سلسله " جو " غربی و " و دوره بهار و پائیز و دوره کشورهای جنگجو

سلسله " جو " سومین سلسله پس از سلسله های " شیا " و " شان " در تاریخ چین است . این سلسله حدود سال 1027 قبل از میلاد تاسیس شد و در سال 256 قبل از میلاد توسط کشور " چین " سرنگون شد و حدود 770 سال عمر کرد . قبل از انتقال پایتخت کشور " جو " به شرق ، " جو " به " جو " غربی و سپس " جو " شرقی تقسیم می شد . " جو " شرقی نیز دو مرحله " بهار و پائیز " و " کشورهای جنگجو " را شامل می گردید . سلسله " جو " غربی حدود سال 1027 قبل از میلاد شروع شد و در سال 771 قبل از میلاد پایان یافت . " جو وو وان " نخستین پادشاه این کشور پایتخت را به " گائو" ( شمال غرب شهر " چانگ آن " استان " شان شی " منتقل کرد . این پادشاه با ارتش خود به سلسله " شان " حمله و آن را سرنگون و سپس سلسله " جو " را تاسیس کرد . هنگامی که پادشاه " جو چن وان " بر سند قدرت نشست ، بسیار جوان و کم سن بود و نمی توانست به مدیریت کشور بپردازد . بدین سبب عمویش " جو گون دان " بر کشور مدیریت می کرد . " جو گون دان" پس از تثبیت کشور در راس واحدهای نظامی لشکرکشی به شرق را آغاز و شورش را سرکوب کرد . این مقام نیز سلسله تدابیر مهمی برای تقویت نتایج موفق اتخاذ کرد . از سال 770 قبل از میلاد تا سال 476 قبل از میلاد دوره بهار و پائیز در تاریخ چین بود . به دنبال رشد اقتصادی و افزایش جمعیت ، کشورها به دلیل استیلاجویی دچار درگیری های شدید شدند و وضع جامعه بسیار متحول شد . در زمینه تولیدات کشاورزی ، وسائل و لوازم کشاورزی آهنی ساخته شد و مردم به تدریج از گاو برای شخم کردن زمین استفاه می کردند . امور آبیاری پیشرفت کرد و میزان تولید محصولات کشاورزی افزایش یافت . دوره بهار و پائیز دوره گذر تحلیل نظم سیاسی و عمومی سنتی کشور " جو " غربی محسوب می شود . کنفوسیوس نخستین اندیشه مند و کارشناس آموزش و پرورش بزرگ در تاریخ چین در دوران اواخر دوره بهار و پائیز زندگی می کرد . کنفوسیوس بر اساس جمع بندی فرهنگ و افکار قدیمی ،

با توجه به اوضاع نا آرام اجتماعی در اواخر حکمرانی سلسله بهار و پائیز ، در خصوص سلسله مسائل نظری و ایده های اخلاقی و مسائل سیاسی و اجتماعی نظریاتی مطرح و عقاید کنفوسیوس را ایجاد کرد . دوره کشورهای جنگجو ( از سال 403 قبل از میلاد تا سال 221 قبل از میلاد ) دوره دیگر پس از کشورهای مختلف سلسله " جو " شرقی با حکومت های مستقل محلی فراوان است که در آن کشورها برای استیلا بر یکدیگر درگیر می شدند . بین دوره کشورهای جنگجو با دوره بهار و پائیز در تاریخ مرز مشخصی وجود نداشت . بر این اساس از تاسیس سه کشور " جائو " ، " هان " و " وی " در سال 403 قبل از میلاد تا سال 221 قبل از میلاد شش کشور توسط کشور " چین " با یکدیگر اتحاد یافتند که از آن با عنوان دوره کشورهای جنگجو یاد می شود .

در دوره کشورهای جنگجو ، چین بسیار تغییر یافت و بسیاری کشورهای کوچک اشغال شدند . هفت کشور باقیمانده مانند" چین " ، "چو " ، " یان " ، " هان " ، " جائو " ، " وی " و " چی " کشورهای عمده این دوره محسوب می شدند . کشورهای مختلف این دوره یکی پس از دیگری دست به اصلاحات زدند . از این میان اصلاحات کشور " چین " که مردی با نام " شان یان " اجرای آن را پیشنهاد کرد ، بسیار موثر و تاثیرات زیادی داشت . با وجود آنکه در دوره کشورهای جنگجو نبردها بسیار زیاد بود ، اما نبردها مانع پیشرفت فرهنگی قدیمی چین نشد . بعضی دانشمندان بر علوم تسلط می یافتند و فعالیت آنان در جامعه بیش از پیش به شکوفایی فرهنگ علمی مساعدت کرد .

در این دوران ، فرهنگ ایدئولوژی قدیمی چین برای اولین بار به اوج رسید . از این میان ، عقاید کنفوسیوس به نمایندگی کنفوسیوس و منسیوس ، عقاید دائو با نماینده " " لائو زی " ، " جوان زی " و " لیه زی " ، عقاید " فا " با نماینده " هان فی " ، عقاید " مهیسم " به نمایندگی " مو زی " مورد احترام مردم قرار داشت . محافل ایدئولوژی دوره کشورهای جنگجو به سبب این عقاید به مرحله " جنبش صد گل و رقابت یکصد مکتب فکری " گام گذاردند . این ایده ها نه تنها به پیشرفت سیاسی و اقتصادی مساعدت کرد بلکه تاثیرات عمیقی تا امروز داشته است . در سال 230 قبل از میلاد ، امپراتور "چین " روند اتحاد سراسر کشور را آغاز کرد . در مدت 9 سال ، وی 6 کشور دیگر را سرنگون و در سال 221 قبل از میلاد کشور را متحد نمود و به تجزیه 600 ساله چین پایان داد .