سیاهنمایی پوچ و بیهوده روابط چین و ایران در وال استریت ژورنال

وال استریت ژورنال که چندی پیش با انتشار مقاله ای با عنوان «چین بیمار آسیای شرقی» انزجار عمومی را به سوی خود جلب کرد، باز هم با تحریف حقایق و با سوء استفاده از شیوع کروناویروس، سعی کرده است روابط راهبردی و مشارکتی چین و ایران را لجنمالی کند.

این روزنامه آمریکایی 12 مارس مقاله ای با عنوان «روابط مشارکتی و راهبردی جامع با چین، منشاء شیوع کروناویروس در ایران» منتشر کرد؛ محتوای مقاله از عنوان آن قابل تصور است. این مقاله بدون هیچ پایه ای صداهای برآمده از خارج روایت اصلی در جامعه ایران را به هم پیوند داده و مدعی شده که کروناویرس را کارگران چینی به ایران منتقل کرده اند و دلیل آن روابط بسیار نزدیک ایران و چین است؛ وجود بسیاری از پروژه های چین و کارگران چینی در ایران سبب شیوع کرونا در ایران شده است.

نیت وال استریت ژورنال خیلی واضح است؛ می خواهد کلاه «باعث و بانی بلای کروناویروس» را به سر چین بگذارد. گزارش این روزنامه پر از حدس و گمان است؛ به سه مورد از آنها توجهتان را جلب می کنیم.

اولا هنوز در مورد منشاء کروناویروس در ایران نتیجه گیری قطعی وجود ندارد.

شهروز برزگر، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران چندی قبل گفت "طبق توضیح وزیر بهداشت، بخشی از کروناویروس در قم هم با ویروسی که در وو هان چین پیدا شده متفاوت است. به عبارت دقیقتر مشخص نیست که منشأ ویروس دوم از کجاست؟» او حتی احتمال داد ویروس دارای «منشاء نامعلوم» «نوعی تروریسم زیستی» از طرف امریکا باشد.

در حقیقت اخیرا شواهد بیشتری وجود دارد که به احتمال زیاد امریکا منشاء کروناویروس است. وال استریت ژورنال کارگران چینی را به انتقال ویروس متهم می کند که نه تنها کاملاً بی اساس است، بلکه شبیه دزدیست که فریاد دزد! دزد! سر داده است.

ثانیاً حقایق عکس گزارش وال استریت ژورنال است. چین و ایران در برابر کروناویروس جدید این دشمن مشترک انسان در کنار هم ایستاده و به همدیگر کمک کرده اند و دست در دست هم با این بیماری مبارزه می کنند. محمد جواد ظریف اولین وزیر خارجه یک کشور بود که آشکارا از چین حمایت کرد؛ ایران چند دست محموله پزشکی کمکی از جمله سه میلیون ماسک به چین اعانه کرد؛ شهرداری تهران با نمایش نور روی برج آزادی پیام همدردی ملت ایران را با ملت چین در مبارزه با چالش کروناویروس به دنیا مخابره کرد... ابراز لطف ایرانیان بی شمار، مردم چین را که در زمان سختی قرار داشتند، دلگرم کرد.

در موقع کلیدی مبارزه ایران با کرونا، از دولت گرفته تا موسسات، از سازمانهای خیریه تا کاربران اینترنت یکی پس از دیگری دست کمک به سوی ایران دراز کرده اند. شهرهایی مانند شانگهای و پکن محموله های پزشکی مانند ماسک و کیت تشخیص اعانه دادند، تیم کارشناسان داوطلب انجمن صلیب سرخ چین عازم ایران شد؛ کاربران چینی ظرف 24 ساعت چهارصد میلیون یوان به حساب سفارت ایران در چین واریز کردند....

در حال حاضر ایران بیشتر به مهار شیوع کروناویروس از راه همکاری بین المللی توجه دارد، حسن روحانی رییس جمهور ایران به روشنی اظهار داشت که چین در پیشگیری و مهار کرونا تجربیات مناسبی دارد و برای جهان آموختنی است.

ثالثا، هنگامی که ایران به کمکهای فوری نیاز دارد، دولت آمریکا نه تنها تحریمها علیه ایران را کمتر نکرده، حتی با سوء استفاده از این فرصت به سنگ اندازی نیز اقدام می کند. ایران کیت تشخیص و محموله های محافظتی کافی ندارد، آمریکا کمکی نمی کند، ولی مشکل این نیست، مشکل این است که چرا مانع کشورهای دیگر برای فروش این محموله ها به ایران می شود؟ اگر وال استریت ژورنال واقعا به مبارزه ایرانیان با کرونا توجه می کرد، باید دست به کار منطقی می زد؛ برای مثال، دولت آمریکا را به کاهش و لغو تحریمهای دارویی و پزشکی علیه ایران فرا می خواند.

در حال حاضر شیوع کروناویروس در ایران نگران کننده است. ایران از صندوق بین المللی پول 5 میلیارد دلار کمک فوری تقاضا کرده است. این اولین بار بعد از سال 1341 است که ایران از صندوق بین المللی پول کمک می خواهد. در حقیقت سطح درمانی و نظام بهداشت عمومی ایران در کل خاورمیانه در صدر است، اما بر اثر تحریم مالی شدید آمریکا، در مدت طولانی با کمبود لوازم پزشکی و دارو مواجه است، این یکی از علل مهم مشکلات ایران در مقابله با شیوع کرونا است.

چین و ایران دست در دست هم با کروناویرس مقابله می کنند؛ مسافر یک قایق و در دشواری و سختیها سهیم هستند؛ همدلی و همدردی میان مردم دو کشور برانگیخته شده است. وال استریت ژورنال اینها را نمی بیند، بر عکس روابط مشارکتی و راهبردی جامع چین و ایران را به عنوان منشاء شیوع کرونا در ایران معرفی و متهم می کند. این کار چیزی نیست جز خودفریبی و به سُخره گرفتن جهانیان.