نگاهی به مراحل طراحی دامی که آمریکایی ها برای «عسگری» پهن کردند

یک شهروند خارجی وقتی وارد آمریکا می شود،‌ با دو انتخاب بیشتر روبرو نیست؛ آن دو راه این است که یا تبدیل شود به یک جاسوس آمریکایی و یا اینکه زندانی شود.

گزارش اخیر چاپ شده در مجله «نیویورکر» به ارائه یک داستان در فضای 4 بعدی در این زمینه پرداخته است:

از آنجایی که دانشمند ایرانی به نام «سیروس عسگری» (استاد دانشگاه و دانشمند ایرانی در حوزهٔ مواد و متالورژی و استاد دانشگاه صنعتی شریف با تخصص در حوزه مواد پیشرفته برای سیستم‌های نوین انرژی از جمله باتری لیتیوم هوا) از جاسوسی امتناع کرده است، قدم به قدم در دامی افتاد که توسط پلیس فدرال آمریکا موسوم به «اف بی آی» طراحی شده بود و به این ترتیب 3سال به زندان آمریکا افتاد و حتی به کرونا نیز مبتلا شد.

گزارش منتشر شده در مجله نیویورکر صرفا نوک یک کوه یخ را فاش کرده و به نمایش گذاشته است؛ با توجه به سرنخ های موجود می توانید زنجیره ای که مهاجران آمریکایی را به جاسوس تبدیل می کند، نظاره کنید.

شرکت کنندگان در این زنجیره شامل آژانس های دولتی مانند اداره تحقیقات فدرال آمریکا و همچنین اداره مهاجرت و گمرک آمریکا و همچنین شرکت های تجاری مانند گوگل هستند؛ که در عین مطلوب بودن، تهدید هم محسوب می شوند.

اولین گام در طراحی این دام، تجارت مستقیم است.

حقیقت این است که اف بی آی برای ایرانی هایی که اغلب به آمریکا سفر می کنند و یا در این کشور زندگی می کنند، نامه ها و کارت های بازرگانی می فرستد؛ این افراد بعد از آن به دلیل مشکلات شخصی اشان تهدید می شوند و همین امر منجر می شود که اف بی آی این ایرانی ها را برای اینکه تبدیل به جاسوس و یا خبرچین آنها شوند، تحت فشار قرار دهد.

بسیاری از ایرانی ها مانند سیروس عسگری چنین فشاری از سوی اف بی آی و تبدیل شدن خود به جاسوس برای آمریکا را نمی پذیرند و همین ممانعت آنها،‌ هزینه دارد.

اف بی آی، اهداف خود را خودسرانه انتخاب نمی کند و قبل از انتخاب اهدافش، مدت طولانی درباره آنها جاسوسی می کند.

دو ماه قبل از اینکه اف ابی آی تلاش کند تا عسگری را بخرد، مقامات این سازمان اجرای عملیات شنود و استراق سمع درباره او را آغاز کرده بودند و توانستند به تمام پیام های این دانشمند ایرانی در «جی میل» در سال 2011 میلادی دسترسی پیدا کنند.

این نظارت ها و جاسوسی های مداوم اف بی آی، با هدف فرصت یابی صورت می گیرد.

قبل از اینکه سر و کله مامور اف بی آی بر سر راه عسگری پیدا شود، این دانشمند ایرانی به دلیل کاهش شدید ارزش پول ایران و نیاز به پرداخت شهریه دانشگاه فرزندانش در آمریکا، ابراز امیدواری کرده بود که بتواند شغلی برای خودش در یک آزمایشگاه در دانشگاهی آمریکایی پیدا کند.

مامور اف بی آی مدت زمان کمی بعد از طرح این خواسته عسگری بر سر راه او قرار گرفت و اصلا تصادفی نبود که پولی که عسگری به آن نیاز داشت به عنوان یک طعمه توسط اف بی آی لحاظ شد.

در این میان، گوگل نقش پشتیبانی مهمی ایفا کرد.

بیشتر مدارکی که در کیفرخواست اف بی آی علیه عسگری تهیه شده، از طریق جی میل و گوگل فراهم شده اند.

آمریکا علاوه براین، از سال 2013 تا 2014 میلادی، اقدام به بازداشت 3 دانشمند چینی نیز کرد که نام های آنها عبارتند از: «زائو جون»،‌ «جیانگ بو» و «چن شیافن».

اتهام این دانشمندان چینی سرقت اسرار تجاری و رازهای دولت آمریکا بود و این افراد به اتهام جاسوسی دستگیر شدند.

