• سعادت را با دستان خود می دوزند
بعد از ظهر یک روز بسیار گرم از ماه ژوئن است. آفتاب همچون آتشی سوزان زمین را می خشکاند. تاک انگور اما سایه ای دل انگیز بر حیاط خانه گسترانیده است. صدایِ ریزِ تق و تق ِ بیش از ده چرخ خیاطی که بی وقفه سوزن های خود را به کار وادار کرده اند از چند اتاق شمالی خانه شنیده می شود. پارچه های رنگارنگ چیت در میان دستان زحمتکش کارگران به رقص آمده اند. دقایقی دیگر پارچه ها هر کدام با اشکال گوناگون و زیبا از زیر دست آنان خارج می شوند...
| • ثروتمند شدن کشاورزان منطقه شین جیان، از طریق توسعه «اقتصاد خانگی»
در شهرستان شوله، منطقه خودمختار ملیت اویغور شین جیان واقع در غرب چین، خانه ای با یک حیاط حدود 300 متر مربع وجود دارد. در زیرسایبانی که در جنوب غربی حیاط قرار دارد، خربزه کاشته شده و در گوشه شمال غربی حیاط، محوطه ای بزرگ مخصوص پرورش گوسفند، خروس و پرستو قرار گرفته است. محلی که بی شباهت به یک باغ وحش کوچک نیست. قسمت شرقی حیاط، خانه ای ضد زلزله قرار دارد که سال گذشته به کمک دولت بنا شده است...
|
• ماجرای اسباب کشی خانوادۀ عمو اوروز
او دربارۀ مسئلۀ آب هم می گوید:«ما در منزل قبلی، با کمبود آب مواجه بودیم و می بایستی از آب چاه استفاده کرده و آن را با سطل به خانه برسانیم. این آب معمولا گل آلود بود، مخصوصا در فصل تابستان. بنابراین، از نظر بهداشتی آبِ سالمی نبود. اما حالا از آب شُربِ شهری استفاده می کنیم که علاوه براینکه دسترسی به آن بسیار راحت است، از نظر بهداشتی هم کاملا سالم است.» همسر آقای اوروز می گوید:«آب شهرستان اولوقات بسیار سنگین است که مصرف آن منجر به سنگ سازی در بدن انسان می شود.» به همین دلیل یکی از فرزندان آنها در سال 1985 ، به مدت یک هفته در بیمارستان بستری بوده است. استان جیان سو، به منظور کمکرسانی به ایالت «قیزیلسو قرقیز» دفتر مرکزی ویژه ای ایجاد کرده است
| • پزشکان شانگهای در شین جیآن مایۀ امید پزشکان و مردم منطقه شده اند
در اتاق بیمارستان تخصصی اعصاب، بیمارستان شمارۀ دوی خلق ناحیۀ کاشغر در منطقۀ خودمختار شین جیآن، راضی نصیر 83 ساله روی تختی دراز کشیده است. او طی ده ها سال بسیار تندرست بوده و کم بیمار می شد. ولی بیماری ناگهانی اخیر، او و دخترش را تا حدی ترسانده است. رشیده راضی، دختر او به خبرنگار رادیوی بین المللی چین می گوید: «پدرم ناگهان توان حرکت را از دست داد و حرف هایش نامنظم و مبهم شد. دکتر پس از معاینه تشخیص داد که او دچار خونریزی مغزی شده است. پدرم در آن زمان حدود 80 سال داشت و ما نگران بودیم که عمل جراحی برایش خطرناک باشد
|
• زندگی سعادتمند مرتع نشینان نارات در خانه های ثابت
«قبلاً ما عمدتاً در کوه ها زندگی می کردیم. هر روز پیش از روشن شدن آسمان پدرم سوار بر اسب مرا به مدرسه ای در دامنۀ کوه می رساند و پس از تمام شدن درس ها، مرا بر می گرداند. هر روز سه ساعت به این ترتیب در راه بودیم. در یک زمستان سخت که بی وقفه برف می بارید، یک روز در راه کوهستانی گیر افتادیم و من نیم ماه از رفتن به مدرسه بازماندم». مرتع نارات در ایالت خودمختار یی لی قزاق واقع در غربی ترین نقطۀ چین از دوران باستان، یکی از مراتع مشهور طبیعی کشور بوده است
| • بهره مندی زندگی کشاورزان از کشاورزی در گبی
هنگامی که دربارۀ صحرای گبی صحبت می شود، ناخودآگاه منظرۀ یک زمین بایر، بدون هیچگونه طبیعت سبز در ذهن انسان متصور می شود. فقر و کمیِ جمعیت نیز، نشانه هایی از این منطقه به نظر می رسد. اما خبرنگاران رادیو بین المللی چین، اخیرا هنگام مصاحبه در «که جو» در «شین جیان» که کوه و صحرای گبی 90 درصد آن را تشکیل داده است، زمینی پربار با چمنزار فراوان یافته اند که در آن از سیستم کشاورزی پایه ای با فناوری جدید و پیشرفته بهره می برند. حال با خبرنگاران ما همراه شوید تا خوشبختی کشاورزان گبی را با آنها احساس کنید...
|
• آينده روشن شين جيآن با سياست آموزش دو زبانه كودكان
«دوستم کجا است؟ مي خواهم يك دوست پيدا کنم! سلام، حالت خوب است؟ با من دست بده! وای، تو دوست عزیز مني»! شنوندگان گرامی، ترانه ای که شنیدید، بچه های کودکستان دو زبانه مرکزی شهرستان «دولو» از شهر ختن شین جیآن مي خواندند. این ترانه «جستجوی دوست عزیز» نام دارد. تدریس به دو زبان محلي و چيني همیشه از اولویت هاي آموزش و پرورش در شین جیآن بوده است. آموزش و پروش دو زبانه روز به روز بيشتر مورد پسند هموطنان شین جیآني قرار مي گيرد...
|
|
