چیو جون کارمند یک سکوی اینترنتی فروش غذا در چین است. او از مارس امسال به شغل تحویل دهنده غذا مشغول شده و در حال حاضر روزانه تقریباً 40 سفارش غذا را به مقصد می رساند . از زمان شیوع کرونا در چین از تعداد تحویل دهنده های غذا مثل چیو جون کم نشده که هیچ، بلکه بیشتر هم شده است. آنها برای هزاران فرد و خانواده ای که به هر دلیل نمی توانند شخصاً بیرون بروند و این کار برایشان راحت نیست، سبزیجات می خرند، غذا می رسانند و کالاهای مصرفی روزانه را تهیه می کنند؛ این کار مخصوصاً در زمان شیوع کرونا به حفظ جریان عادیتر زندگی مردم کمک کرده است.
این شغل و اشتغالزایی مبتنی بر اقتصاد دیجیتال در زمان شیوع کرونا جریان پایدار زندگی جامعه را حفظ کرده است. بدین ترتیب اقتصاد دیجیتال توان و نیروی اشتغلالزایی خود را ثابت کرده است. شبکه خبری و تجاری مصرف کننده (CNBC) ایالات متحده اخیراً طی مطلبی تأکید کرد که بیماری همه گیر توسعه تجارت آنلاین و پخش زنده را در چین تسریع کرد و مشاغل هر چه بیشتری در این کشور «دیجیتال» شده اند.
بدیهیست که این روند پس از گذشتن دوره همه گیری بیماری ادامه خواهد یافت. در چین اقتصاد دیجیتال به یک وسیله قدرتمند اشتغالزایی تبدیل شده است. از سویی نیاز به اشتغال در اقتصاد دیجیتال متنوع است و تقاضا برای مدارک تحصیلی به طور مساوی توزیع می شود. از سوی دیگر حقوق مشاغل موجود در اقتصاد دیجیتال نیز رقابتی است.
همچنین شاهدیم که در سالهای اخیر ، توسعه سریع تجارت الکترونیک ،اقتصاد بهره بردای مشترک ، اقتصاد سکوهای اینترنتی و صنایع دیگر با سرعت پیشرفت کرده و تعداد زیادی مشاغل پاره وقت ایجاد کرده که ساعات کار انعطاف پذیری دارند؛ و بدین ترتیب به نیروی مهمی در تثبیت اشتغال در چین تبدیل شده است. یک نمونه بسیار واضح در زمان شیوع کرونا وجود دارد.شرکت هه ما شن شیان یک شرکت فروش مواد اولیه غذایی از گروه علی بابا و نمایندگان سایر شرکتهای خرده فروشی سفارشهای زیادی دریافت میکردند ولی نیروی کار کم بود. بنابراین بسیاری از نیروهای انسانی موقت از رستورانها را به خدمت گرفت. استفاده مشترک از کارکنان یک صنف، تلاش جدید دیگری برای اقتصاد اشتراکی در چین به شمار می رود و یک مورد موفق از اشتغال انعطاف پذیر است.
به راحتی دیده می شود که توسعه اقتصاد دیجیتال به یک وسیله مهم برای پایداری اشتغال در چین تبدیل شده است. داده ها نشان میدهد که میزان سهم اقتصاد دیجیتال در رشد تولید ناخالص داخلی در سال 2019 به 67.7 درصد رسیده و اهمیت آن دیده می شود . در سالهای 2019 و 2020 ، دولت چین دو گروه شامل 29 شغل جدید را اعلام کرد که نسبت مشاغل دیجیتال آنها از 75 درصد بیشتر بود. با رشد مقیاس اقتصاد دیجیتال چین ، قلمروی کار صنعتی سازی دیجیتال به سرعت در حال گسترش است و تحول دیجیتال صنایع سنتی تسریع یافته که در نتیجه تعداد زیادی جایگاه شغلی جدید به وجود آمده است. طبق پیش بینی گروه مشاوره بوستن ایالات متحده ، تا سال 2035 اقتصاد دیجیتال کل چین نزدیک به 16 هزار میلیارد دلار و میزان نفوذ آن به 48 درصد خواهد رسید و انتظار می رود کل ظرفیت اشتغال در چین در آن زمان به 415 میلیون برسد.
به طور کلی، اقتصاد دیجیتال پیشرانه جدید اشتغال چین بوده و الگوهایی مانند اشتغال ثابت تا پاره وقت، سنتی تا جدید و استخدام را انعطاف پذیرتر کرده است. چین «کیک» اقتصاد دیجیتال را بزرگتر خواهد کرد و این همواره اصلیترین نیروی محرکه توسعه اقتصادی چین و همچنین «منبع» قدرتمندی برای جذب شاغل و ایجاد شغل در کشور خواه
