ادعای پوچ پومپیو درباره مدیریت درازدستانه چین

مایک پومپئو وزیر خارجه آمریکا 29 مهر/21 اکتبر مدعی شد ، دولت چین در حال اجرای مدیریت درازدستانه برای مؤسسات آمریکایی است و به منظور سرقت حقوق مالکیت معنوی این شرکت ها آنان را مجبور به انتقال فناوری خود به چین می کند که در نتیجه موجب عدم سودآوری بسیاری از شرکت های آمریکایی در چین می شود.

هوا چون ئینگ سخنگوی وزارت خارجه چین روز سه شنبه در این مورد گفت ، سوء استفاده از مدیریت درازدستانه می توان گفت که «حق مالکیت معنوی» خود آمریکاست و چین ضمن مخالفت قاطعانه با چنین شیوه ای، هیچ علاقه ای به استفاده از آن ندارد و به هیچ وجه مرتکب این «سرقت» نخواهد شد.

همه می دانند که مدیریت درازدستانه ابزار تحریم های یک جانبه و قلدرمآبانه آمریکا علیه شرکتها و شهروندان کشورهای دیگر است. از آنجایی که کشورهای خودخواه و سلطه جوی جهان تمایل خاصی به مدیریت درازدستانه دارند، خود پومئو همواره به نمایندگی دولت آمریکا در حال اجرای مدیریت درازدستانه است. به قول یک ضرب المثل چین: « دزد فریاد می زند آهای دزد را بگیرد.»

همه ما دیده ایم که وزیر خارجه آمریکا چطور در همۀ سفرهای خارجی خود شرکت خصوصی هوآوی را به استفاده از منابع دولتی متهم می کند و از کشورهای دیگر می خواهد دست از استفاده از تجهیزات هوآوی بردارند چرا که در غیر آن صورت با عواقبی مانند " عدم امکان استفاده از فناوری های اطلاعاتی آمریکا " و " خروج نیروهای اترش آمریکا از خاک خود" مواجه خواهند شد. این مقام آمریکایی هر بار به خاورمیانه سفر می کند، با دامن زدن به ایران هراسی و جو سازی علیه این کشور، سعی در به گروگان گرفتن کشورهای منطقه و ایجاد وحشت در میان آنان دارد. با توجه به تحرکات اخیر کشورهای حوزه خلیج فارس باید به پومپئو «آفرین» گفت!

ایران یکی از بزرگترین کشورهایی است که از مدیریت درازدستانه آمریکا آسیب دیده است. از زمان پیروزی انقلاب اسلامی در این کشور، آمریکا تحریم های گوناگونی را علیه ایران به اجرا گذاشته و تجارت شهروندان و شرکت های آمریکایی با کشور را ممنوع کرده است اما هیچ یک از تحریمهای چند دهه اخیر مؤثری نبوده است. از این رو، آمریکا اکنون سعی می کند سیاست مدیریت درازدستانه که تنها در چارچوب قوانین قضایی خود این کشور قابل اجراست را وارد عرصه روابط بین المللی کند و از این طریق کشورهای دیگر را نیز مجبور به تحریم کرده است. این اقدام های آمریکا بر وضعیت اقتصاد و معیشت مردم ایران تاثیر فراوان داشته است.

دولت ترامپ پس از روی کار آمدن ، سیاست «اول آمریکا» را اجرا کرد و اعمال فشار حداکثری را در پیش گرفت که باعث افزایشی دست اندازی و درازدستی مدیریتی آمریکا در جهان شد. رفتارهای قلدرمآبانه آمریکا حتی همپیمانان این کشور را نیز آزرده است اما این کشورها با وجود خشم از اقدام های نادرست آمریکا جرأَت اعتراض ندارند و با سکوت پیشه کردن رفتار این کشور را تحمل می کنند. در سوی مقابل برخی دیگر از همپیمانان آمریکا هم هستند که همچنان در کنار این کشور ایستاده اند و چنین رفتارهایی را کاملاً تأیید می کنند اما هستند کسانی نیز که از روی عدالت سخن می گویند و شجاعانه در برابر آمریکا مقاومت می کنند.

سخنرانی ماهاتیرمحمد، نخست وزیر مالزی در نشست ماه اکتبر مجمع عمومی سازمان با واکنش نمایندگان بسیاری از کشورهای جهان مواجه شد. وی گفت در این نشست گفت که تحریم یک کشور باعث تحریم سایر کشورها نیز می شود؛ به عنوان مثال با تحریم ایران، مالزی و کشورهای دیگر امکان استفاده از نفت و گاز ایران و همین طور عرضه محصولات خود در بازار این کشور را از دست داده اند.

مدیریت درازدستانه یک بیماری است که باعث گسترش هر چه بیشتر نفرت و انزجار در میان کشورها خواهد شد. کشوری که عادت دارد همیشه به کشورهای دیگر فرمان دهد همواره خود را در جایگاه اخلاقی برتر قرار خواهد داد و کشورهای دیگر را به دراز دستی مدیریتی متهم می کند اما در نهایت ریاکاری آن کشور بر جهان آشکار خواهد شد آن را مضحکه دست دیگر کشورها خواهد کرد.