«دعوا به راه انداختن» همواره یکی از ترفندهای آمریکا برای فشار آوردن به رقبایش بوده و اکنون به نظر میرسد که آمریکاییها از این ترفند به شکلی دیوانهوار استفاده میکنند؛ برای نمونه در آستانه یازدهمین دور رایزنیهای اقتصادی و تجاری چین و آمریکا، واشنگتن ناگهان با متهم کردن چین پا پس کشیدن از مواضع خود در این مذاکرات، تعرفه کالاهای 200 میلیارد کالای وارداتی از چین را از 10 به 25 درصد افزایش داد؛ حال آنکه در حقیقت دو طرف پس از بارها مشورت درخصوص برخی موضوعات و طی کردن روند عادی مذاکره، به تدریج در آستانه رسیدن به یک توافق بودند. چطور است که هنوز بدون آنکه توافقی صورت بگیرد، آمریکا به چین اتهام عقب نشستن از مواضعش را مطرح میکند؟
در حقیقت آمریکا در پیمانشکنی سابقهای دیرینه دارد. همه حتماً به یاد دارند 19 مه سال گذشته، چین و آمریکا با انتشار یک بیانیه مشترک اعلام کردند که درخصوص پایان درگیریهای تجاری به توافق رسیدهاند اما ده روز بعد از آن ، کاخ سفید ناگهان با نشان دادن چهره دیگر خود و رد کردن این تفاهم، تعرفه 50 میلیارد دلار کالای واردی از چین را 25 درصد افزایش داد. دسامبر سال گذشته نیز دو طرف درخصوص میزان خرید از یکدیگر به تفاهم رسیدند اما آمریکا در رایزنیهای بعدی پیوسته از چین میخواست که میزان واردات خود از این کشور را افزایش دهد و سرانجام نیز یک بار دیگر با بالا بردن چماق تعرفه باعث شد مذاکرات به نتیجه نرسد.
انسان بیاعتبار جایی در دنیا ندارد و کشور بیاعتبار نیز دچار ضعف میشود. در حال حاضر برخی از سیاستمداران آمریکایی به منظور جلوگیری از توسعه چین و حفظ سلطه خود بر جهان تمام تلاش خود را به کار بستهاند و با نادیده گرفتن حقایق سعی میکنند نام چین را تا حد امکان آلوده کنند؛ به عنوان مثال با مطرح کردن و تکرار اتهاماتی مثل دزدی، سواستفاده اقتصادی، هژمونی و بسیاری از سخنان عجیب دیگر در مورد چین، اکنون در حال تدوین یک "تئوری تهدید چین" جدید هستند.
جهان امروز، تغییراتی بیسابقه را نسبت به صد سال گذشته پشت سر میگذارد و انسان علاوه بر فرصت‌های ناشی از یک انقلاب جدید فناوری و تغییرات صنعتی، با چالش‌هایی مانند "کسری مدیریت، کسری اعتماد، کسری صلح و کسری پیشرفت" روبهرو است. آمریکا به عنوان ابر قدرت جهان، نه تنها برای رفع این کسری‌ها و کمبودها تلاشی نمیکند بلکه خود به اصلی‌ترین عامل کسری تبدیل شده است.
به عنوان مثال، آمریکا با ارجحیت دانستن منافع ملی خود به قوانین بین‌المللی و اجرای سیاست " اول آمریکا"، به میل خود از سازمان‌ها یا پیمانهای بین‌المللی خارج میشود و با این کار به شدت به سازوکارهای چند جانبه و اصول بین‌المللی آسیب رسانده و باعث تشدید کسری مدیریت جهانی شده است. در سال 2017، گزارش مربوط به احکام مناقشات سازمان تجارت جهانی نشان داد که تا کنون، آمریکا بزرگ‌ترین ناقض قوانین سازمان تجارت جهانی بوده و عامل دو سوم پرونده‌های نقض مقررات تجارت جهانی در این سازمان تجارت جهانی آمریکا بوده است.
البته، آمریکا همه جا برای "قدرتنمایی" آماده است؛ از اعزام مستقیم نیروهای سازمان ملل به سوریه گرفته تا اعزام نیروی نظامی به خلیج فارس به بهانه حفظ "آزادی کشتی‌رانی" برای رویارویی با ایران، این کشور همه جا سعی میکند قدرتش را به رخ بکشد. آمریکا پیوسته در حال به راه انداختن فجایع انسانی و عامل کاهش صلح در مناطق مختلف جهان بوده است. در حال حاضر، بودجه نظامی این کشور بیش از 600 میلیارد دلار است که در بودجه سال 2020 رقم 750 میلیارد دلار در نظر گرفته شده و به میزان قابل توجه بیشتر از همه کشورهای پیشرفته جهان است. چندی پیش، جیمی کارتر، رئیس جمهوری پیشین آمریکا در همین رابطه گفت که "آمریکا جنگطلبترین کشور تاریخ است."
آمریکا برای حفظ سلطه اقتصادی، علمی و فناوری خود، طی سال‌های اخیر، بارها در نقاط مختلف جهان به استفاده از چماق تعرفه روی آورده و به باجخواهی از شرکای تجاری خود دست زده است. آمریکا با محاصره شرکت‌های فعال در حوزه فناوری‌های پیشرفته مانند شرکت هوآوی، به عمد و با روی آوردن به خشونت، زنجیره تولید و عرضه در جهان را قطع و باعث تشدید کسری پیشرفت در جهان شده است. در ماه آوریل سال جاری، صندوق بین‌المللی پول، با کاهش دادن پیشبینی خود از رشد اقتصادی جهان در سال 2019 به 3.3 درصد، هشدار داد که با توجه به عوامل افزایش تشنج در تجارت جهانی، احتمال دارد رشد اقتصادی باز هم کاهش پیدا کند.
