بازسازی وجهه آمریکا پس از پایان دولت ترامپ کاری پرزحمت و طولانی است

یک دیپلمات باسابقه آمریکایی با اشاره به نقشی که سیاست‌های دولت دونالد ترامپ در از بین‌رفتن وجهه این کشور در جهان داشته، نوشت که کار پرزحمت احیای وجهه آمریکا باید از همان روز اتمام دولت ترامپ شروع شود.

«کریستوفر هیل» سفیر سابق و معاون وزیر امور خارجه آمریکا در امور شرق آسیا و اقیانوسیه در سال‌های 2005 الی 2009 و استاد دانشگاه دنور و عضو اندیشکده آمریکایی «کارنگی» در مقاله‌ای که در وبسایت «فارین افرز» منتشر شد، نوشت: هنوز 5 ماه تا انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا باقی مانده است. هر اتفاقی می‌تواند پیش آید اما روند نظرسنجی‌ها بطور فزاینده‌ای نشان دهنده این است که ریاست دونالد ترامپ که به نظر از دید برخی امری ابدی است، می‌تواند به پایان خود ختم شود.

به نوشته این دیپلمات، در صورتی که دولت ترامپ جایگاه خود را در واشنگتن از دست دهد، رئیسی که پس از او سرکار می‌آید وظایف و امور سختی در پیش رو خواهد داشت. این کشور باید به رعایت ارزش‌ها،‌ حاکمیت قانون و نقش حیاتی‌ای که زمانی در دنیا ایفا می‌کرد، بازگردد.

این کارشناس این کار را دشوار و طولانی خوانده و می‌نویسد: وقتی ترامپ از کاخ سفید برود، کشور دوست و تحسین‌کننده‌ای در خارج از مرزها برای آمریکا باقی نگذاشته است و عده‌ای از شخصیت‌هایی که با دیدگاه ناعادلانه و خودپسندانه رئیس جمهوری آمریکا همراه بودند را باخود می‌برد. ‌کسی که در هر جنبه‌ای از مسائل داخلی گرفته تا خارجی، زخم برجای گذاشته است.

بنا بر این گزارش، در زمان ترامپ نهادهای حاکمیتی در داخل آمریکا از بین رفتند و بسیاری از کارمندان لایق با تخصص‌های فراوان در حوزه‌های مختلف کنار گذاشته شدند و بعید است که تمایلی برای بازگشت به دولت داشته باشند. اگر بایدن به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب شود، لازم است که نسل جدیدی را در آمریکا شکوفا کند که وظیفه مهم احیای حاکمیت قانون و دفاع از مفهوم و معنی دولت را برای مردم و بخاطر مردم به انجام رسانند.

به نوشته وی، دولت بعدی آمریکا علاوه بر این امور دشوار، وظیفه احیای اعتماد به خدمات عمومی را برعهده خواهد داشت و این کار تنها با تقویت نهادهایی صورت نمی‌گیرد که افراد مجری این وظایف دربرابر فشارهای سیاسی حمایت می‌کنند، بلکه این کار با گماشتن بازرسان کل و افرادی صورت می‌گیرد که به قانون اساسی و سوگندی که یادکرده‌اند، پایبند هستند و نه کسانی که خود را پایبند به آدم‌های رئیس جمهور بدانند. ضمن این که وی باید اعتماد کشورها به آمریکایی را احیاء کند که در درون خود درباره نقشی که آمریکا باید در خارج این کشور ایفاء کند، دچار تفرقه و اختلاف بنیادی هستند.

در ادامه این گزارش با انتقاد از رویکرد سیاست خارجی دولت ترامپ آمده است: دولت ترامپ به سیاست خارجی آمریکا صدمه زد و این امر نه تنها بخاطر نوع انتصاباتش بود بلکه بخاطر رویکردی بود که نقش آمریکا در دنیا را بیش از اندازه قلمداد می‌کرد. برای درست کردن این روند، دولت بعدی باید پیش از در نظر گرفتن اولویت‌ها برای یک منطقه خاص یا موضوع خاص، به مسائل اساسی راهبرد کلان آمریکا برگردد.

به نوشته کریستوفر هیل، تحت مدیریت ترامپ، آمریکا دنیا را به تنهایی و به سمت سرنوشتی نامعلوم هدایت می‌کرد بدون اینکه همپیمانان را در این راه همراه کند.

نگارنده این مقاله در عین حال از دولت بعدی آمریکا می‌خواهد که با دوستان و شرکای همفکر و هم راستای خود و حتی با رقبایی که به نظام جهانی پایبند هستند و به آن احترام می‌گذارند، همکاری کند.

با این حال این کارشناس اعتراف می‌کند که مسئله یکجانبه‌گرایی آمریکا مسئله‌ای مربوط به قبل از دولت ترامپ و زمانی است که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و ظهور آمریکا به عنوان تنها ابر قدرت جهان، دولتمردان آمریکا گمان می‌کردند که می‌توانند در بازسازی دنیا به حداکثر خواسته‌های خود برسند... اکنون شمار فزاینده‌ای از کشورها هستند که حمایتشان به قوانین و معیارهای بین‌الملل رو به کاهش است.

در این گزارش آمده است: آمریکا اگر تمایل دارد که خود را به عنوان نمونه و الگوی مثبت برای دیگر کشورها نشان دهد در ابتدا باید نهادهای داخلی خود را تقویت و بازسازی کند. علاوه بر این، دولت جدید آمریکا باید این وجهه‌ای که دولت ترامپ ساخته درباره این که واشنگتن رابطه بهتری با کشورهای دیکتاتوری دارد تا با کشورهای دارای دموکراسی را اصلاح کند. به عنوان مثال به نظر می‌رسد که واشنگتن به کره‌شمالی نزدیک‌تر است تا کره‌جنوبی. آمریکا نمی‌تواند با کشورهایی که اشتراکی با ارزش‌های آمریکایی ندارند، تعامل نداشته باشد.

در انتهای این گزارش آمده است: ترامپ بطور مرتب نشان داده که در انتخاب خردمندانه میان اهرم‌های نظامی و اهرم دیپلماتیک ناتوان است. مثلا درباره کره‌شمالی تهدید نظامی می‌کند اما بیشتر از دیپلماسی استفاده می‌کند ولی درباره ایران هیچ کاری در زمینه دیپلماسی انجام نمی‌دهد. اقدام نظامی و دیپلماسی ابزارهای جدی برای حصول نتیجه هستند و باید با دقت به مردم آمریکا توضیح داده شوند نه با استفاده از پیام توییتری.