دست پخت چینی- جیائوزی

غذاهای مختلف، مانند سایر جنبه های زندگی چینی به شدت تحت تاثیر جغرافیا و تنوع قومی قرار دارد.

به طور مثال، در میان سبک های اصلی پخت و پز چینی در سبک کانتونی، سرخ کردن غذا ویژگی اصلی است. اما سبک سی چوان که به شدت به استفاده از بادام زمینی، سس کنجد و زنجبیل وابسته است، به غذای تند شناخته می شود.

سبک های آشپزی چین و تنظیمات رژیم غذایی را می توان به بسیاری از مناطق جغرافیایی تقسیم کرد که هر منطقه دارای سبک مشخصی از پخت و پز است.

غذاهای منطقه ای چین معمولا به این شرح است:

غذای شمال چین- شور، ساده با سبزیجات کم تر و گندم که به عنوان غذای اصلی این منطقه است

غذای غرب چین- غذای سالم حلال با گوشت به عنوان غذای اصلی

غذای مرکز چین- تند با ادویه های بسیار

غذای شرق چین- شیرین و سبک

و غذای اقلیت جنوبی که ترش است. اما در این متن یکی از غذاهای بسیار مشهور و خوشمزه چینی به نام "جیائوزی" را معرفی می کنم.

برای درست کردن جیائوزی که به انگلیسی آن را دامپلینگ می خوانند، به قطعات خمیر از آرد گندم نیاز است که به دور مواد خوراکی پیچیده می شود. مواد داخلی آن گوشت، ماهی، میگو یا سبزیجات است. البته در این کشور مواد اصلی جیائوزی، گوشت خوک و کاهوی چینی است. روش پخت آن نیز به دو روش آب پز و سرخ کردنیست.

جیائوزی در مراسم جشن مانند سال نو چینی، مراسم عروسی و جشن های خاص بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.

اما، این همه با "جانگ جونگ جینگ" آغاز می شود، فردی که در تاریخ چین، به عنوان "پزشک سنتی" شناخته می شود. جانگ جونگ جینگ در طول "سلسله شرقی هان" 1800 سال پیش زندگی می کرد.

.

گفته می شود، یک روز زمستانی هنگامی که جانگ به خانه اش بازگشت متوجه شد كه گوش های بسياری از مردم بر اثر سرمای زمستان دچار یخ زدگی می شود. او تصمیم گرفت تا گوشت بره، فلفل و مقداری گیاه دارویی گرم شده را در لایه ای خمیر بپیچد و آن را به شکل گوش انسان درست کند. او پیش از این که خمیرهای گوش مانند را به افراد فقیر بدهد، آن را در آب می جوشاند. جانگ این غذا را در چله زمستان و تا روز سال نو بین مردم پخش می کرد. جیائوزی ها دارای طعم فوق العاده بود، به همین علت مردم با اشتیاق این خوراک یا در واقع دارو را دریافت می کردند.

دکتر "وانگ لینگ شیانگ" می گوید: "تمام موادی که جانگ استفاده می کرد، می توانست بدن انسان را

گرم کند. این مواد جریان خون را افزایش داده و گوش های سرد و یخ زده را گرم می کرد. بعدها این

دستور جانگ توسط مردم چین مورد تقلید قرار گرفت.

می گویند در زمان جنگ جهانی دوم زمانی که سربازان ژاپنی به کشور چین ورود کردند با این غذا آشنا شدند. آن ها پس از بازگشت سعی به پخت این غذا در کشور خود کردند و به این ترتیب غذای "یوزا" (gyoza) در ژاپن شکل گرفت که نوعی غذای محبوب و اشتهاآور میان ژاپنی هاست. البته این خوراک در کشور ژاپن هم مدام در حال تغییرات است و طعم های مختلف به آن افزوده می شود.

این غذا در اصل به خاطر شکلش "جیائو آر" (Jiao'er) نامیده می شد. "آر" (er) به چینی به معنی گوش

است. اما بعدها اندک اندک به نام جیائوزی تغییر یافت.

امروزه جیائوزی در بیشتر مناطق شمال چین جزو بایدهای زمستانی است. به ویژه در جشن بهاره چینی حتما خورده می شود. برای این غذا صدها دستور پخت در کشور چین وجود دارد.

حالا این غذا در طول سال و تقریبا بدون مناسبت خاصی بر روی میز غذای چینی ها وجود دارد، اما این به آن معنا نیست که این غذای خوشمزه مفهوم خود را از دست داده باشد، جیائوزی در میان مردم چین سمبل ثروت، شانس و خانواده است.

مژگان بهمنش