مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا چندی پیش در سخنرانی خود در کتابخانه نیکسون کالیفرنیا به طور علنی به تهدید چین پرداخت و اعلام کرد، سیاست آمریکا درباره تماس با چین از 50 سال گذشته کاملا اشتباه است. وی از متحدان آمریکا دعوت کرد با در پیش گرفتن تدابیر، اقدامات بنیادی تری برای تغییر چین انجام دهند. پمپئو که بدترین وزیر امورخارجه تاریخ است، گستاخانه احساسات جنگ سرد را تحریک می کند، در حقیقت این تهدید بزرگی برای صلح جهان به شمار می رود.
با مرور بر عملکرد پمپئو در دو سال گذشته پس از تصدی وی به مقام وزیر خارجه آمریکا، می فهمیم که ذهنیت جنگ سرد از اصلی ترین ویژگی های سیاست اوست. در داخل آمریکا، او پی در پی به تجدید حیات مک کارتیسم دامن زده و شکاف ایجاد می کند، در صحنه بین المللی، او گستاخانه در حال تلاش برای احیای تفکر جنگ سرد و برانگیختن تقابل و رویارویی است. این بار، پمپئو زادگاه نیکسون رییس جمهور پیشین آمریکا را به عنوان مکان سخنرانی ضد چین خود انتخاب کرد و قصد دارد تصویر دالس وزیر خارجه پیشین آمریکا را که به دلیل سیاست دشمنی با چین در دوران جنگ سرد شهرت داشت، کپی کند. در حقیقت، در دنیای امروز، گرایش صلح و همکاری، گشودگی و پیوستگی، اصلاحات و نوآوری مورد حمایت همگان است. پمپئو که ذهنش سرشار از ارزش های محافظه کارانه افراطی راست گرایانه است، نمی تواند روند تاریخی را تغییر دهد.
مردم متوجه شده اند که پمپئو برای ایراد این بار سخنرانی ضد چین خود، نه تنها به طور عمد مکانی ویژه را انتخاب کرد، بلکه بارها به نقل از گفته های نیکسون متحدان آمریکا را به رویارویی با چین تحریک کرده و تلاش می کند لباس عدالت تاریخی بر تن کند.
روزنامه واشنگتن پست روز یک شنبه با انتشار مقاله ای به قلم ریچارد هاس رییس شورای روابط بین الملل آمریکا نوشت، هدف رییس جمهوری نیکسون و کیسینجر برای تماس با چین در آن زمان، کنترل و ایجاد توازن با روسیه بود، نه دخالت در امور داخلی چین.
سخنرانی شدید الحن پمپئو درباره چین نشان می دهد که او اصلا نه با تاریخ آشنایی ندارد و نه چین و آمریکا را می شناسد. هاس خاطر نشان کرد، روابط آمریکا و چین بیش از هر روابط دیگر بر مسیر توسعه عصر تاثیر می گذارد. ولی پمپئو در حالی که نتوانست هیچ گونه سیاست منسجم و قابل اجرایی را در پیش گیرد، بلکه سوتفاهم خود نسبت به تاریخ را نیز نشان داد.
تاریخچه چند ده ساله پیوستن چین به جهان نشان می دهد، چین خواستار استیلاجویی نیست، بلکه خواهان صلح است. چین فرصت است، نه تهدید، چین شریک است نه حریف. در این دنیای چند قطبی، منافع چین با دیگر کشورهای جهان گره خورده و امکان ندارد به دوران جنگ سرد که منافع بین دو گروه را از هم جدا کرد، باز گردد. اکنون چین با اروپا در حال تلاش برای برقراری روابط مشارکتی راهبردی همه جانبه با نفوذ بیشتر جهانی هستند. آنگلا مرکل نخست وزیر آلمان که از ماه جاری ریاست دوره ای اتحادیه اروپا را برعهده دارد، تاکید کرد، حفظ همکاری با چین برای اتحادیه اروپا دارای منافع راهبردی بسیار مهم است. بر عکس، دولت فعلی آمریکا که دست به یک جانبه گرایی زده و پی در پی بر منافع متحدان خود آسیب می رساند،اعتماد متحدان خود را از دست داده است. امکان ندارد ما با قربانی کردن منافع خود به دایره کوچک ضد چین آمریکا بپیوندیم.
بدیهی است پمپئو در صدد است با ایجاد رویارویی، چین را از جهان جدا کند. این اقدام با منافع واقعی مردم کشورهای مختلف جهان از جمله مردم آمریکا هماهنگ نیست و مورد محکومیت گسترده افکار عمومی قرار گرفته است. چهره زشت پمپئو که دروغ، فریب و دزدی از ویژگی های اوست، برای جامعه بین المللی آشکار است. این بار بازی او دیگر سبب شگفتی ما نمی شود.