مدارک به اصطلاح جنایی علیه این دانشمندان چینی نیز از طریق میل تهیه شده بودند؛ اما در پایان به دلیل اینکه مدرکی معتبر علیه آنها پیدا نشد، این دانشمندان تبرئه و بازگشت داده شدند.

با این وجود، اینطور نیز می توان به این قضیه نگاه کرد که گوگل همواره یک عنصر قدرتمند در کمک به دولت آمریکا برای جمع آوری اطلاعات بوده است؛ بر اساس اطلاعات ارائه شده از سوی «آسانژ» مؤسس سایت افشاگر «ویکی لیکس»، گوگل حقیقتا نوکر دولت آمریکا به حساب می آید و قابلیت انجام کارهایی را دارد که سازمان «سیا» ندارد.

وقتی صحبت از امنیت آمریکا به میان می آید، دیگر هیچ امنیت و حریم خصوصی ای مطرح نیست.

دومین گام برای اجرای این دام، صدور ویزاهای تقلبی است؛

اف بی آی سندی را برای هدف خود صادر می کند که شبیه ویزا است اما این سند در حقیقت صرفا به این افراد اجازه می دهد که وارد آمریکا شوند تا اف بی آی به مقاصد خود برسد.

به محض اینکه این اهداف اف بی آی محقق شد، فرد بیگانه به اداره مهاجرت و گمرک آمریکا منتقل می شود؛ آمریکا در اجرای این نوع دام های سریالی بسیار ماهرانه عمل می کند.

در ماه مه سال 2015 میلادی بود که «ژنگ هائو» استاد دانشگاه «تیانجین» چین، در فرودگاه لس آنجلس آمریکا دستگیر شد؛ این استاد چینی برای شرکت در یک کنفرانس عازم این کشور شده بود.

اتهام این استاد چینی از سوی اف بی آی نیز طبق معمول، سرقت اسرار تجاری بود.

پروسه آزار و شکنجه اف بی آی یکسان است؛ فرد توسط اف بی آی دستگیر می شود، بعد با قرار وثیقه آزاد می شود، بعد از اداره مهاجرت و گمرک آمریکا بیرون برده و به یک بازداشتگاه مهاجرتی انتقال داده می شود.

به طور معمول، بدترین نتیجه این روند بعد از تاخیر در روند دادرسی در دادگاه و بعد از تبرئه توسط دادگاه و حتی در شرایطی که هدف بدون ویزاست، این است که او را به کشورش باز می گردانند.

با این وجود، آمریکا همچنان اجرای گام سوم را در سر دارد که اجرای ترقند قاتل است؛

در این مرحله آمریکا نتایج برگزاری دادگاه های هدف خود را نادیده می گیرد و به بازداشت هدف خود در اداره امور مهاجرت و گمرگ ادامه می دهد.

این اقدام آمریکا امکان پذیر است زیرا زندان های این کشور خارج از سیستم قضایی آمریکا هستند و نهادهای قضایی آمریکا نمی توانند به این زندان ها دسترسی داشته باشند.

وکیل عسگری به نام «نیومن» ابراز تاسف کرده و گفته است: ما نمی توانیم به پرفسور عسگری فرصت این را بدهیم که با قاضی روبرو شود؛ ما نمی توانیم هیچ کاری برای او انجام دهیم.

این یک نهاد بی قانون است که تعداد زیادی از مهاجران و پناهندگان غیرقانونی شناسایی شده توسط دولت آمریکا را نگه می دارد؛ به محض اینکه شما وارد اینجا می شوید، در حقیقت به داخل منطقه ای عاری از عدالت در آمریکا سقوط کرده اید.

آن دسته از افرادی که تلاش می کنند تا از سلاح های قانونی برای دفاع از خود استفاده کنند نیز در انتظار بازداشت های بی پایان و حتی سوء استفاده های غیرانسانی به سر می برند.

با بازنگری در کل پروسه شکار اف بی آی، همانطور که سخنگوی وزارت امور خارجه چین نیز پیشتر اعلام کرده است، آمریکا بزرگ ترین مهاجم سایبری جهان، یک «ماتریکس» واقعی، امپراتور «شنود و جاسوسی» است.

تمسخر آمیز این است که وقتی افراد خارجی از ورود به سیستم جاسوسی آمریکا و فعالیت به نفع منافع این کشور امتناع می کنند، آنچه به اصطلاح آزادی نامیده می شود سریعا تبدیل به دام می شود و شفافیت جای خود را به خفقان می دهد و مدارا تبدیل می شود به آزار و اذیت و شکنجه و قانون تبدیل می شود به پوسته ای تو خالی...