میزگرد چینشناسی معاصر سال 2018 میلادی چندی پیش با حضور جمعی از چینشناس برجسته جهان در در پکن برگزار شد. چینشناسان حاضر در این نشست همه بر آن بودند که پیشنهاد یک کمربند و یک جاده به تحقق توسعه بهتر، سالمتر و هماهنگ‌تر جهان کمک میکند و ایجاد یک جامعه بشری با سرنوشت مشترک بهترین گزینه برای گسترش همکاریهای بینالمللی است.
دانشمندان چینی و خارجی حاضر در میزگرد چینشناسی معاصر سال 2018 پیرامون ایده توسعه چین و دورنمای جدید روابط بینالمللی به بحث وبررسی و تبادل نظر پرداختند. اله دئورینگ استاد چینشناسی و تحقیقات چین دانشگاه آزادی برلین آلمان گفت: همکاری در چارچوب یک کمربند و یک جاده، فرصتی جدید برای پیشبرد مبادلات فرهنگی است و به تحقق توسعه مطلوب قاره اروپا و آسیا و حتی جهان کمک میکند. وی گفت: هنگامی که ما درباره اقتصاد صحبت میکنیم، نباید تنها به ارزش تجاری توجه کنیم. وجود یک چارچوب حامی تمدنهای گوناگون بسیار مهم است. تنها در چنین وضعیتی، ما میتوانیم یک چارچوب بهتر را در زمینههای علمی، اخلاقی و حقوقی ایجاد کنیم و چین میتواند در این مورد نقش خود را ایفا کند. چین پیشنهاد یک کمربند و یک جاده را به عنوان یک بستر مهم سیاسی و فرهنگی مطرح کرد که میتواند به تحقق توسعه بهتر، سالمتر و هماهنگ‌تر در قارههای آسیا و اروپا و حتی جهان کمک کند.
هوانگ پینگ، رئیس پژوهشگاه اروپایی آکادمی علوم و فنون چین در این نشست با تأکید بر لزوم تکیه بر درس گرفتن از تمدنهای به جای درگیری فرهنگی در مسیر همکاریهای بینالمللی گفت: تمدنها باید از یکدیگر درس بگیرند و بیاموزند. این روند شامل برخورد تفکرها است و چنین برخوردی به معنی رویارویی و یا جنگ نیست بلکه معنی آن بهرهبرداری مشترک معنوی است؛ به این ترتیب ما باید از فرو رفتن در باتلاق درگیری تمدنها بر حذر باشیم. از نظر اقتصادی باید از بازی مجموع صفر و از نظر راهبردی باید از اجرای قانون جنگل و از نظر فرهنگی نیز باید از درگیری و تقابل دوری کنیم.
چین فعالانه همکاریهای خود را با کشورهای واقع در مسیر کمربند و جاده در زمینههای مختلف توسعه می‌دهد. لوئیز کامونولوسا، رئیس اداره چاپ، نشر و مطبوعات بوروندی در همین رابطه گفت: آینده یک کمربند و یک جاده بسیار روشن است. پیشنهاد چین برای ایجاد یک جامعه بشری با سرنوشت مشترک برای کشورهای آفریقایی و به ویژه مردم وطن من بسیار مهم است. جهانی شدن احتمالاً باعث عدم تقسیم متعادل منابع و بروز برخی درگیریهای اجتماعی خواهد شد ولی ایده ایجاد یک جامعه بشری با سرنوشت مشترک میتواند به ما در حل درگیریها و برقراری صلح و آرامش کمک کند.
