احیای روستایی با تنها 100 نفر جمعیت

نود درصد نیروی کار روستای «شین هوا» از توابع شهر جیاموسی در استان هی لونگ جیانگ واقع در شمال چین برای اشتغال، روستای خود را ترک کرده بودند و بیشتر مزارع روستا دیگر زیرکشت نبود.

عکس: روستائیان دهکده شین هوا در حال کار

از میان بیش از 1100 نفر اهالی این روستا، بیش از 1000 نفر برای اشتغال به خارج از شهر جیاموسی رفته بودند و تنها کمتر از 100 نفر در روستا مانده بودند. آنها با وجود قدرت و ورزیدگی اندام اما بیکار بودند و بیشترشان در فقر به سر می بردند. روستای شین هوا به کسی نیاز داشت که به روستا برگردد و روستا را رونق دوباره بخشد.

در سال 2018، دبیر حزب روستا پس از هزاران بار تامل، به سراغ هان لیو هوا كه سالها در شهر چینگ دائو مشغول تجارت سبزیجات بود، رفت.

عکس: هان لیو هوا ، مدیر امور زنان روستای شین هوا

با تشویق دبیر حزب روستا، هان لیو هوا دو سال پیش و پس از واگذاری سهام شرکت خود در شهر چینگ دائو، به روستا برگشت و مدیریت امور زنان را برعهده گرفت و تبدیل به نخستین فرد از اهالی روستا شد که در 10 سال گذشته برای کار به خارج از روستا رفته اما دوباره به روستا برگشته است. ورود روستا به یک مسیر نزولی برای هان لیو هوا فشار بسیاری به شمار می‎رفت

عکس: هان لیو هوا و اهالی روستا در حال برداشت سبزیجات

او یک قطعه زمین سبزی‎کاری متروکه پیدا کرد مشغول کار شد و پس از برداشت محصول، آن را به شیوه تجارت الکترونیک به ساکنان شهر فروخت. استقبال غیرمنتظره از این محصول سرآغاز مطلوبی برای هان لیو هوا به شمار می رفت.

به همین خاطر او اهالی سالمند روستا را برای کاشت سبزیجات در مزارع خود سازماندهی کرد و پس از برداشت محصولات، آنها را از یک کانال واحد، به فروش رساند.

با این روش و تحت حمایت اهالی روستا، تا سال 2019، هان لیوهوا توانست روستاییان را به کاشت سبزیجات در 115 مزرعه 200 متری مشغول کند و نام آنها را نیز "باغچه سبزیجات زیست محیطی لیو هوا" نامید.

اکنون علاوه بر فروش به اهالی شهر، سبزیجات این روستا به شرکت‎ تعاونی روستا‌یی محلی نیز عرضه می‎شود.

هان لیو هوا به اهالی خبرداد: «ما با شرکت تعاونی قرارداد داریم و طبق آن، با تربچه و کلم ترشی درست می‎کنیم. تقاضای شرکت تعاونی به اندازه‎ای زیاد است که حتی محصولات همه 115 مزرعه نیز کفایت نمی‎کند.»

اعضای شرکت تعاونی روستا، خود خانواده های فقیر یا سالمندان روستا هستند. با این روش، روستائیان علاوه بر افزایش درآمد خود، از سود شرکت تعاونی نیز در پایان سال بهره می‎برند.

هان لیوهوا که مدیریت امور زنان روستا را برعهده دارد، با رفتن به خانه اهالی به آنان می‎گفت: «روستا برنامه دارد 700 هکتار شالیزار را به شرکت تعاونی واگذار کند و روستاییان با زمین‎های خود می‎توانند در این تعاونی سهامدار شوند. شرکت تعاونی نه تنها به کاشت شالی و فروش برنج و تضمین اشتغال روستاییان متعهد است، بلکه اجرای یک پروژه ویژه به منظور ارائه خدمات تفریحی و گردشگری مانند خانه‎های بوم گردی، تجربه رسوم بومی روستایی، ماهیگیری و تجربه برداشت میوه و سبزه را نیز برعهده می گیرد.» این پروژه مورد استقبال روستاییان قرار گرفت.

طی دو سال، روستای شین هوا که تقریباً ویران شده بود بار دیگر احیا شده است. در حال حاضر، کمترین میزان درآمد سرانه سالانه در روستا 7700 یوان است و بیشترین میزان آن نیز به بیش از 15 هزار یوان می‎رسد.

برخی از جوانان شاغل در خارج از روستا با شنیدن داستان هان لیو هوا و مشاهده پیشرفت روستا به فکر بازگشت به روستای خود افتاده‌اند. جین یینگ‌شی، پانزده سال است که از زادگاه خود دور بوده و هم اکنون صاحب یک کافه و شیرینی فروشی در استان گوانگ دونگ است. او می‎گوید: «من هم قصد دارم در ماه آگوست به زادگاهم برگردم تا با تغییرات آنجا آشنا بشوم. امیدوارم زادگاهم هر روز بهتر شود.»