برخی کارشناسان غربی نگاه نادرستی نسبت به اقتصاد چین داشتند، به‌طوری که وقتی میزان رشد اقتصادی چین به 10 درصد رسید، آن‌ها "نظریه تهدید اقتصادی چین" را مطرح کردند. وقتی که میزان رشد آن به 6.9 درصد رسید، اقتصاد چین را دچار خواندند. اما رشد اقتصادی چین در بیش از 30 سال گذشته نشان می‌دهد که دیدگاه‌های غربی‌ها اشتباه است.
اما چرا این کارشناسان غربی همواره نسبت به اقتصاد چین بدبین بوده‌اند؟ شایان ذکر است که برخی از این افراد بدبین تنها اهداف مغرضانه و پنهانی داشته‌اند و برخی دیگر نیز با حسن‌نیت نسبت به وضعیت رشد اقتصادی در چین ابراز نگرانی کرده‌اند که قابل پذیرش است. اقتصاد چین در سال‌های گذشته رشد سریعی داشته است و اکنون با تنزل رشد آن بر منافع اصلی برخی غربی‌ها تأثیر منفی گذاشته است. البته نگرانی برخی غربی‌ها نسبت به رشد اقتصادی چین دوستانه و صادقانه است. چین باید ارتباطات خود با آن‌ها را تقویت بخشد تا نگرانی و تردید آن‌ها نسبت به اقتصاد چین بر طرف شود. هشدارها و پیشنهادهای سازنده آن‌ها به مقابله چین با چالش‌ها و حفظ توسعه سالم و پایدار اقتصادی کمک میکند.
دکتر نوریل روبینی (Nouriel Roubini) اقتصاددان معروف، چهار سال پیش نسبت به اقتصاد چین و الگوی رشد آن بسیار بدبین بود و پیش‌بینی کرد اقتصاد چین در سال 2013 میلادی فرود سختی خواهد داشت اما اقتصاد چین با هیچ بحرانی مواجه نشد.
جورج سوروس (George Soros) فعال مالی معروف جهان نیز چندی پیش در نشست سالانه مجمع جهانی اقتصادی داووس بار دیگر دیدگاه یاد شده را بیان کرد که دیدگاهش مورد تأیید بسیاری از حاضران نشست قرار گرفت. با این حال، کلاوس شواب رئیس اجرایی مجمع جهانی اقتصادی داووس اعلام کرد که میزان تولید افزوده ناشی از رشد 6.8 درصدی اقتصاد چین برابر با میزان تولید کل کشور سوئیس در سال است. در حال حاضر میزان رشد اقتصادی جهان تنها 3 درصد است و نسبت به رشد 5 درصدی سال 2005 کاهش چشمگیری داشته است. چین در حال تنظیم ساختار اقتصادی خود است و نسبت به دورنمای اقتصاد خود نگاه بسیار خوشبینانه‌ای دارد.
جیم اونیل (Jim O'Neill) یکی از معروف‌ترین اقتصاددانان جهان و ارائه‌کننده نظریه "گروه بریکس" نیز چندی پیش در لندن اعلام کرد که حجم افزوده اقتصاد چین با رشد 6.9 درصد، بسیار قابل ملاحظه است؛ ساختار اقتصادی چین در حال تغییرات مثبت بوده است.
در حقیقت، چین و هند تنها کشورهایی بزرگ اقتصادی هستند که در سال 2015 میزان رشد آن‌ها بیش از 6 درصد بوده است و این با توجه به این نکته است که حجم اقتصاد هند تنها یک پنجم چین است. برآورد می شود که سهم چین در رشد اقتصادی جهان حداقل به بیش از 25 درصد برسد. حتی با وجود تنزل قیمت بین‌المللی نفت، چین عامل کاهش قیمت نفت نبوده است. چراکه میزان واردات نفت چین کاهش چندانی نداشته است.
شایان ذکر است که تنها در روز یازدهم نوامبر سال 2015، میزان فروش شرکت‌های اینترنتی عالی بابا (alibaba.com) وتی مال (Tmall.com) به 91 میلیارد و 217 میلیون یوان (برابر با حدود 14.5 میلیارد دلار) رسید. این در حالی است که میزان فروش روز "جمعه سیاه" آمریکا تنها 19 درصد آن بوده است.
آن دسته از اقتصاددان غربی که به اقتصاد چین بدبین هستند، تنها روی مشکلات و چالش‌های اقتصادی چین متمرکز شده‌اند و نسبت به دست‌آوردها و پیشرفت‌های اقتصادی چین توجهی نداشته‌اند. اصلاحات و تنظیم مستمر سیاست‌های درست به توسعه پایدار اقتصادی چین کمک کرده است. بهسازی ساختار اقتصادی چین موجب رشد اقتصاد جهان نیز شده و همکاری چین با کشورهای دیگر در صنایع تولیدی فرصت‌های کلانی را در زمینه سرمایه‌گذاری برای کشورهای دیگر جهان فراهم خواهد کرد.
بر اساس آمار، ساختار صنایع چین به طور مستمر بهبود یافته است، به‌طوری‌که سهم صنایع خدماتی چین در میزان کل تولید داخلی ملی به 50.5 درصد رسیده است. در سال 2015، میزان سرمایه‌گذاری چین در خارج با رشد 14.7 درصدی به 735.08 میلیارد یوان (برابر با حدود 120 میلیارد دلار) رسید. بدیهی است چین منبع بحران اقتصادی جهان نبوده است، بلکه نیروی محرکه رشد اقتصاد جهان است. چین با داشتن رشد باثبات و مستمر اقتصادی، به‌طور مقتدرانه به رهایی اقتصاد جهان از تله رکود کمک میکند.
