" لی سنمینگ" به مدت 12 سال در چین زندگی کرده و مردم به او لقب چینشناس دادهاند. وی خود را "اهل سونگجوانگ" معرفی میکند. "لی سن مینگ" هندی-آمریکایی است و با 50 سال سن، در منطقه هنرمندنشین سونگ جوانگ پکن به خلق آثار جدید و برگزاری نمایشگاه مشغول است.
"لی سن مینگ" با رنگ پوست سیاه و عینک آفتابی و لباس سیاهش، در میان مردم بسیار مشهور است. هر چند که از چهره او معلوم است که خارجی است اما به محض اینکه شروع به صحبت میکند فکر میکنید که شهروند پکن است و لهجه پکنی او حتی از برخی اهالی پکن هم بهتر است. او در پاسخ به سوال خبرنگار ما درباره اینکه شما 6 سال است که در"سونگ جوانگ" زندگی میکنید؟ بیدرنگ پاسخ میدهد: اینجا بهشت هنرمندان بهترین محیط برای آفرینش هنری است.
از دهه نود قرن بیستم، گروهی از هنرمندان از جمله "هوانگ یونگیو" یکی از هنرمند مشهور چین در سراسر جهان در "سونگ جوانگ" مشغول به کار شدند و از طریق آثار این هنرمندان ، "سونگجوانگ" از یک روستایی دورافتاده به یکی از نقاط مورد توجه مردم سراسر جهان تبدیل شد و امروزه به "دره سیلیکون فرهنگی چین" شهرت دارد."لی سن مینگ" در مصاحبه با خبرنگار رادیو بینالمللی چین گفت، سونگ جوانگ در جهان بی نظیر است. هزاران نفر در اینجا مشغول آفرینش هنری هستند و زندگی خوبی دارند که بسیار شگفتانگیز است. تبادل نظر با هنرمندان؛ درس گرفتن از تجربیات آنان، برگزاری نمایشگاه در نگارخانههای هنری. من در نزدیکی خانهام میتوانم بهترین کاغذ را بخرم و از زندگی در این منطقه بسیار راضیام.در حقیقت، حدود 10 سال پیش، "لی سن مینگ" مهندس بود و در آمریکا یک شغل پردرآمد داشت. ولی آن زندگی مورد پسند او نبود. او میخواست قلم به دست بگیرد و نقاشی کند و رؤیای تبدیل شدن به یک هنرمند مستقل را در سر میپروراند.
"لی سن مینگ" به خبرنگار ما گفت: فرهنگ چین تأثیری بسیار بر من دارد. آن زمان تنها می‌خواستم به چین سفر کنم اما پس از دیدن سونگ جوانگ و شیوه زندگی هنرمندان، تصمیم گرفتم اینجا بمانم. در آثار "لی سن مینگ" هنر و فناوری به هم پیوند خوردهاند.« من دوست دارم با استفاده از ورقهای پلاستیکی و رزین و چاپگر 3 دی، آثارم را خلق کنم.» سال گذشته ، او با یک دختر پکنی ازدواج کرد و ژانویه امسال دختر آنها به دنیا آمد.« من در "سونگ جوانگ"، احساس نمیکنم که خارجی هستم. همه ما علاقهمند به هنر هستیم.»با وجود شور و شوق نسبت به هنر، تامین زندگی روزمره، مهمترین چیز برای هر هنرمندی است. عمدهترین راه درآمدزایی "لی سن مینگ" از طریق فروش آثار اوست و هر سال در حدود 100 هزار یوان درآمد دارد که برای تضمین یک زندگی خوب کافی نیست. قیمت آثار او 8 سال پیش خیلی خوب بود اما در چند سال اخیر، بازار آثار هنری چندان امیدوار کننده نیست.«قیمت آثار من در حال حاضر حدود شش تا هفت هزار یوان است. »او برای افزایش درآمد خود در نمایشگاه های مختلف شرکت میکند در اینترنت و شبکههای اجتماعی به معرفی آثار خود میپردازد که با نتایج خوب نیز همراه بوده است. امروز " ساخت سونگ جوانگ" به یک نشان معروف در بازارهای فرهنگی جهان تبدیل شده است و این منطقه اکنون به یک بستر جدید برای معرفی فرهنگ چین به مردم جهان تبدیل شده است. براساس آمار، در 5 سال اخیر، سالانه هزاران اثر از یکصد هنرمند چینی و خارجی توسط بیش از یکصد ارگان هنری در بیش از 30 کشور جهان منتقل شدهاند.
