونگ نان

در استان هونان (دو دانشگاه)

100- دانشگاه مرکزی جنوب ، 101- دانشگاه هونان

در استان گوانگدونگ (7 دانشگاه)

102- دانشگاه زونگ سان ، 103- دانشگاه تکنولوژی جنوب چین ، 104- دانشگاه کشاورزی جنوب چین ، 105- دانشگاه نورمال جنوب چین ، 106- دانشگاه طب سنتی گوانگزو، 107- دانشگاه پزشکی جنوبی ،108- دانشگاه شانتو

در ناحیه حودمختار گوانگشی زوانگ (3 دانشگاه)

109- دانشگاه گوانگشی ، 110 – دانشگاه پزشکی گوانگشی ، 111- دانشگاه نورمال گوانگشی

در یونن (2 دانشگاه)

112- دانشگا ه نورمال یونن ، 113- دانشگاه یونن

در استان سی چوان (3 دانشگاه)

114- دانشگاه سی چوان ، 115- دانشگاه اقتصاد و دارایی جنوب غرب ، 116- دانشگاه غرب – جنوب جیائوتونگ

در منطقه شهرداری شهر چانگ چونگ (2 دانشگاه)

117- دانشگاه چانگ چونگ ، 118- دانشگاه جنوب غرب

در استان شانسکی (5 دانشگاه)

119- دانشگاه شیان جیائو تونگ ، 120- دانشگاه چانگان ، 121- دانشگاه مطالعات بین المللی شیان ، 122- دانشگاه پلی تکنیک شمال غرب ، 123- دانشگاه A و F شمال غرب

در استان گانسو(1 دانشگاه)

124- دانشگاه لا نژو

سیاستگذاریها و سرمایه گذاریهای کلان چین در بخش آموزش

كشور چين در سرمايه گذاری كلان خود 731 ميليون دلار در بخش آموزش عالی و تحقيقات علمی در جريان دهمين برنامه پنجساله كشور طی سالهای 2005 – 2001 را عملی نمود .

اين سرمايه گذاری در قالب طرح آموزشی 211 به مورد اجراء گذاشته شد . با اجراي "طرح آموزشی 211" در واقع 100 دانشگاه و دانشكده كشور چين جهت تحقيق در خصوص مسائل و مشكلات اقتصادی، فنی و اجتماعی ، به پايگاه های پژوهشی مبدل شدند كه اين مسأله خود به تقويت رشته های علمی جديد و پژوهش زيربنايی منجر گرديد.

علاوه بر اين، در قالب طرح فوق، بر ايجاد سيستم خدمات اطلاع رسانی مركب از شبكة جهانی اينترنت، بانك های اطلاعاتی و كتابخانه های ديجيتالی در دانشكده ها و دانشگاههای كشور تاكيد جدی شده است .

گفتنی است اين برنامه از سال 1996 در كشور چين به اجراء گذاشته شد که در نوع خود بزرگترين طرح آموزشی و پرورشی محسوب می شد . با اختصاص بودجه 2200 ميليون دلاری برای اجرای طرح مذكور، وضعيت پژوهش و تعليم و تربيت در بسياری از دانشگاهها نیز بهبود يافت.

دولت چین در تلاش است تا كيفيت علمی دانشگاهها را نيز به منظور رقابت با دانشگاههای معتبر جهان ارتقاء دهد . آنچه که در اينجا قابل توجه است اینست که با رشد کیفی دانشگاهها ، بتدريج ازمیزان نرخ ثبت نام دانشجويان كاسته شده است .

اين اتفاق اكنون در برخی از دانشگاههای چین به وقوع پیوسته است به نحوی كه در برخی از دانشگاهها نسبت به سه سال گذشته از دانشجويان كمتری ثبت نام به عمل آمده است.

در سال 2002 حدود 2 ميليون و 750 هزار از دانش آموز فارغ التحصيل مدراس متوسطه در مؤسسات آموزش عالی ثبت نام به عمل آمد كه در مقايسه با ثبت نام 2 ميليون و 600 هزار نفری سال 2001 ، كمتر از 10 درصد رشد برخوردار بوده است.

گفتنی است كه نرخ رشد مذكور در سال 1999 ، حدود 4/47 درصد و در سال 2000 حدود 25 درصدی و در سال 2001 حدود 17 درصد بوده است .

از سال 1999 كشور چين به اتخاذ سياست افزايش تعداد دانشجويان روی آورده و در همين سال به ثبت نام از تعداد يك ميليون و 600 هزار دانشجو در دانشگاهها و دانشكده های كشور مبادرت نمود كه اين ميزان در سال 2000 حدود 2 ميليون و 200 هزار نفر و در سال 2001 حدود 2 ميليون و 500 هزار نفر بوده است .

به عبارت ديگر، ظرف مدت 3 سال ، تعداد پذیرش دانشجويان به دو برابر افزايش يافته است . اين روند موجب شد تا جوانان بيشتری نتوانند موفق به کسب مدرك از دانشگاهها شوند .

به هر حال دولت چین سعی کرد تا به كيفيت آموزشی توجه خاصی داشته باشد و اين موضوع را در اولويت کاری خود قرار دهد .

طی سه سال ، كشور چين به انتشار 843 ميليون دلار اوراق قرضه دولتی در حمايت از افزايش میزان نرخ ثبت نام دانشجويان مبادرت نمود و اين در حالی است كه امكان خوابگاه ويژه اساتيد و آزمايشگاه های كافی در دانشگاهها برای آموزش دانشجويان وجود نداشت و اين مسئله سب شد تا بركيفيت تحصيلی دانشجویان تأثير منفی بر جای گذارد.

علاوه بر اين، نرخ دانشجويان فارغ التحصيل دانشگاه های چین نسبت به فرصت های شغلی موجود نیز بيشتر می باشد كه اين خود می تواند مشكلات اجتماعی عديده ای را ببار آورد.

در همين راستا طی سال 2001 ، از بررسی های به عمل آمده در خصوص 50 مركز آموزش عالی فعال در پكن نشان می دهد که اغلب اين مراكز با افزايش كمی دانشجو و كاهش كيفيت آموزشی و عدم رشد امكانات و تسهيلات و ابزار آموزشی مواجه بوده اند.

تراكم تعداد زياد دانشجويان در كلاس های آموزشی موجب بازدهی پائين سيستم آموزشی شده است. از سوی ديگر، سيستم فعلی آموزشی كه بر كسب نمرات تحصيلی بالا استوار می باشد نيز خود از جمله دلايل افت آموزشی و عدم پاسخگويی لازم بخش آموزش به نيازهای اجتماعی است.

بودجه مصوب در بخش آموزش و پرورش چین در سال 2009 میلادی یکهزارو نود و سه میلیارد و ششصد و شصت و سه میلیون یوان می باشد که نسبت به یودجه سال 2008 میلادی حدود یکصدو نود و نه میلیارد و هفتصدو هفتادو دو میلیون یوان یعنی معادل 36/22 درصد افزایش داشته است .