هر چه کروناویروس بی رحم است، آدمیزاد عاشق است

پس از شیوع کروناویروس جدید، چین و ایران به همدیگر کمکهای زیادی کرده اند؛ رویدادهای زیادی رخ داده که رسانه های ایران روز دوشنبه 19 اسفند/ حوت، 9 مارس دو رویداد کوچک اما متأثر کننده از میان آنها را گزارش کردند.

ما قبلاً ماجرای یک جوان ایرانی به نام سینا کرمی را در وو هان روایت کردیم؛ حالا این ماجرای دلگرم کننده همانند چوب دو امدادی دست به دست می شود.

به گزارش ایسنا، یک کافی شاپ چینی محبت جوان ایرانی را که در زمان شیوع کرونا در وو هان ماند و به ایران بازنگشت پاسخ داده است.

محمد کشاورززاده سفیر ایران در چین در صفحه توییترش نوشت: سینا کرمی آن جوان دلاور بختیاری را به خاطر دارید که در وو هان ماند؟ اکنون کافی شاپ واکاندا 34 هزار ماسک اهدا کرده و روی آن نوشته: «سینا، وقتی ما در شرایط سخت بودیم ما را رها نکردی و ایستادی و کمک کردی. اکنون سرزمین مادری تو «ایران» در شرایط سخت است. ما تو و کشورت را رها نخواهیم کرد.»

سینا کرمی دانشجوی ایرانی ساکن چین بود که در زمان شیوع کروناویروس در این کشور، می توانست با پرواز چارتری که جمهوری اسلامی ایران تدارک دیده بود به کشورش بازگردد، اما این کار را نکرد و تصمیم گرفت بماند و به مردم وو هان کمک کند. اقدامی که خوشحالی بسیاری از مردم چین را در پی داشت.

کروناویروس با همه مصیبت و مشکلاتی که برای جهان به ویژه دو ملت ایران و چین ایجاد کرد، صحنه های بزرگ و زیبایی نیز از انسانیت خلق کرده است؛ یکی از این صحنه ها خرید هدیه با پول قلک یک کودک چینی برای کودکان ایران برای کمک به مقابله با کروناویروس بود.

به گزارش ایرنا، مردم چین در چند روز گذشته به پاس حمایتهای ایرانیان از آنها در مقابله با کروناویروس، کمکهای نقدی و غیرنقدی زیادی به ملت ایران ارسال کرده اند یا خواهند کرد؛ یکی از این کمکها آنطور که «رمضان پرواز» سرکنسول جمهوری اسلامی ایران در شانگهای گفت، کمک یک دختر نوجوان چینی بود. او با عیدیهای عید بهار امسالش که از بزرگترهای فامیل گرفته بود هدیه ای خرید و آن را تحویل کنسولگری ایران در شانگهای داد تا تقدیم کودکان ایران شود.

این کودک چینی گفت که چون یکبار با خانواده اش به ایران سفر کرده، دوست داشته به پاس قدردانی از مهمان نوازی ایرانیان، هدیه اش را به کودکان ایران تقدیم کند.

ضرب المثلی چینی می گوید: «بال، قو را هزاران فرسنگ دور می برد»، هدیه معمولاً چیز سبکیست اما احساسات و عواطف سنگینی را منتقل می کند. بله، کروناویروس بی رحم است، اما در دنیا عشق وجود دارد. اکنون شیوع کروناویرس در چین آشکارا مهار شده است؛ در دو روز گذشته، تعداد مبتلایان جدید به این بیماری در وو هان دو رقمی شد و در استانها و شهرهای دیگر غیر از هو بی به یک رقمی کاهش یافت. با این حال خیال ما هنوز راحت نشده، زیرا این بیماری در سراسر جهان سرایت پیدا می کند؛ به ویژه شوربختانه کشور دوست و برادر، ایران با شیوع گسترده کروناویروس مواجه شده است، مردم چین از این موضوع بسیار اندوهگینند.

پس از شیوع کروناویروس در چین، ایران سخاوتمندانه کمکهایی از جمله دو میلیون ماسک به چین اهداء کرد. می دانیم ایران در سالهای اخیر به شدت تحت تاثیر تحریمها قرار گرفته و کمکهای ایران به آسانی به دست نیامده است. اما دوستان ایرانی هم راحت باشند؛ چینیها وقتی هلو بگیرند، آلو پاداش می دهند. به دوستانی که در زمان سختی به ما کمک کردند، وقتی گرفتار شدند، مسلما با قدرت به آنها کمک خواهیم کرد.

به گزارش خبرگزاری شین هوا در 18 اسفند/ حوت، 8 مارس، داوطلبان چینی و ایرانی به خاطر دلتنگی برای ایران، در فضای مجازی گرد هم آمده و تیم «همیاری چین و ایران» در پیشگیری و مهار کروناویروس را تشکیل دادند. آنان تجربیات و طرح چین در مقابل با کروناویرس را به سرعت به فارسی ترجمه کرده و در اختیار مردم ایران گذاشتند که یک پل اطلاعات و دانستنیها در مقابله مشترک با کروناویروس و کمک به یکدیگر برقرار کرده است.

بی شک شیوع کروناویرس فاجعه بزرگیست، اما در این زمان دشوار، دول و مردم چین و ایران از یکدیگر حمایت و به هم کمک می کنند و به این ترتیب فاصله بین آنها کوتاه شده و احساسات میان آنها عمیقتر شده است. جوانان دو کشور در جریان همکاری مبارزه با کروناویروس با یکدیگر آشنا شدند و سنت دوستی دو کشور به این ترتیب به نسل جوان منتقل شده است.

به زودی نوروز فرا می رسد، اما نوروز امسال استثنایی خواهد بود و ما نمی توانیم همانند سالهای گذشته گرد هم جمع شویمو به دید و بازدید برویم. در ایام عید بهار چین که چندی پیش بود، چینیها هم ایام عید را بدین ترتیب گذراندند؛ به باور ما خانه نشینی هم خدمت به کشور است. دشواری موقتیست و چین می تواند این ویروس فوق العاده را که از زمان تاسیس جمهوری خلق چین بی سابقه بوده مهار کند و مطمئن است ایران نیز حتما از این سد خواهد گذشت. هیچ زمستانی نیست که نگذرد و از پسش بهار نیاید. بیایید با تشریک مساعی بر این دشواری زمان غلبه کنیم.