پیش از هر چیز نگاهی به ارقام بیندازید. تا به ساعت24 روز 20 فوریه (یکم اسفند) 18264 مبتلای کروناویروس در چین درمان و از بیمارستان مرخص شده و برای نه روز متوالی نیز هر روز بیش از 1000 بیمار درمان شده اند؛ بیش از 30 هزار پزشک و پرستار از سراسر چین برای کنترل شیوع بیماری کروناویروس به استان هوبی اعزام شده اند؛ تا 11 فوریه (22 بمهن) بیش از 3019 پزشک و پرستار در چین به بیماری کروناویروس مبتلا شده اند که از میان آن ها 5 نفر جان باخته اند؛ چند روز پیش، در روز 18 فوریه (29 بهمن) لیو جی مینگ رییس 51 ساله بیمارستان«وو چانگ» شهر ووهان به سبب ابتلا به کروناویروس درگذشت.
در مبارزه با بیماری کروناویروس با این مشخصات از این گروه از افراد آشنا شده ایم: آن ها احتمالا مثل همه از مرگ هراس دارند اما به جبهه مبارزه با ویروس رفتند؛ مثل همه، خانواده و بستگانی دارند اما با تن و جسم خود، یک دیوار بزرگ مدافعی برای مردم خود تشکیل دادند. آن ها پزشکان و پرستاران چینی هستند که با تعهدپذیری، کردار و اخلاق ویژه صنف خود را تعبیر کردند.
پس، کردار پزشکان و پرستاران چگونه است؟ جنبه ای از آن، عهدپذیری و اجرای وظیفه است. خانم پنگ یو، یکی از پزشکان ارتش چین در شب سال نو چینی دستور سفر به ووهان برای کمک به کنترل کروناویروس را دریافت کرد. او در این باره حرفی به همسرش نزد و تنها گفت که به بیمارستان می رود. شوهرش پس از مطلع شدن از مساله، خیلی ناراحت شد اما روزها برای همسر خود پیامک می فرستاد و در آن می نوشت: تو هم همسر و هم سرباز هستی. این وظیفه توست. در انتظار پیروزی و بازگشتت هستم.»
فداکاری نیز جنبه ای دیگر از اخلاقیات و کردار پزشکان و پرستاران است. لی هوی، یکی از پزشکان استان هه نان است که به ووهان اعزام شده است. او هنگام خدمت رسانی در ووهان از درگذشت پدر خود به سبب عارضه سکته مغزی باخبر شد، اندوه شدید او را به زانو درآورد، اما در مقابل عکس پدر خود روی تلفن همراهش گریست و گفت: پدر، پس از پایان شیوع بیماری به دیدن شما می آیم. این یک نبرد است و نمی توانم از جبهه فرار کنم.»
پزشکان و پرستاران بسیار احساساتی هم هستند. جو جیا چینگ، یکی از پرستاران بیمارستان طب چینی شهر هانگ جو است که به ووهان اعزام شد. او در یادداشت روزانه خود نوشت: «ناگهان به گریه در آمدم و گریه من ناشی از آن است که خوشبختانه ما تلاش کردیم و با آن نوع ناامیدی به سبب شکست پس از تلاش فراوان مواجه نشدیم. نصف بطری نوشابه ام باقی مانده، آن را جرعه جرعه می نوشم. سالم و زنده بودن چه قدر زیباست!»
عاطفه نیز بخشی از کردار پزشکان و پرستاران است. آن ها نه فقط بیمار را درمان می کنند بلکه سعی می کنند اراده بیماران را تقویت بخشیده و به آن ها امید بدهند. در بیمارستان های صحرایی موقت در شهر ووهان که تنها بیماران با نشانه های خفیف را می پذیرند، پرستاران با بیماران می رقصند، آواز می خوانند و نرمش می کنند تا فضایی شاد در محیط بیمارستان شکل گیرد. این نوع فعالیت ها به کاهش تنش روانی بیماران کمک زیادی کرده است.
پزشکان و پرستاران مردم چین را تحت تاثیر قرار داده اند و مردم نیز با مشاهده تلاش و فعالیت خستگی ناپذیر آن ها یک صدا فریاد سردادند: «نمی گذاریم آن ها از خستگی روی زمین غذا بخورند و بخوابند.»
شی جین پینگ رییس جمهور چین نیز دستور داده است باید به مراقبت، حفاظت و حمایت از پزشکان و پرستاران توجه کرد و تضمین کنیم که آن ها بتوانند در وضعیت جسمی خوب به طور مستمر به مبارزه با کروناویروس بپردازند. دولت چین نیز از دستگاه های دولتی خواست در بخشنامه های خود رفاه پزشکان و پرستاران و خواب و خوراک کافی آن ها را تامین کرده و آن ها را از نظر روحی و روانی تقویت کنند. تا 13 فوریه (24 بهمن)، دولت چین برای تامین تجهیزات پزشکی و لوازم محافظتی پزشکی و بازسازی بیمارستان ها، 25 میلیارد و 940 میلیون یوان اختصاص داده است.
به علاوه، بسیاری از شرکت ها و اشخاص نیز فعالانه به پزشکان و پرستاران کمک رسانی کرده اند. یکی از شرکت های تولید لبنیات استان لیائونینگ، 45 تن شیر برای پزشکان و پرستاران استان که به ووهان اعزام شده اند، کمک کرده است و روی پاکت های شیر نوشته است: «شیر اعانه ای است و هر چه قدر دوست دارید نوش جان کنید؛ اما پزشکان ما امانت نزد شماست، فراموش نکنید که آن ها را به ما پس بدهید.»
