شهرت زاکر رییس منطقه خودمختار اویغور شین جیانگ چندی پیش در نشست خبری دفتر مطبوعاتی شورای دولتی چین گفت ارزش تولید ناخالص این منطقه در سال گذشته میلادی یک هزار و 200 میلیارد یوان (حدودا معادل 176 میلیارد دلار) برآورد شده است. می توان گفت شین جیانگ در عرصه اقتصادی به پیشرفت تاریخی رسیده است.
شهرت زاکر در آن نشست خبری با تاکید بر دستاوردهای تاریخی اقتصادی و افزایش رفاه مردم اقوام مختلف شین جیانگ در طول 70 سال سابقه جمهوری خلق چین گفت: «حجم اقتصادی شین جیانگ از 791 میلیون یوان در سال 1952 به یک هزار و 200 میلیارد یوان در سال گذشته و سرانه درآمد شهروندان شهرها و روستاهای شین جیانگ به ترتیب از 319 و 119 یوان در سال 1978 به 32764 و 11975 یوان در سال 2018 افزایش یافته است. شرایط شین جیانگ از لحاظ تامین خوراک و پوشاک، مسکن و وسائل نقلیه به حد زیادی بهبود یافته است.»
آقای شهرت زاکر با تاکید بر ثبات اجتماعی، رشد اقتصادی، همبستگی اقوام و همزیستی ادیان در شین جیانگ گفت که شین جیانگ امروز در بهترین مقطع از تاریخ خود قرار دارد.
شین جیانگ واقع در مرکز اوراسیا در سال 2014 به عنوان قلب کمربند اقتصادی جاده ابریشم معرفی شد و تا به امروز نیز با استفاده از مزایای ناشی از موقعیت جفرافیایی خود و فرصت‌های ناشی از اجرای طرح «کمربند و جاده» در تلاش بوده است تا درهای خود را رو به دیگر استان‌های کشور و دیگر کشورهای دنیا باز کرده و خود را به دروازهای روبه کشورهای واقع در غرب چین تبدیل کند. در این راستا، شین جیانگ توانست در سال 2018 حجم تجارت خارجی خود را به 20 میلیارد دلار یعنی 1481 برابر آمار سال 1950 برساند. جانگ چون لین معاون رئیس منطقه خودمختار اویغور شین جیانگ درباره برنامههای توسعه این منطقه در آینده گفت: «اولویت اول ما در آینده ساخت پروژه بندر زمینی اورومچی خواهد بود. در عین حال، ساخت شهرک‌های صنعتی در شهرهای کاشغر و آلاشانکو را ادامه می دهیم و صنایع دوم و سوم مانند منسوجات و البسه، تولید لوازم الکترونیکی، بازرگانی و لجستیک را توسعه خواهیم داد. سعی می کنیم تا نوعی از اقتصاد با نگاه به بیرون را به منظور توسعه اقتصادی کل منطقه توسعه دهیم. به علاوه، با توجه به آنکه بیش از ده گذرگاه مرزی داریم، توسعه مناطق حوالی این گذرگاه‌ها نیز در دستور کار ما است.»
در جنوب شین جیانگ مناطق محروم زیادی وجود دارد و فقرزدایی در این مناطق یکی از وظایف دشوار حکومت‌های محلی است. جانگ چون لین در این باره می گوید تا پایان سال 2018 جمعیت فقیر شین جیانگ به 817 هزار و 100 نفر کاهش یافته و درصد آن از کل جمعیت شین جیانگ تا 6.1 درصد پایین آمده است. او افزود: «منطقه ختن با جدیترین مشکل فقر مواجه بود اما اکنون در ختن صنعتی بزرگ پرورش دام، طیور، شیلات و سایر انواع حیوانات اهلی و خانگی شکل گرفته است؛ به عنوان مثال، در حال حاضر در ختن 20 میلیون خرگوش پرورشی و 100 هزار رأس الاغ پرورشی در این منطقه نگهداری میشود. به علاوه از کشت گیاهان ارزشمند از نظر اقتصادی نیز در ختن حمایت میشود . ما در شین جیانگ بهترین عناب و گردوی کشور را تولید میکنیم. توسعه این صنایع به پیشبرد روند فقرزدایی کشور کمک زیادی کرده است و ما به آینده این روند اطمینان کامل داریم.»
