پاسخ پیش فرض سی ان ان قبل از پرسش خونسردانه از چین

سی و نه جسد کشف شده با چهره آسیایی در یک کامیون شهر اسکس باید یکی از داغ ترین اخبار در سطح جهان در یک هفته اخیر باشد.

در حالی که جهانیان هنوز از شوک این خبر خارج نشده و تابعیت قربانیان این فاجعه به طور رسمی تایید نشده است، رسانه‌های بریتانیا خودسرانه تابعیت چینی قربانیان را تایید کرده اند. سی ان ان نیز در حالی که گویی شواهد واسناد قطعی در دست دارد، از وزارت خارجه چین سوال کرده که چرا این تعداد شهروند چینی در هفتادمین سالگرد جمهوری خلق چین با این روش چین را ترک کرده اند؟

این پرسش، نکات بسیار مانند به چالش کشیدن دولت چین، ایجاد سوال قابل فرض برای عموم و هدایت تلویحی به یک نتیجه معین را در بردارد، اما آن چه مشمول این پرسش نمی شود، انسانیت است.

چرا سی ان ان این سوال را پرسیده است؟ شاید آن ها پیش از پرسش، پاسخ را داشته اند.

رسانه های غربی که در مقابل حقیقت غیرقابل انکار به زانو در آمده اند

تا روز 27 اکتبر این پرونده پیشرفت هایی داشته است. بر اساس خبر خبرگزاری رسمی ویتنام، سفیر ویتنام در بریتانیا برای دیدار با پلیس محلی شهر اسکس به آن شهر سفر کرده و اعلام کرد، به منظور رسیدگی به این پرونده با پلیس بریتانیا همکاری می کند.

حالا هرچند که نمی توان هویت ویتنامی همه 39 قربانی را تایید کرد، اما دست کم 24 خانواده ویتنامی به پلیس شکایت کرده اند که عضو خانواده اشان در اروپا ناپدید شده است.

خبرنگار تلویزیون سی سی تی وی چین نیز 27 اکتبر 5 آبان خبری با این محتوا گزارش کرد: تا روز 28 اکتبر 6 آبان، 24 خانواده ویتنامی به پلیس شکایت کردند که عضو خانواده اشان در اروپا ناپدید شده است. 14 خانواده از تعداد آن ها متعلق به استان «نِه اَن» (nghe an)در این کشور است. پلیس این استان نیز 4 مظنون را به سبب سازماندهی مهاجران غیرقانونی دستگیر کرده است.

(سه شهروند ویتنام که ناپدید شدن آن ها گزارش شده است)

سرنخ های بیشتری کشف شده است که نشان می دهد قربانیان حادثه بریتانیا ازشهروندان ویتنامی هستند.

همین با آن چه رسانه های غربی در روز 23 اکتبر در ابتدای وقوع فاجعه کشف 39 جسد خارجی در کامیون لندن گزارش دادند، کاملا تفاوت دارد.

ساعت 11 شب 23 اکتبر به وقت محلی، تلویزیون ایندیپندنت بریتانیا پیش از هر رسانه دیگر گزارش داد، پلیس کشورشان در یک کامیون در شهر اسکس 39 جسد را کشف کرد. با آن که تابعیت ملی قربانیان به طور رسمی اعلام نشده است اما این رسانه با قاطعیت خبر داد آن ها از شهروندان چینی هستند.

اما این گزارش بازتاب چندانی در پی نداشت. پس از آن، بی بی سی پیگیری این گزارش را شروع کرد. تیتر خبر بی بی سی این بود: مرگ در کامیون اسکس: 39 قربانی شهروند چینی هستند. (Essex Lorry Deaths:39 found dead were Chinese nationals)

(گزارش 24 اکتبر 2 آبان بی بی سی)

پس از مخابره این گزارش از بی بی سی، رسانه های دیگر نیز شروع به پیگیری کردند و همه مدعی بودند، تابعیت قربانیان مورد تایید پلیس قرار گرفته است. این خبر به زودی به کل جهان سرایت پیدا کرد.

حالا به سیر تغییرات اطلاعات در این گزارش ها نگاهی بیاندازیم:

درباره تابعیت آن 39 قربانی، تلویزیون ایندیپندنت از کلمه «learns» یعنی "کسب اطلاع کردیم که" استفاده کرد.

آن چه پلیس بریتانیا درباره تابعیت قربانیان استفاده کرد، عبارت «believed to be Chinese nationals» یعنی «معتقدیم که شهروندان چینی هستند» بود.

اما موقعی که نوبت به بی بی رسید، عبارت به «were» تبدیل شد یعنی «قربانیان شهروندان چینی هستند».

هدایت هدفمندانه افکار عمومی/ حقیقت پیش فرض مهم تر از حقیقت عینی

تا روز 25 اکتبر 3 آبان یعنی یک روز پس از کشف فاجعه، تابعیت قربانیان هنوز به طور رسمی تایید نشده بود، اما این برای رسانه های بریتانیا اهمیتی نداشت.

بی بی سی تا 25 اکتبر در برنامه های خود هنوز روی بحث مهاجرت غیرقانونی شهروندان فقیر چین صحبت می کرد.

در آن روز فرض بی بی سی که در همه دیالوگ های زنده تلویزیونی اش مشخص بود، هنوز این بود که آن 39 قربانی چینی هستند.

به عبارت دیگر، در آن روز، در رسانه های بریتانیا، هیچ کس به آن اهمیت نمی داد که این فاجعه ناشی از مهاجرت غیرقانونی چگونه رخ داده و چطور باید در آینده از تکرار آن جلوگیری کرد. چیزی که می توانست این رسانه ها را خوشحال کند و به هیجان آورد، بحث «چینی بودن اجساد» بود. حتی برخی رسانه های بریتانیا به این نتیجه رسیدند که باند مافیایی که این مهاجرت غیرقانونی را سازمان داده، متعلق به استان «فوجیان» چین بوده است.

