طی دو ماه گذشته، انواع اقدامات خشونت آمیز تظاهر کنندگان افراطی پیوسته شدت گرفته که شدیداً بر زندگی شهروندان هنگ کنگ تاثیرات منفی گذاشته و ضربات و خسارات ناخوشایندی بر اقتصاد هنگ کنگ وارد کرده است.
برخی سیاست بازان غربی سخنانی دربارۀ هنگ کنگ گفته و اخبار و امور آن را طوری با تنفر نسبت به چین و مداخله جویانه در امور داخلی چین تفسیر می کنند که حتی جسورانه و آشکارا به خلط مبحث پرداخته و مساله هنگ کنگ را به مذاکرات اقتصادی و بازرگانی چین و آمریکا ربط می دهند.
پروفسور جانگ وی وی، رئیس پژوهشکدۀ چین متعلق به دانشگاه فو دان شانگهای، چندی پیش در مصاحبه با تلویزیون مرکزی چین گفت: «این الگوی انقلابهای رنگی است ولی بی تردید اجرای آن در هنگ کنگ ناکام می ماند.»
پروفسور جانگ وی وی گفت: «انقلاب بهار عربی یا انقلاب مخملی اصطلاحاً به اتفاقاتی گفته می شود که در سال 2011 تنشهای فراوانی در داخل تعداد زیادی از کشورهای عرب به وجود آورد؛ اما به نظر من مهمترین دلیل این رویدادها به برخی نیرویهای ویژۀ آمریکا یعنی دولت سایه مربوط می شود. وال استریت، بنیاد دموکراسی و اف بی آی آمریکا سالها سال برنامه ریزی و توطئه می کنند تا در کشورهای دارای نظام متفاوت با امریکا آشوب ایجاد کنند. در همان زمان پیش بینی و نتیجه گیری سریع من این بود که این رویدادها خیلی زود به زمستان عربی منجر می شود و موفق نمی شود.
واقعیت نیز همان است که انقلاب بهار عربی خیلی زود به زمستان عربی تبدیل شد. علت اصلی این است که نظام دمکراسی غربی با دنیای غیرغربی سازگار نیست. حالا وقتی بر می گردیم و دوباره به حمله امریکا به عراق که در زمان ریاست جمهوری جورج بوش پدر برپا شد، نگاه کنیم متوجه می شویم چه جنگ احمقانه ای بود. ولی نیروهاییهای که ذکر شد در آن زمان از جورج بوش پشتیبانی می کردند، در حالیکه کسی هرگز نظری از عموم مردم جهان عرب نپرسید.»
از شروع تجمعات غیرقانونی و خشونتها در هنگ کنگ بیش از دو ماه گذشته است و مردم روز به روز متوجه شده اند که خشونتهای خیابانی ماهیت انقلاب رنگی داشته و پشت آن دستان سیاه آمریکا پنهان شده است. چندی پیش بیش از صد تن از اهالی هنگ کنگ به طور خودجوش در مقابل سرکنسولگری آمریکا در هنگ کنگ تظاهرات کرده با سر دادن شعار «آشوبگر هنگ کنگی، آلت دست آمریکا» از دخالت گستاخانۀ آمریکا در امور داخلی چین اعتراض کردند.
جانگ وی وی گفت: سال 2014 در رویداد اشغال خیابان جونگ هوان در هنگ کنگ، خبرنگار بی بی سی همان روز اول با من تلفنی مصاحبه کرد؛ به او گفتم این جنبش در زمان و مکان اشتباه رخ داده و احتمال ناکامی آن صد درصد است. پرسید چرا؟ گفتم جواب خیلی ساده است، چون ما مدتی طولانیست که نظرسنجیها در هنگ کنگ را پیگیری می کنیم؛ مسائلی که بیشترین توجه مردم و جوانان را به خود مشغول می کند، مسألۀ معاش مردم، اشتغال و مسکن و از این قبیل است.
اصطلاحاً انقلاب رنگی که قدرتهای غربی ترویج می کنند، عامدانه انزجار جوانان را به سوی دولت منطقه اداری ویژه معطوف کرده است. اما اگر چنین جنبشی به راه بیفتد، در آینده حتماً اقتصاد هنگ کنگ خسارت خواهد دید. طبق گزارشهای دریافتی شاهدیم که نرخ استقامت هتلهای هنگ کنگ 50 درصد کاهش یافته و میزان زیان رانندگان تاکسی از 50 درصد فراتر رفته است. مجموع این خسارات نسبت به بحران مالی سال 2008 نیز شدیدتر است و احتمالاً تا مدتی طولانی ادامه پیدا می کند.
یکی از علل مهم رویدادهای هنگ کنگ، مداخله مستقیم آمریکا و در پشت آن جنگ تجاریست که آمریکا با چین برپا کرده. دونالد ترامپ ابتدا فکر می کرد خیلی زود برنده می شود، اما فکر بسیار احمقانه ای بود. نتیجه را هم که دیده اید و این جنگ جز ناکامی برایش نتیجه ای نداده و مقابله ما بسیار مقتدرانه بوده است؛ بازار سهام آمریکا در حال سقوط است. ترامپ از این موضوع هراس دارد، زیرا سقوط بازار سهام در آراء انتخاباتیش تأثیر زیادی خواهد گذاشت. او باید انتخابات سال آینده را در نظر بگیرد. یکی از مقامات آمریکا علناً گفت که بروز راهپیمایی اعتراضی در هنگ کنگ به سود آمریکا است و به نظر او کشورش می تواند با این برگ در مذاکرات تجاری بر چین فشار وارد کند.
