قصه سینا و کافی شاپ واکاندای

اکنون ماه هاست که بیماری همه گیر کروناویروس زندگی مردم را تقریبا در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است و هر کسی به نحوی به فکر نجات خود، خانواده، هموطن و یا بشریت است. در این اثنا همیاری و کمکرسانی از نظر مادی و معنوی هر دو لازم و ارزشمند است. حال، یکی با دانش خود، یکی با مال و ثروت خود، یکی با تخصص خود و یکی با گفتار مثبت خود، دستی را می گیرد و یا به گروهی انرژی می بخشد.

از این نوع کمکرسانی ها در کشور چین فراوان اتفاق افتاد، به ویژه در شهر ووهان که مرکز این بیماری بود و هزاران نفر به کمک نیاز داشتند؛ پزشکان و پرستاران و نیروهای داوطلب کمکرسان از سراسر چین وارد این شهر شدند و خدمت رسانی کردند و سرانجام همیاری مردم و دولت نتیجه داد و شهر پس از دو ماه از قرنطینه خارج شد. حالا مردم به زندگی عادی خود بازگشته اند و جدا از غم از دست دادن اعضای خانواده ها... آن چه در خاطر همگان به ویژه شهروندان ووهان باقی مانده، کمک رسانی هایی است که از سراسر چین و برخی کشورها به آن ها رسیده و قصه هایی شیرین از این خاطرات برایشان پدید آمده است.

قصه سینا و کافی شاپ واکاندای یکی از تاثیرگذارترین آن هاست.

سینا کرمی یکی از دانشجویان ایرانی در ووهان است که مدتی هم در کافی شاپ مشغول به کار بوده است. پس از این که بیماری کرونا در این شهر جدی شد، علاوه بر بسته شدن مدارس و دانشگاه ها، همه مراکز کار و تفریحی نیز تعطیل شد و تنها چند مرکز فروش ضروریات زندگی برای تامین لوازم مورد نیاز مردم فعال ماند. کافی شاپ واکاندای چند شعبه در شهر ووهان دارد و مدیریت این کافی شاپ نیز ضرورتا باید فروشگاه را تعطیل می کرد. سینا هم باید در قرنطینه خانگی می ماند. اما با یک فکر و ایده کاملا درست و بجا، تصمیم بر آن شد تا یکی از شعبات برای رساندن قهوه به کادر پزشکی بیمارستان های ووهان باز بماند، چرا که مدیر کافی شاپ می دانست پزشکان و پرستاران و همه آن ها که به بیماران خدمت رسانی

می کنند تلاش شبانه روزی دارند و یک لیوان قهوه واقعا می تواند خستگی را از تنشان خارج کند. پس با یک دعوت از کارمندانش خواست آن ها که داوطلبند به کار برگردند. سینا تنها فرد خارجی، داوطلب برای ادامه کار شد. او این تصمیم را زمانی گرفت که تقریبا همه خارجی ها در تلاطم بازگشت به کشورهایشان بودند و ایران نیز آخرین هواپیمای خود را برای دانشجویان باقی مانده در ووهان اعزام کرده بود. سینا می دانست شرایط در ووهان بسیار جدی و خطرناک است اما بودن و کمک به مردمی که مدت ها در کنارشان روزهای خوشی داشته است را انتخاب کرد و ماند.

او کنار همکاران چینی اش هر روز قهوه آماده شده واکاندای را به دست کادر پزشکی بیمارستان ها می رساند و با این کار به آن ها انرژی می بخشید.

در این ویدیو گفت و گوی ما با آقای اکو مدیر کافی شاپ واکاندای و سینا دانشجوی پرتلاش ایرانی را می بینید.

به ایران می روم

آقای اکو در گفت و گوی خود متواضعانه می گوید: "کاری که ما کردیم را هر فرد چینی دیگر نیز در چنین موقعیتی انجام می داد!" او اما قدردان سینا، کارمند جوان خارجی اش است و

می گوید که "سینا جوان دوست داشتنی و پرتلاشیست که حتی بیش از خود ما چینی ها نسبت به کار، نوع دوستی و کمکرسانی احساس مسوولیت می کند."

حالا شهر ووهان از قرنطینه خارج شده اما دوستی کادر پزشکی و درمانی بیمارستان ها با این کافی شاپ همچنان ادامه دارد و آن ها اخیرا به مناسبت روز عشق چینی هدایایی برای کافی شاپ ارسال کردند.

مدیریت کافی شاپ نیز به پاس محبت سینا و کمکرسانی ایران در روزهای اول شیوع کرونا در چین، 40 هزار ماسک به ایران اهدا کرد.

آقای اکو معتقد است، شباهت های بسیار بین جوانان ایران و چین وجود دارد و دوستی ایران و چین نیز دارای پیشینه تاریخی است. او مایل است با ایران بیش از پیش آشنا شود و در فکر اجرایی کردن ایده ایجاد شعبه واکاندای در ایران است که از مدت ها قبل با سینا درباره اش صحبت کرده بود.

در چین می مانم

بودن در چین و دانستن درباره زندگی و فرهنگ چینی از مدت ها پیش خواست سینا بوده و حالا که دو سال از آمدنش به این کشور و سکونت در شهر زیبای ووهان می گذرد، نه تنها او را از تصمیمش ناامید نکرده بلکه هدف دارد تا در کنار مردم چین بماند.

او که از شهر کوچک ایذه در استان گرم خوزستان آمده است، گرمای ووهان را مطبوع

می داند و تلاش مسوولین مربوط را که طبیعت ووهان را سبز و زیبا حفظ کرده اند تحسین

می کند.

مردم ووهان حالا دوران سخت را پشت سر گذاشته اند و پس از قرنطینه طولانی خانگی زندگی عادی را از سر گرفته اند. سینا می گوید: "تک تک مردم از افراد عادی گرفته تا نیروهای متخصص در کنار هم با ویروس جنگیدند! تصویر تلاش آن ها هرگز از ذهن من پاک نخواهد شد."

از نگاه سینا حالا مردم قدر زندگی را بیشتر می دانند و یک قدم زدن ساده در شهر و جمع شدن در رستوران و کافی شاپ هم آن ها را خوشحال می کند.