مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا 29 ژوئن بیانیه ای درباره به اصطلاح «برنامه تنظیم اجباری خانواده و عقیم سازی اجباری در شین جیانگ» منتشر کرد. همان روز، آسوشیتدپرس گزارشی تحقیقاتی با عنوان «کنترل فرزندآوری در شین جیانگ به منظور کاهش جمعیت اویغورها» منتشر کرد. بیانیه پمپئو و گزارش آسوشیتدپرس هر دو مدعیست که دولت چین برای کاهش جمعیت و کنترل فرزندآوری اقلیتهای ملی در شین جیانگ، به عقیم سازی اجباری زنان در شین جیانگ دست زده است. مطالب بیانیه پمپئو و گزارش آسوشیتدپرس به محتوای گزارش تحقیقاتی آدریان زنز با عنوان «عقیم سازی، دستگاه داخل رحمی و کنترل اجباری فرزندآوری: جنبش حزب کمونیست چین برای سرکوب فرزندآوری اویغورها در شین جیانگ» استناد کرده که بنیاد جیمز تاون در ژوئن سال جاری منتشر کرد؛ گزارشی که کاملاً و از اساس دروغ است و پرداخته برخی بنیادها و اندیشمندان ضد چین است.
آدریان زنز نویسنده گزارش که خود را به نام چینی «جن گوئو ئن» معرفی می کند، یکی از مأموران صندوق قربانیان کمونیسم آمریکا است و این صندوق که یکی از سازمانهای راستگرای افراطی شناخته می شود، خود تحت حمایت دولت آمریکا قرار دارد. این صندوق از زمان تاسیس خود در سال 1983 بارها و بارها حقایق عینی را نادیده گرفته و به برخی تروریستهای جنایتکار به اصطلاح «جوایز حقوق بشر» اعطا کرده و نقش چین را در اداره شین جیانگ و مقابله با شیوع کرونا در این منطقه تحقیر کرده است.
آدریان زنز در گزارش خود به فرم ثبت استفاده از دستگاه های پیشگیری بارداری داخل رحمی (آی یو دی) در یکی از مجتمع های مسکونی شهرستان «پیزاوات» شین جیانگ استناد کرده و مدعی شده که ادارات محلی در امور برنامه ریزی جمعیت بازرسی های بیش از حد زیاد متوجه زنان اقلیتهای قومی را انجام می دهد. او با استناد به این فرم سعی دارد تا واقعی بودن ادعای تدابیر اجباری چین برای عقیم سازی زنان اویغور که یک فرزند دارند را به اثبات برساند.
استاد لین فانگ فی از دانشگاه شین جیانگ در یکی از مقالات خود در وب سایت دانشگاه در این باره یادآور شد: خدمات پیشگیری بارداری در چین متکی بر تمایل خود فرد و آگاهی کامل او از راه های پیشگیری از بارداری است.
در همین راستا، دانشیار لین فانگ فئی از دانشکده علوم سیاسی و مدیریت عمومی دانشگاه شین جیانگ 14 سپتامبر مقاله ای را در وب سایت رسمی دانشگاه منتشر و اشاره کرد که در حقیقت، خدمات باروری چین همیشه متکی بر داوطلب بودن فرد و آگاهی کامل فرد از روش های پیشگیری از بارداری است و شهروندان همه قومیت های شین جیانگ از جمله اویغورها طبق تمایل خود و در صورت آگاهی کامل خود از مراتب، انجام یا عدم انجام عمل عقیم سازی را انتخاب می کنند. صرف نظر از واقعیت فرمی که آدریان زنز به آن استناد کرده است، او اصلا هیچ مدرکی برای اثبات این نکته که استفاده از ابزارهای پیشگیری از بارداری داخل رحمی را یک تدبیر اجباری از سوی دولت بوده، ارائه نداده و بر حسب گمانه زنی ها و تصورات خود، به نتیجه گیری دست زده است.
