رسیدن به مهلت قانونی ۳۱ ژانویه(۱۱ بهمن) برای خروج از اتحادیه اروپا پایان یک مسیر طولانی و آغاز مسیر جدیدی خواهد بود که در آن آخرین نشانه‌های دولت رفاه پس از جنگ جهانی دوم به‌طور کامل از بین خواهد رفت.
بر اساس قانون و با توافق اتحادیه اروپا انگلیس روز ۳۱ ژانویه به طور رسمی از اتحادیه اروپا خارج شد. از امروز(شنبه ۱۲ بهمن‌ماه) دوره گذار شروع میشود. در این دوره که تا ۳۱ دسامبر(۱۰دی‌ماه) ۲۰۲۰ می‌تواند ادامه یابد، انگلیس همچنان عضو بازار مشترک اتحادیه اروپا باقی خواهد ماند.
قرار این است در این فاصله معاهده‌های تجاری جدید با اتحادیه اروپا امضا شود. از سوی دیگر این قانون هرگونه طول دادن دوره گذار فراتر از پایان سال ۲۰۲۰ را ممنوع میکند. این قانون همچنین مرز گمرکی شکل گرفته بین جزیره اصلی و ایرلند شمالی و میزان گمرک و سایر جزئیات را تعیین کرده و همچنان آراء دادگاه عالی اتحادیه اروپا در برخی دعاوی از جمله اختلاف بر سر اجاری توافق برگزیت را مافوق رای دادگاه‌های داخلی قلمداد میکند.
همچنین داخل خود اختیارات زیادی به وزیران برای تغییر قانون بدون نیاز به مراجعه به پارلمان می‌دهد. در این قانون بوریس جانسون ماده‌هایی که برای رضایت احزاب مخالف گنجانده بود را حذف کرده است. از جمله ماده مرتبط با حقوق نیروی کار به طور کلی حذف شده است.
فرا رسیدن ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰ اگرچه یک نقطه عطف در روابط انگلیس و اروپاست، اما به هیچ وجه به معنای پایان روند خروج از اتحادیه اروپا نیست. هنوز پرسش‌های بی‌جواب بسیاری باقی است.
یک سال آینده برای مردم عادی تفاوت چندانی نخواهد داشت. مسائل مربوط به زندگی روزمره در ارتباط با اتحادیه اروپا، از جمله مسافرت، اعتبار گذرنامه، مالیات و عوارض گمرکی و غیره همچنان مانند گذشته خواهد بود، اما در پایان سال، نوع رابطه جدید انگلیس و اتحادیه اروپا تعریف خواهد شد.
به عنوان نمونه هنوز به طور قطع وضعیت شهروندان اروپایی ساکن در انگلیس معلوم نیست. دولت باید در این یک سال دوره گذار، روند جدیدی برای مهاجرت و اخذ روادید برای شهروندان اروپایی و غیر اورپایی تنظیم کند که معلوم نیست چه تاثیری روی تصمیم‌های بعدی اتحادیه اروپا خواهد گذاشت.
معمای مرز بین ایرلند شمالی و جنوبی هنوز جواب قانع‌کننده‌ای نداشته و در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. چگونه انگلیس خواهد توانست بدون ایجاد مرز و پاسگاه مرزی، ایرلند شمالی را پاره‌ای از نظام گمرکی انگلیس نگه دارد؟
از سوی دیگر انگلیس چشم امیدش به توافق‌های تجاری با آمریکا، کانادا و سایر کشورهای انگلیسی زبان است. معلوم نیست مذاکرات تجاری با این کشورها که قرار است به موازات مذاکره با اتحادیه اروپا پیش برود چقدر طول خواهد کشید.
