سرچشمه الگوی گردشگری "نونگ جیا له"

در بیست سال گذشته الگوی گردشگری روستایی در چین بسیار توسعه یافته است. نسخه چینی از این الگوی گردشگری، "نونگ جیا له" نام دارد که در این نوع گردشگری، خانه های روستایی، خوراک و اقامتگاه به سبک اصالتا روستایی، سالم و سنتی در اختیار گردشگران شهرنشین قرار می دهند. این نوع مهمانسرا جای برخورد شهر و روستا و مرز اجتماعی است.

روستای "نونگ که" روستایی در حومه شهر "چنگ دو" استان "سی چوان" واقع در جنوب غرب چین سرچشمه مهمانسراهای "نونگ جیا له" تلقی می شود.

آقای "شیو جی یوان" تصور نمی کرد حیاطی که 32 سال پیش ساخته بود، سرچشمه مهمان سراهای "نونگ جیا له" شود، یعنی تصور نمی کرد آن به جایی برای عرضه خوراک و اقامتگاه و نشان دادن فرهنگ روستایی به گردشگران تبدیل شود.

منزل آقای شیو جی یوان در حومه شهر چنگ دو استان سی چوان واقع در جنوب غرب چین است. ساختار منزلش طوریست که یک حیاط از سه طرف توسط خانه های یک طبقه ای محصور می شد.

این خانه ها را آقای شیو جی یوان برای پسران خود آماده کرده بود تا پس از ازدواج در آن ساکن شوند.

اما پس از سری تحولاتی، این ملک شیو جی یوان به یک تفریحگاه 2.5 هکتاری با خدمات تفریحی، غذایی و اقامتگاهی تبدیل شد.

در این تفریحگاه از نوع "نونگ جیا له"، اتاق های خواب با مبلمان سنتی و وسایل قدیمی مانند چرخ خیاطی، مجهز است. مهمانان می توانند در میان کوه، زیر آلاچیق، کنار فواره و در وسط دالان، غذا و چای میل کنند و به گپ و گفت بپردازند. در این محل مراسم ازدواج هم برگزار می شود. بچه ها در این جا با اسب سواری آشنا می شوند و دوستان قدیمی نیز برای آشنایی با تحولات اخیر همدیگر و فرار از زندگی شهری به این جا می آیند.

شیو جی یوان می گوید که در سال 2017 میلادی، یک صد هزار مهمان داشته و هر روز 35 میز غذا برای مهمانان آماده می کرده است.

او می گوید که در 32 سال گذشته در آغاز این فعالیت قصد درآمدزایی و سوددهی نداشت چون بیشتر استفاده کنندگان این مهمانسرا مشتریان بالقوه کسب و کار پرورش بذر او بودند.

آقای شیو توضیح می دهد: "آن ها برای دیدن بذرها می آمدند و من نیز برای آن ها غذا آماده می کردم".

او ادامه می دهد که به دنبال سوددهی از این قسمت کارش نبوده است اما برای افزایش خریداران بذر خود این مهمانسرا را زیبا و بازسازی کرد.

آقای شیو شروع به درختکاری در ملک خود کرد طوری که این ناحیه شبیه به یک باغ شد.

این مکان تدریجا به نقطه عطفی در روستا تبدیل شده و شهرت آن نیز گسترش یافت.

مقامات دولتی نیز در بازدید از روستای نونگ که برای صرف غذا به این مهمانسرا می رفتند و سپس بازدید طولانی خود از این روستا را آغاز می کردند.

آقای شیو غذاهایی مانند توفو، گوشت نمک سود و جوجه در اختیار مهمانان قرار می داد.

او در ابتدا برای غذا پول نمی گرفت. او می گوید که به عنوان یک روستایی و کشاورز از پذیرایی از مهمانان با محصولات خود افتخار می کرد.

اما همه چیز در سال 1988 تغییر کرد. در آن سال یک مسابقه ملی آوازخوانی در شهرستان "پی شیان" شهر متبوع روستای او برگزار شد و بسیاری شرکت کنندگان مسابقه با راهنمای دولت محلی در مهمانسرای او غذا صرف کردند.

شیو نیز برای انجام سفارشات دریافتی مواد غذایی می خرید و در برابر غذا، هزینه اش را می گرفت.

به زودی، آژانس های گردشگری نیز به شیو سر زده و پیشنهاد آغاز همکاری با وی دادند.

تعداد مشتریان آقای شیو طوری افزایش یافت که به زودی از ظرفیت مهمانسرایش فراتر رفت.

هم روستایی های او نیز از موفقیت شیو الهام گرفته و مهمانسراهای مشابه دایر کردند.

به زودی، در روستاهای دیگر نیز مهمانسراهایی با تجهیزات و مدیریت بهتر ایجاد و رقابت آغاز شد.

شیو از شروع رقابت آگاه شده و در واکنش به آن تدبیری محکم در پیش گرفت.

او همه وجوه جاری خود به مبلغ 2 میلیون یوان را برای تعمیر و زیباسازی مهمانسرایش اختصاص داد. او منظره مهمانسرا را تغییر داد و منو و خدمات جدید طراحی کرد. تا سال 2004 او دو ویلای بزرگ مخصوص سرگرمی و برگزاری جلسه ساخت. دولت محلی نیز از صنعت "نونگ جیا له" پشتیبانی کرده و آغاز به بازسازی جاده به این روستا و زیباسازی روستا کرد.

هم روستاییان نیز از این فرصت استفاده کرده و صنعت "نونگ جیا له" در این روستا رونق یافت.

شیو برای تقویت خود در رقابت، با آشپزان خود به مسافرت رفت تا آن ها با غذاهای جدید آشنا شوند. شیو از آن ها می خواهد هر ماه یک خورش جدید درست کنند.

اداره ملی گردشگری چین در سال 2006 مهمانسرای "شیو جی یوان" را نخستین مهمانسرای نوع "نونگ جیا له" اعلام کرد.