لذت تفریح

"لی ون فانگ" در یک گزراشی عنوان می کند که گردشگران چینی تعطیلات خودشان را بیشتر در کنار دریا می گذرانند که در این میان ساحل "سان یا" در بازار داخلی تعطیلات ساحلی، نسبت به دیگر ساحل ها طرفدار بیشتری دارد.

"یو یونگ"، تاجر 40 ساله ای که در "شن جن"، استان "گوانگ دونگ"، کار می کند، به همراه خانواده اش از تعطیلات در کنار ساحل لذت می برد. او تقریبا به تمام جزایر آسیای جنوب شرقی از جمله جزایر در استان های ساحلی "فوجیان" و "گوانگ دونگ" در کشورش سفر کرده است. یو یونگ، معتقد است که سفر کردن تنها بازدید از محل نیست. "دلم می خواهد مدتی را در جاهایی به استراحت و تفریح بگذرانم. دوست دارم شنا کنم یا در ساحل قدم بزنم. حمام آفتاب بگیرم و از نوشیدن نوشیدنی های گوارا لذت ببرم."

براساس گزارش "سی تریپ"، یکی از آژانس های گردشگری اصلی آنلاین چین، تعطیلات ساحلی حالا یک انتخاب برتر برای بیشتر مسافران چینی است. به عنوان مثال، آن ها دیگر علاقه ای به بازدیدهای شتابزده ندارند و بیشتر به دنبال جاهای تفریحی خاص هستند که راضیشان کند. تعداد مشتریان سی تریپ برای چنین تعطیلاتی در سال های 2017 و 2018 به ترتیب 15 و 21 درصد افزایش داشته است.

حالا، استراحتگاه های ساحلی داخلی به لطف نزدیکی و دسترسیشان به متقاضیان، گزینه های خوبی برای این گروه از گردشگران هستند. به گفته این شرکت، رزرو برای "سان یا"، یک جزیره گرمسیر در استان "های نان" در سال 2018 میلادی 30 درصد افزایش داشته است. این هتل را بیشتر کسانی رزرو می کنند که می خواهند از آب و هوای سرد درمناطق سردسیر فرار کنند یا از آسیب های هوای بد شمال خود را نجات دهند.

اما، 10 مقصد ساحلی برتر داخلی در این سال، سان یا، چینگ دائو، جوئوشان، های کوئو، چین هوانگ دائو، جوهای، دالیان، بی های و نینگ بو معرفی شدند که مسافرانشان یشتر از 10 شهر شانگهای، پکن، سانیا، نان جینگ، هانگ جوئو، جنگ جوئو، شیان، شن جن، ووهان و تیان جین بوده اند.

به گفته کارشناسان، اگرچه ممکن است این جزایر مانند جزایری مثل مالدیو یا بالی در اندونزی در جهان شناخته شده نباشند اما، باور بر این است که جزایر چین از پتانسیل بسیار بالایی برای گردشگری برخوردارند. با توجه به اطلاعاتی که از اداره دولتی اقیانوسی چین دریافت شده، بیش از 11 هزار نقاط جزیره ا ی در قلمرو کشور وجود دارد که بیشتر در استان های فوجیان، جه جیانگ و گوانگ دونگ در شرق و جنوب قرار گرفته اند.

براساس گزارش "موسسه تحقیقات صنعتی چیان جن"، جاذبه های طبیعی و مکان های فرهنگی رسمی در آن جزایر شناسایی شده اند، به غیر از جزایر تایوان، هنگ کنگ و ماکائو و استان جزیره ای های نن، در مجموع و به ترتیب 1028 و 775 تا پایان سال 2017 بوده است. به این ها، 72 استراحتگاه ساحلی در دست عملیات هم اضافه می شود.

موسسه تحقیقات صنعتی چیان جن در شن جن همچنین اعلام کرده است که این جزایر پذیرای 98.36 میلیون مسافربوده اند که به این ترتیب ارزش افزوده 89.7 میلیارد یوانی (13.02 میلیارد دلار) از گردشگری در سال 2017 ایجاد شده است.

