چندی پیش، اوپک و کشورهای تولیدکننده نفت غیر اوپک در نشست سران "اوپک+" در وین به توافق رسیدند و تصمیم گرفتند که از ماه ژانویه سال 2019 تولید نفت خود را به میزان 1200 هزار بشکه در هر روز کاهش دهند. در دوره اول مدت کاهش تولید 6 ماه است و دو سوم سهم کاهش متعلق به اعضای اوپک و بقیه این میزان از سوی ده کشور تولیدکننده نفت غیر اوپک از جمله روسیه خواهد بود. این توافقنامه از نظر اصولی با پیشبینی بازار هماهنگ است اما تنها اگر به طور واقعی اجرا شود، برای تحقق تعادل عرضه و تقاضای بازار نفت خام مفید بود
البته، هدف دیگر این توافقنامه کاهش تاثیر ناشی از خروج قطر از اوپک است. 12 آذر (3 دسامبر) و چند روز قبل از برگزاری نشست سران اوپک+، قطر اعلام کرد که این کشور از اول ژانویه سال 2019 از اوپک خارج میشود. تولید نفت این کشور دیگر مورد محدودیتهای توافقنامه کاهش تولید اوپک قرار نمی گیرد. این نخستین بار پس از تاسیس اوپک است که کشوری خروج خود را از این سازمان اعلام کرده است.
اکنون، عربستان سعودی رهبر واقعی اوپک است. این کشور نسبت به پائین بودن مداوم بهای نفت جهانی در روزهای اخیر ابراز نگرانی کرده و همواره به حصول تفاهم مشترک درباره کاهش تولید و ارتقای بهای نفت در میان کشورهای عضو اوپک کمک میکند. آیا قطر که همواره تحت فشار و محاصره عربستان سعودی بوده، تمایل دارد با صرف نظر کردن از منافع خود با عربستان سعودی همکاری کند؟ بدیهی است خیر. اگر قطر از اوپک خارج شود، می تواند تولید خود را بدون توجه به محدودیت توافقنامه کاهش تولید اوپک براساس تمایل خود افزایش دهد و به این ترتیب مانع خواستهها و اقدامات عربستان سعودی برای کاهش تولید و افزایش بهای نفت شود و همچنین رهبری عربستان سعودی در اوپک را کاهش دهد.
پس از روی کار آمدن سلمان بن عبدالعزیز آل سعود به عنوان پادشاه عربستان سعودی و به ویژه پس از بروز بحران قطع روابط دیپلماتیک، قطر از عربستان سعودی دور شده و قصد دارد بار دیگر راهبرد خود در منطقه و سیاست خارجی خود را تنظیم می کند. قطر پس از جدا شدن از عربستان سعودی و امارات متحده عربی، به ترکیه اتکا می کند، با ایران آشتی میکند و روابط برادرانه خود با عمان و کویت را تقویت میکند.... اینها به تدریج تبدیل به راهبرد جدید قطر شده است. با توجه به این اوضاع، خروج قطر از اوپک که تحت رهبری عربستان سعودی است، یک اقدام اجتنابناپذیر خواهد بود.