• داروها: داروهای خاصی که برای درمان بیماری های مجرای گوارشی، آرتریت، افسردگی، مشکلات قلبی و فشار خون تجویز می گردند، ممکن است سبب ریزش مو در برخی از افراد گردند. همچنین قرص های ضد بارداری ممکن است سبب ریزش مو در برخی از افراد شوند.
• بیماری: بیماری هایی مانند دیابت و لوپوس ممکن است سبب ریزش مو گردند.
• درمان های پزشکی: شیمی درمانی و رادیوتراپی نیز ممکن است سبب ریزش مو گردند. تحت این شرایط فاز آناژن مو متاثر می گردد. بعد از قطع این درمان ها معمولا موهای شما شروع به رویش می کنند.
• تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی و عدم تعادل در هورمون ها سبب ریزش موی موقتی می گردد. تغییرات هورمونی به دلایلی مانند بارداری، زایمان، قطع قرص های ضدبارداری، شروع یائسگی، و کم کاری یا پرکاری تیروئید ایجاد می شود. در پی تغییرات هورمونی، ریزش مو ممکن است تا 3 ماه به تاخیر بیافتد، همچنین رویش مجدد موهای جدید نیز ممکن است 3 ماه طول بکشد. در طول بارداری، موها بطور طبیعی پرپشت تر و ضخیم تر می باشند. معمولا 3 ماه بعد از زایمان ریزش مو اتفاق می افتد. چنانچه عدم تعادل هورمون ها بدلیل تولید اضافی تستوسترون باشد، سبب نازک شدن موها در قسمت تاج سر می گردد. با اصلاح عدم تعادل هورمون ها، ریزش نیز مو متوقف می شود.
• شیوه های رفتاری با موها: مواد شیمیایی که برای رنگ کردن، دکلره کردن، و یا صاف کردن و فر کردن موقتی مو استفاده می گردند، چنانچه بیش از اندازه و یا به شیوه غلطی استفاده شوند، سبب آسیب به مو و شکننده شدن آن می گردند. استفاده بیش اندازه از سشوار نیز چنانچه به ساقه مو آسیب وارد گرداند، می تواند سبب ریزش مو شود.
• عفونت های مربوط به کف سر: عفونت هایی مانند قارچ ها می توانند به موها و پوست سرتان هجوم ببرند و سبب ریزش مو گردند. زمانی که عفونت ها درمان شوند، معمولا موها مجددا شروع به رویش می کنند. عفونت های قارچی معمولا با مصرف داروهای ضد قارچی، درمان می شوند.
• Trichotillomania: نوعی بیماری روانی می باشد که در آن افراد تمایل زیادی به کشیدن موهای خود (از کف سر، ابرو و یا دیگر نقاط بدن) دارند. کشیدن مو از کف سر، سبب کم شدن مو در نقاط کمی از سر می گردد، و ممکن است تا مدتی پنهان بماند. علت این بیماری هنوز در دست تحقیق است و علت خاصی برای آن پیدا نشده است.
آمادگی برای ویزیت پزشک
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 
