در چند دهه گذشته، برخی پژوهشگران و رسانه ها با اهداف متعصبانه سیاسی، بارها دست به پیش‌بینی زمان "فروپاشی" چین زدهاند که هر بار نیز این پیشبینیها اشتباه از آب در آمده است. به دنبال شیوع کروناویروس جدید، آنها بار دیگر با استفاده از این فرصت، وضعیت کنونی را "چرنوبیل چین" خواندند و به اشتباه تخمین زدند که چین به خاطر کمبود توانایی برای مقابله با حوادث ناگهانی برای بهداشت عمومی، دچار فروپاشی ملی خواهد شد اما واقعیت نشان داد که بار دیگر ناامید شدهاند.
روز جمعه 28 فوریه 9 اسفند، تنها 4 مورد مبتلا به کروناویروس جدید در خارج از استان هو بِی شناسایی شد و شرکت ها و کارخانجات سراسر چین به طور منظم فعالیت و تولید خود را ازسر گرفتند؛ این در حالی است که در گزارش مشترک منتشر شده از سوی چین و سازمان بهداشت جهانی درباره کروناویروس جدید آمده است: چین به طور مؤثر کانال‌های سرایت ویروس را قطع کرده و تجربیات مهمی برای مقابله جهانی با کروناویروس جدید اندوخته است.
این واقعیاتها باعث آبروریزی شدید پیشگویان یاد شده است. رادیو استرالیا (ای بی سی) روز جمعه با انتشار مقاله ای این پرسش را مطرح کرد که سرانجام، حزب کمونیست چین یک درس را به ما داد: باید چه کار کنیم؟ از خودمان بپرسیم که آیا ما در مقابله با کروناویروس جدید نیز میتوانیم همانقدر مؤثر باشیم؟
در این مقاله آمده است: با رهبری قدرتمند حزب کمونیست چین، تنها ظرف یک هفته، یک بیمارستان مخصوص درمان مبتلایان کروناویروس ساخته شد و تدابیری بی سابقه در راستای پیشگیری و مهار بیماری در این کشور در پیش گرفته شد. مسلم است که برتری نظام سیاسی چین در این راه نقشی کلیدی ایفا کرده است.
ویروس مرزی نمیشناسد و نظام های دموکراتیک غربی را نیز به چالش می کشاند. روزنامه نیویورک تایمز چندی پیش مدعی شد که "در کشورهای دموکراتیک شهرها را قرنطینه نمی کنند" اما ایتالیا اخیراً از الگوی وو هان برای قرنطینه استفاده کرده و شهرهایی که به طور جدی با شیوع بیماری رو به رو هستند مقررات قرنطینه را رعایت می‌کنند.
سیاسی کردن مساله شیوع کرونا و انگ زدن به چین نه تنها جلوی سرایت ویروس را نمی‌گیرد بلکه باعث می شود فرصت مهار آن نیز از دست برود. کنار گذاشتن تعصب سیاسی، روی آوردن به علم، آموختن از دیگران و همکاری و همبستگی ضروری ترین کار برای پیشگیری از شیوع بیماری است.