بر اساس این پیشینه واین پس زمینه بود که در نشست خبری وزارت خارجه چین، خبرنگارسی ان ان آن سوال خونین و غیر انسانی را پرسید. پرسش به این شرح است:

«چین در اوایل ماه اکتبر برای گرامیداشت موفقیت ها و پیشرفت های هفتاد ساله خود جشن های مربوط برگزار کرد. اما چرا شهروندان چینی با این روش خطرناک چین راترک کرده اند؟ هدف آن ها چه بوده است؟ افکار عمومی از این قضیه چه برداشتی می تواند داشته باشد؟»

خبرنگار سی ان ان در این پرسش، خودسرانه تابعیت قربانیان را چینی دانسته ودرباره تابعیت آن ها چیزی نپرسید بلکه می خواست نسبتی بین «مهاجرت غیرقانونی» و «کشور چین» برقرار کند. بگذارید ما با جمله ای روشن تر این سوال را تعبیر کنیم: «کشورشما مشکل دارد. از این رو، شهروندانتان حتی با وجود خطر مرگ می خواهند چین را ترک کنند.» این سوال نظام سیاسی چین را به چالش کشیده و دلیل آن این است که این نظام سیاسی با آن چه متعلق به غرب است، یکی نیست.

برخی رسانه های غربی از جمله سی ان ان عمیقا می خواهند که قربانیان چینی باشند چرا که به این وسیله وزنه آن ها برای سیاه نمایی علیه چین سنگین ترمی شود.

در پاسخ به این سوال خنده دار سی ان ان، سخنگوی وزارت خارجه چین نیز بی هیچ پوششی سرزنش آمیزانه گفت: «شما از سی ان ان هستید، درست است؟ طرح این سوال در این جا چندان مناسب نیست و برای سی ان ان نیز امتیازآور نیست. به نظرم در مقطع کنونی هر کدام از ما باید به خاطر پایان یافتن حیات این 39 قربانی غمگین باشیم. ما از خود می پرسیم که چه اتفاقی افتاده که باعث وقوع این فاجعه شده است؟ ما امیدواریم کشورها برای مبارزه با مهاجرت غیرقانونی همکاری کنند. مگر این درست نیست؟ فکر می کنیم فوری ترین کار کنونی رسیدگی به مساله است.

شما براساس سناریوی پیش فرض خود تابعیت قربانیان را چینی دانسته اید و بر این اساس سوال خود را مطرح کردید و سعی می کنید آن را به جشن های هفتادمین سالگرد چین نسبت بدهید.این انگیزه شما برای سوال خیلی مشکل دارد و آن چه در عمق فکرتان نهفته است، مشکل برخی رسانه های آمریکایی را فاش می کند. با این سوال، در واقع به دنبال چه پاسخی هستید؟»

سی ان ان در واقع از وزارت خارجه چین جوابی نمی خواست. چون آن جواب همیشه در ذهنشان هست و به دنبال بهانه ای مناسب برای ابراز این پاسخ بوده اند و بهانه کافی برای ابراز آن نمی یافتند، فاجعه مرگ 39 نفر در کامیون لندن، بهانه ای برای ابراز این تفکر به آن ها داد.

«کور شدن» برگزیده همان به اصطلاح «ارزش جهانی» غرب است

بیشتر چینی ها در همان لحظه آگاهی از این خبر به این که این قربانیان شهروند چینی باشند، تردید داشتند. به خود می گفتند با آمار بیش از 100 میلیون گردشگر خارج از چین در سال، مگر لازم است تا با این روش مرگبار به بریتانیا بروند؟

یکی از مشترکان چینی در نظرش به این خبر نوشت: حالا سال 2019 است، هنوز کسی درکشورمان به مهاجرت غیرقانونی می پردازد؟

البته این احساس چینی هاست که در غرب محسوس نیست.

در هر کشوری که توسعه اقتصادی سریع و ثبات اجتماعی دارد، شهروندانش احساس امنیت بیشتر می کنند و از فرصت های بیشتر برای توسعه خود برخوردارند.

البته این به معنای آن نیست که هر مهاجر غیرقانونی به خاطر عامل اقتصادی دست به این کارمی زند. اما این نیز نشان می دهد مدیریت جامعه کاری پیچیده و مفصل است. این گونه مدیریت جامعه و مسایل وابسته به آن در هر کشور دنیا وجود دارد امامتاسفانه، هنگامی که درباره چین باشد، بی درنگ آن را به مسایل و نظام سیاسی چین ارتباط می دهند.

تیتر خبر 25 اکتبر سی ان ان: به عنوان دومین اقتصاد دنیا، چرا چینی ها با وجود خطر مرگ می خواهند وارد بریتانیا شوند؟

به نظر رسانه های غربی، چین گناه ذاتی دارد و همه معضلات اجتماعی چین با علوم اجتماعی ارتباط ندارد بلکه تقصیر چین است. به عبارت دیگر، هر کاری که چین بکند، اشتباه است. از این رو، آن ها از هر بهانه ممکن برای سیاه نمایی علیه چین استفاده می کنند.

آن چه در پس «کور شدن» برگزیده نهفته است، استاندارد دوگانه ایدئولوژیک یا «ارزش جهانی» انحصار غربی است.

به عبارت دیگر، منطق آن ها این است: تنها ایده ما و الگوی ما خوب است و دیگران همه باید مثل ما باشند و اگر شما با مشکلی رو به رو شدید، آن هم به خاطر الگوی توسعه خودتان است.»