عیدهای سال نو اقلیات در چین

در سرزمین وسیع و با شکوه چین با مساحت نه میلیون و ششصد هزار کیلومتر مربع 56 قوم زندگی می کنند که این 56 قوم در گسترش و تداوم فرهنگ و تمدن چین از نسل به نسل دیگر با یکدیگر همیاری و همفکری می کنند.

فرهنگ، تمدن، رسوم و عادات مردم چین جنبه های متفاوت شکوفایی و درختشندگی چنین است.

دولت چین توجه نسبی به اقلیات مبذول می دارد. بطوری که برای اقوامی که جمعیت بیشتری دارند و در یک جا استقرار دارند و می توانند به صورت خودمختار زندگی می کنند.

آمادگی برای فرا رسیدن سال نوی تبتی

مثل ناحیه خودمختار مغولستان داخلی در شمال، ناحیه خودمختار نینگ شیا (قوم هوی) در شمال غربی، ناحیه خودمختار سین کیان (قوم اویغور) در شمال غربی، ناحیه خودمختار شی زانگ (قوم تبت) در جنوب غربی و ناحیه خودمختار گوانگ شی (قوم جوانگ) در جوب.

در این ناحیه ها فرهنگ و رسوم اقلیات خوب حفظ می شود و ادامه داده می شود.بیشتر تاجیکی ها در تاشقورقان سین کیان زندگی می کنند.

تاشقورقان که واقع در شرق فلات پامیر بوده، یکی از شهرستانهای انتهای غرب چین محسوب می شود که با کشورهای تاجکستان ، افغانستان و پاکستان هم مرز است.

همچنین یک گذرگاه مهم جاده ابریشم قدیمی به شمار می رود. تاشقورقان نزدیکترین محل چین تا افغانستان و ایران زمین است.

کلمه تاجیک در افسانه ها معنی تاج دارد. زبان تاجیکی متعلق به خانواده زبان فارسی از گروه زبان های هندی و اروپایی می باشد. تاجیکیها از شعبه شرقی قوم آریان بوده و با پارس ها هم نژاد بودند .

در قرن های قبل از میلادی،مردمی که با زبان فارسی شرقی صحبت می کردند در ناحیه خودمختار سین کیان زندگی می کردند.

در دوران قدیم ، قوم تبتی ها تقویم مخصوص نداشتند.عید سال نو آنها همزمان با شکوفه دادن درختها است. در سال1027 میلادی تقویم تبتی به وجود آمد.

از آن به بعد،این تقویم مورد استفاده قرار گرفت. روز اول سال نو طبق تقویم تبتی ها در مقایسه با عید بهار چین، گاهی جلوتر ، گاهی عقبتر است.

این تقویم طبق تقویم عناصر پنجگانه و "ایین " و "یانگ" (ماه وخورشید) و حیوانات دوازده گانه تنظیم شد. یک سال به چهال فصل و دوازده ماه تقسیم می شود.

شش ماه 29 روز و شش ماه 30 روز است. هر سه سال یک ماه کبیسه

دارد .همچنین با این تقویم می توان خسوف و کسوف را پیشبینی کرد.

در شی شوانگ بان نا(استان یونان) واقع در جنوب غربی چین بسیاری از مردم قوم دایی زندگی می کنند.

در ماه ششم یا هفتم سال بر اساس تقویم قوم دایی ، تقریبا دهه دوم ماه آوریل سال میلادی، مهمترین و با شکوهترین عید دایی یعنی همان عید سال نو آغاز می شود.

به دلیل اینکه در این عید مراسم پاشیدن آب هم وجود دارد، این عید را عید پاشیدن آب هم نام گذاری کرده اند.

معمولا سه روز سال نو را جشن می گیرند.اولین روز خانه را تمیز می کنند. وسایل لازم برای برپای جشن را آماده می کنند و همه اعضای خانواده شام می خورند.

به نظرات دایی ها دومین روز عید نه متعلق به سال گذشته است نه متعلق به سال جدید. سومین روز "ما پا یا وان ما" نام دارد.

می گویند آن روز روزی است که روح "پا یان وان " (نام ایزدی است) سال جدید را به جهان انسان می آورد.در باره منشاء این عید یک اسطوره ای وجود دارد.