این روزها خبرهای خوش درباره سرعت بخشیدن به تحقیقات واکسن و راهیابی به بازار از سوی برخی کشورها بارها به گوش می رسد، این گونه اخبار همانند ارسال ذغال سنگ در روزهای برفی، به جهان برای غلبه برهمه گیری اعتماد به نفس و امید تزریق می کند. با این حال، مایه تاسف است که برخی از آمریکایی ها موضوع تحقیق و توسعه واکسن را با "رنگ سیاسی" قوی آغشته کرده و حتی با انگیزه های نهفته آن را "رقابت ژئوپلیتیک" توصیف کرده اند.
درماه مارس سال جاری، دولت آمریکا متهم به تلاش برای خرید و انحصارگری فناوری تحقیق و توسعه واکسن یک شرکت بیوتکنولوژی آلمانی شد. این رویکرد خودخواهانه به شدت مورد انتقاد عموم قرار گرفت.
اخیرا به دنبال تسریع روند ظهور واکسن، برخی سیاستبازان آمریکایی در معرض "جنگ واکسن" قرار گرفته اند. براساس مجله "ساینس"، دولت آمریكا با بسیاری از شركت های داروسازی قراردادهای تهیه واكسن به ارزش بیش از 6 میلیارد دلار امضا كرده است.
نیاز فوری دولت آمریکا به واکسن برای "خاموش کردن آتش" قابل درک است. اما از منظر دیگر، کشورهای در حال توسعه که اکثریت جمعیت جهان را تشکیل می دهند، بیشتر با کمبود منابع بهداشت عمومی رو به رو هستند. مجله "اکولوژیست" انگلیس اخیرا خاطرنشان کرده است که رقابت های آمریکا و سایر کشورها برای کسب واکسن های نامزد، میزان واکسن های موجود که به دست کشورهای فقیر و اقوام ضعیف رسیده، به مراتب کاهش خواهد داد و تلاش های جهانی برای مبارزه با همه گیری را تهدید می کند. جان کنگ سونگ، مدیر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آفریقایی نگران است که واکسن کمی برای آفریقا باقی بماند.
چین به عنوان یک کشور بزرگ مسوول همواره از منظر حفظ امنیت بهداشت عمومی، پیشگیری و کنترل همه گیری و تحقیقات واکسن را انجام داده است. در ماه مه امسال، شی جین پینگ، رییس جمهور چین در سخنرانی خود در آیین گشایش هفتاد و سومین کنفرانس ویدیویی بهداشت جهانی اظهار داشت: «واکسن ویروس کرونا جدید چین پس از اتمام تحقیقات و توسعه و بکارگیری آن، به یک محصول جهانی تبدیل می شود تا برای دسترسی کشورهای در حال توسعه به واکسن، سهم چین ادا شود.» این تعهد مورد تحسین و تمجید کشورهای در حال توسعه به خصوص کشورهای آفریقایی قرار گرفته است.
در مواجهه با بیماری همه گیر فعلی که امنیت بشریت را تهدید می کند، کشورهای مختلف نباید فریب اندیشه "خودخواهی واکسن" سیاستبازان آمریکایی را بخورند. وحدت و همکاری قدرتمندترین سلاح برای غلبه بر این بیماری همه گیر است. همان طور که تدروس آدهانوم گفت، همه دنیا باید در کنار هم احیا شود و بخشی یا چند کشور دنیا نمی توانند به یک پناهگاه امن تبدیل شوند و از بیماری همه گیر بهبود یابند."
