تقویت گردشگری روستاهای جنوبی از طریق آداب و رسوم مردمی

مهمانان پس از ورود با کاسه ای نوشیدنی پذیرایی می شوند. مردم محلی با رقص و نواختن ساز بادی به جشن و پایکوبی می پردازند. زیورآلات نقره ای سنگین زنان بیش از هر چیز در میان مجلس برق می زند. گوشت برشته در این میان، چیزی است که نمی توان از آن صرف نظر کرد.

آتش بازی در شب، حتی شهروندان عصبی را از فشار و شلوغی شهر به آرامشی خاص می رساند. مهمانان به روستای شهرستان خودمختار قوم « مائونان» "هوان جیانگ" واقع در منطقه خودمختار جوانگ "گوانگ شی" خانه اقلیت های "مائو نان"، "میائو" و "یائو" وارد شده اند. این جا محیطی ایده آل برای تجربه آداب و رسوم محلی قومی چینی است.

"وی یولونگ"، بزرگ روستا، می گوید: "تعداد گردشگران معمولا در تعطیلات آخر هفته به اوج می رسد و روستاییان با اجرای نمایش سنتی به میهمانان خوشامد می گویند."

آواز و رقص سنتی مردم قومی محلی از سال 1998 زمانی که از آن ها برای اجرای نمایش در سراسر کشور دعوت شد توجه خارجی ها را به خود جلب کرده است. در سال 2009، روستاییان شروع به فعالیت در زمینه های گردشگری کردند و برای ساخت رستوران ها و هتل های روستایی به مبلغ 1.35 میلیون یوان (195.800 دلار) هزینه کردند. همان طور که برنامه دقیق کاهش فقر در کشور از سال 2016 پیشرفت کرده، دولت "هوان جیانگ" نیز بیش از 10 میلیون یوان سرمایه گذاری کرده است تا زیرساخت ها را در "شوانگلتون" ارتقا دهد. جاده ها، پارکینگ ها، توالت ها و مرکز هنر و ورزش بهسازی شدند، مادامی که یک کوشک و یک دریاچه مصنوعی ساخته شد، چهره روستای قدیمی را تا اندازه ای که نیاز دارد تغییر داد.

"جنگ جی یونگ"، مدیر مسوول امور گردشگری هوان جیانگ، می گوید: این انتظار می رفت که روستای شوانگ له تون در سال 2018 میلادی 31 هزار بازدید کننده داشته باشد و درآمد گردشگری آن به 3.8 میلیون یوان برسد. در حال حاضر، با پیشرفت سریع گردشگری، زندگی مردم محلی نیز برای بهتر شدن تغییر کرده است.

"وی" یکی از روستاییان به یاد می آورد: "ما در آلونک ساده که از چوب و علف درست شده بود زندگی کردیم و با شکار و ارزن رشد کردیم." درآمد سرانه هر سال به سختی 500 یوان بود. اما حالا مردم محلی به خانه های بزرگ آجری نقل مکان کرده اند و کار کشت پرتقال و پرورش اردک را توسعه داده اند."

وی می گوید: " حالا مسافران می توانند خود از باغ، پرتقال بچینند و طعم اردک، مرغ و دیگر خوراک که به دست کشاورزان تولید شده را بچشند. بسیاری از روستاییانی که در شهرها کار می کردند، به خانه بازگشته اند و درآمد سرانه سالانه آن ها بیش از 10هزار یوان است. روستای شوانگ له تون تنها بخشی از تلاش های دولت هوان جیانگ برای استفاده از محیط طبیعی بکر و عناصر قومی غنی برای توسعه گردشگری و بهبود زندگی ساکنان محلی است."

"هوانگ رونگ بیائو"، دبیر حزب شهرستان هوان جیانگ می گوید: "ما جنگل باشکوه، چشم اندازهای کارست، آبشارها و مکان های تاریخی داریم."

ترانه ها و رقص منحصر به فرد مردم قوم "ماونان" در سال 2006 به عنوان "یادواره زنده اپرای چینی و میراث فرهنگی ملی" شناخته شد. دولت هوان جیانگ بر روی توسعه دو نقطه دیدنی محلی با امتیاز بسیار بالا کار می کند.

هوانگ، هدف را تبدیل کردن هوان جیانگ به یک مقصد گردشگری بین المللی می داند.

"وی" مسوول آموزش رقص قومی و تمرینات روزهای جمعه و شنبه است. سن کارآموزان حدودا 6 ساله است. اما در میان آن ها بزرگسالان هم هستند و کارآموز 40 ساله هم در کنار آن ها تمرین می کند. او می گوید: "ما می خواهیم سواد روستاییان را بالا ببریم و هنر آواز و رقص میائو را زنده نگه داریم."