"مو" می گوید: "سرمایه گذاری در گردشگری جزیره همچنان افزایش یافته است و با سیاست های حمایتی، بهبود زیرساخت ها و قیمت گذاری های رقابتی، این بخش دارای پتانسیل رشد چشمگیری است. این سیاست ها عبارتند از سیزدهمین برنامه توسعه پنج ساله (2016-20)، که خواستار نوآوری در یک بازار توزیع گرای منابع مربوط به دریا و جزایر است. همچنین سیاست های سیزدهمین برنامه توسعه پنج ساله، برای بخش گردشگری نیز وجود دارد که باعث جذب سرمایه گذاری در گردشگری جزیره و سیاست هایی برای تبدیل "پینگ تان" در استان های "فوجیان" و "های نان" به مقصد گردشگری بین المللی است".

مو می گوید: "ارزش افزوده گردشگری جزیره در کشور طی سالیان متمادی به طور متوسط 20 درصد رشد سالانه خواهد داشت که در سال 2023 به حدود 220 میلیارد یوان می رسد."

با این توضیحات، "یو یونگ" از شن جن، به هر حال قصد دارد در ماه ژانویه به جزیره "بوهول" در فیلیپین سفر کند. او ترجیح می دهد یک جزیره جنوب شرقی آسیا را برای تعطیلات خود انتخاب کند. دلیل او امکان پرواز از شهرستان محل زندگی اش، تاسیسات خوب و مدیریت استراحتگاه ها است که این فاصله هر چند دورتر را برای دور شدن از زندگی روزمره خود در نظر می گیرد.

مو نیز به گفته های خود اضافه می کند، "اگرچه جزایر داخلی زیبایی رقابتی طبیعی دارند، اما بسیاری از جزایر چینی از جزایر خارجی معروف در زمینه هایی مانند حمل و نقل، هتل ها، سرگرمی، خدمات، آگاهی مصرف کنندگان و تجربه در فعالیت ها عقب مانده اند."

"لین دونگ"، موسس اتحادیه جزایر خصوصی چین می گوید: "جزایر مسکونی در چین، که دولت های محلی مسوولیت آن را بر عهده دارند، تحت تاثیر توسعه سریع قرار گرفته اند.

جزایر غیر مسکونی نیز که توسط اداره اقیانوسی مدیریت می شوند و از اواخر سال 2009 تحت حفاظت شدیدتر قرار گرفته اند، باید مسیر گردشگری ویژه ای را دنبال کنند.

بیشتر جزایر چین در مناطق نیمه گرمسیری و معتدل واقع شده اند که باعث می شود گردشگری بیشتر فصلی باشد و سرمایه گذاری مربوط به آن کاهش یابد."

"هوانگ هوانگ"، یک پژوهشگر از آکادمی گردشگری چین نیز می گوید: "گردشگری جزیره دارای توانایی قابل توجهی در چین است، اما، به استثنای جزایر های نان، باید امکانات فعلی ارتقا یابد و برنامه ریزی پیچیده ای که برای جزایر لازم است، توسعه یابد."

هوانگ می افزاید: "در برخی از جزایر با جمعیت قابل توجه محلی، فعالیت ها محدود می شود به تجربیات ماهیگیری روستایی، غذاهای دریایی و محل های ارزان قیمت که بیشتر توسط خانوارهای محلی اداره می شوند." او ادامه می دهد: "امکانات موجود در این جزایر نیاز به ارتقا دارد. بسیاری از جزایر توسعه نیافته، به برکت مناظر زیبا، می توانند به مقصد گردشگری تبدیل شوند، اما تغییر در سیاست ها ضروری است. برای مثال، تعادل بین حفاظت زیست محیطی و توسعه گردشگری باید و می تواند به دست آید."

هوانگ پیشنهاد می دهد که به جای حجم زیادی از طرح های گردشگری، باید امکانات ویژه گردشگری را در بسیاری از این جزایر فراهم آورد تا مانع از بروز آسیب های زیست محیطی شود. برنامه های بلند مدت در توسعه جزایر بسیار مهم هستند، به طوری که بر اساس آن می توان فعالیت های ویژه ای ارایه داد. مثل بندری برای تقاضای سفرهایی دریایی، محل فعالیت هایی در فضای باز یا پایگاهی برای پژوهش های علمی. با این حال، بازده سرمایه گذاری در امکانات گردشگری به زمان نسبتا طولانی نیاز دارد، بسیاری از سرمایه گذاران داخلی که مایل به بازگشت سریع سرمایه هستند، پروژه های گردشگری را به معاملات املاک تبدیل کرده اند. البته هوانگ معتقد است که باید از در پیش گرفتن چنین رویکردهایی پرهیز کرد.