تور شهر پکن- میان وعده های پکن

میان وعده های پکن شامل تنقلات از بسیاری از اقوام چینی، مانند هان، هوی، مغول و منچوری و همچنین تنقلات امپریالیستی از سلسله مینگ و چینگ است.

میان وعده ها طعم خوبی دارند و ارزان قیمت هستند و همین امر باعث محبوبیت بسیار بالایی در میان بیشتر پکنی ها شده است. 10 نمونه از معروف ترین میان وعده های پکن عبارتند از:

شیر ماش: شیر ماش یک محصول جانبی از فرآوری یک نوع رشته شیشه ای مانند است که به شیر سویا شباهت دارد و از ماش درست می شود. رنگ آن سبز- خاکستری است، طعم آن قدری ترش و شیرین است و کمی بوی تخم مرغ می دهد. اگرچه شکل و بوی شیر ماش به نظر اشتها آور نمی رسد، اما بیشتر پکنی ها نوشیدن آن را دوست دارند، به خصوص در بهار و زمستان. این ماده غذایی بسیار سالم و دارای پروتئین، ویتامینC ، فیبر و قند است.

نان گندم جوشانده شده در آب گوشت: این میان وعده سنتی پکن است که تاریخش به 100 سال پیش به سلسله چینگ (1644-1911) برمی گردد. نان گندمی پخته شده، توفو، گوشت خرد شده، روده و جگر سفید به قطعات کوچک خرد شده و سپس در آب گوشت جوشانده می شود. با سیر پوره شده، روغن فلفل قرمز تند، سرکه، پنیر سویا، پیاز و گشنیز سرو می شود. وعده غذایی که به زبان چینی "لو جو هوئو شائو" نامیده می شود، در گذشته در میان مردم عادی از محبوبیت بیشتری برخوردار بود، زیرا گوشت خیلی گران بود در حالی که سیرابی و اجزای دیگر قیمت ارزان تری داشت.

خورشت جگر: "چاو گان"، (Chao gan) یا خورشت جگر، از "گاو ان"، (ao gan) (جگر) و "آو گی" (ao gei)(ریه سرخ شده) درست می شود، هر دو غذای قومی از سلسله سونگ (960-1279) است. مواد تمیز شده پس از جوشاندن در آب، به قطعات کوچک خرد می شود. سپس آن را به سوپ قارچ با سس سیر، پیازچه، زنجبیل خرد شده و جگر می افزایند. سوپ مرغ و سیر پوره شده را باید قبل از آماده شدن برای سرو اضافه کرد. رنگ سوپ قرمز روشن است و جگر و پیازچه های آن لطیف است. چائو گان قبلا به شکل کوفته های کوچک (دامپلینگ) سرو می شد، اما اکنون روش خاصی برای خوردن آن وجود ندارد.

سیرابی سرخ شده گاو: "باو دو"، (Bao du) یا سیرابی سرخ شده گاو، از زمان امپراتور چیان لونگ (1735- 1795) سلسله چینگ یکی از میان وعده های معروف پکن بوده است. این میان وعده بیشتر توسط قومیت هوی درست شده و به فروش می رسید. پس از تمیز کردن و برش، برش های تازه سیرابی گاو یا گوسفند در آب جوش پخته می شد. این خوراک اغلب با روغن، سس کنجد، سرکه، روغن فلفل قرمز تند، سس سویا، آب پنیر سویا، گشنیز، پیازچه و سایر ادویه ها سرو می شد. این خوراک لطیف و ترد است و افراد اغلب آن را با آبجو یا دیگر نوشیدنی های الکلی میل می کنند.

کیک برنجی بخارپز توپر: "آی وو وو" (Ai wo wo) یا کیک برنجی بخارپز با چاشنی شیرین، از برنج چسبناک یا آرد ارزن است و با مواد شیرین پر می شود. این خوراکی نخستین بار در دوره سلسله یوان (1279-1368) ظاهر شد و مورد علاقه خانواده های امپراتوری سلسله مینگ بود. کیک که بافت چسبنده ای دارد و به سفیدی برف است، طعم شیرین دارد و با انواع چاشنی ها مانند نبات قند، زالزالک، کنجد، میوه آلو سبز یا پوره عناب چینی پر می شود.

به طور سنتی، آن را از سال نو چینی تا پایان تابستان می خورند، اما در حال حاضر در طول سال فروخته می شود.

رول برنج: این خوراک به صورت رولت های برنج چسبنده پر شده با خمیر لوبیا قرمز یا شکر قهوه ای است که در آرد سویا غلطانده می شود. منشا آن را می توان در سلسله چینگ ردیابی کرد. کیک که رنگ متمایل به زرد دارد، شیرین و کمی چسبناک است و دارای طعم بسیار خوبی از لوبیا است.

پنکیک گندمی سرخ شده تو پر: "دا لیان هوئو شاو"(Da lian huo shao) یا همان پنکیک گندمی سرخ شده تو پر، یک رول سرخ شده تابه ای است که با مواد مختلفی از جمله گوشت خوک با رازیانه، گوشت خوک با کلم، گوشت گوسفند با پیازچه و گزینه های متعدد گیاهی تهیه می شود. سرچشمه آن را می توان در زمان امپراتور گوانگ شو (1662-1722) سلسله چینگ ردیابی کرد. پنکیک ها به رنگ قهوه ای طلایی سرخ می شوند اما بسیار نرم و خوشمزه باقی می مانند. مانند کوفته ها (دامپلینگ)، معمولا با سرکه خورده می شود. مردم محلی پکن دوست دارند همراه یک کاسه سوپ ترش و شیرین از خون مرغ و توفو، پنکیک بخورند.

کوفته ریزه های نشاسته ای سرخ شده: "چاو گه دا" (Chao ge da) یا کوفته ریزه های نشاسته ای سرخ شده، نوعی ماکارونی چینی است. این میان وعده سنتی مسلمانان، تقریبا 100 سال پیش شکل گرفته است. خمیر که از آرد گندم و ذرت تهیه شده است خرد شده، در آب جوشانده و سپس در آب سرد غوطه ور می شود. گوشت گاو یا مرغ تازه خرد شده و با روغن و چاشنی ها سرخ می شود و دوباره با کوفته ریزه نشاسته و سبزیجات مختلف فصلی سرخ می شود. محصول نهایی یک غذای رنگارنگ و با طراوت است.

سوسیس پر شده: "گوانگ چانگ" (Guan chang) یا سوسیس پر شده، از زمان سلسله مینگ (1368-1644) یک میان وعده محبوب در پکن بوده است. به طور سنتی، سوسیس از یک روده گوشت خوک تهیه شده، با خمیر آرد یا نشاسته مخلوط شده با ادویه ها پر می شود. سپس سوسیس را جوشانده و مکعبی شکل یا خلالی برای سرخ کردن برش می دهند. در بعضی از رستوران ها از گوشت چرخ کرده نیز به عنوان مواد داخلی استفاده می شود. استفاده از شاخه های کوچک بامبو، به جای قاشق های چوبی (چاپ استیک)، روش سنتی خوردن سوسیس های پر شده است.

گوش شیرین: گوش شیرین یا "تانگ آر دو" (Tang er duo) یک کیک قندی سرخ شده از ریشه های اسلامی است که نامش را از شکلش گرفته است. این شیرینی از آرد و شکر تهیه شده، آن را به صورت سرد سرو می کنند، طعم آن نیز شیرین و لطیف است.