ساخت پل برای بنگلادش
تجهیزات، فناوری و استعداد لازم در چین وجود دارد و سایر کشورهای جهان نیز میتوانند از دستاوردهای این فناوری پیشرفته بهرهمند شوند. شهر داکا، پایتخت بنگلادش یکی از شلوغترین شهرهای جهان است . رودخانه پادما که از وسط داکا عبور میکند و یکی از منابع اصلی مردم محلی و در عین حال یک مانع عظیم برای ایجاد ارتباط اقتصادی میان دو بخش جنوب و شمال بنگلادش است. بارندگیهای شدید مناطق نیمه گرمسیری و جاری شدن سیل اغلب موجب توقف حمل و نقل میشود. پل بزرگ رودخانه پادمای به طول شش کیلومتر ، توسط مهندسان چینی ساخته میشود. این برای بهرهبرداری دو گانه از جاده و راه آهن در نظر گرفته شده و پس از بهرهبرداری جنوب و شمال بنگلادش را به یکدیگر وصل میکند و با تبدیل شدن به ایستگاه مهم در مسیر مستقیم از بنگلادش به چین، میانمار و هند رؤیای هزار ساله مردم بنگلاش را به واقعیت خواهد رساند.
نخستین مرحله مهم از پروژه آغاز شده و مهندس شن تائو و همکارانش طولانیترین و سنگینترین لوله فولادی در جهان را روی بستر رودخانه پادما نصب میکنند. انجام چنین کاری در سراسر جهان یک عملیات بسیار مشکل به شمار میرود. بنگلادش در یک منطقه آبرفتی قرار گرفته و با توجه به شنی بودن بستر رودخانه پادما تا عمق 110 متری، باید پایههای پل را تا عمق 120 متری پایین ببرند تا کاملاً از استحام لوله فولادی پل مطمئن شوند. یک از مهندسها با صدای بلند میگوید: «خوبه، درست شد.» این لوله فولادی که دارند بلندش میکنند، 71 متر طول و 310 تن وزن دارد و قسمت اول از لوله فولادی 120 متری پل است. مهندس شن تائو میگوید: لوله را به طرف داخل جمع کن. این یکی از روشهای شگفتانگیر اجرای پروژه در سراسر جهان است، به این ترتیب که چینی ها دو قسمت این لوله 120 متری را همزمان نصب میکنند. در جهان هیچ جرثقیلی که بتواند یک سازه فولادی 120 متری را به طور عمودی بلند کند و یا تجربه موفق اجرای یک پروژه با تقسیم کردن یک لوله فولادی طولانی به دو قسمت وجود ندارد. امروز چینیها اجرای یک پروژه با استفاده از هر دوی این روشها را به واقعیت تبدیل می کنند.
هوا دارد تاریک میشود و نخستین لوله فولادی به زودی وارد آب خواهد شد. بیش از 30 کارگر با استفاده از کابل فولادی لوله فولادی را به حالت شیبدار در چارچوب راهنما می بندند . این چارچوب راهنما به گونهای طراحی شده که با نظارت مهندس میتواند با دقت خطای 20 میلیمتری موقعیت لوله فولادی را تنظیم کند. لوله فولادی از چارچوب راهنما به شکل شیبدار پایین میآید. این مهمترین مرحله قبل از ورود به آب است . اگر زاویه کمی انحراف داشته باشد، فشار اضافی واردشده به لوله فولادی در آینده تاثیر خود را نشان خواهد داد. مهندس شن تائو میگوید : اگر پایههای صندلی را به شکل عمودی وصل شده باشد، صندلی خیلی راحت واژگون میشود. اگر پایهها شیب باشد، یک نیروی افقی از آن واژگون شدن آن جلوگیری میکند و استحکام آن بیشتر خواهد شد. نخستین قسمت لوله فولادی با زاویه تنظیم شده به آسانی وارد آب شد. یک چکش پیلینگ هیدرولیک با وزن 380 تن و نیروی 2 هزار و 400 ژول، جای لوله فولادی را روی جرثقیل میگیرد. این چکش پیلنگ هیدرولیک به طور ویژه برای پروژه پل پادما طراحی و ساخته شده و لوله فولادی را در عمق بستر رودخانه قرار میدهد. مهندسان با دقت سرعت باد، آب و فشار برق را اندازه میگیرند. هر یک از این عوامل در قدرت چکش تاثیر خواهد گذاشت. در این پروژه برای نخستین بار در جهان چنین لولهای با این قطر به این روش در بستر رودخانه نصب خواهد شد و به همین خاطر هیچ محاسبهای از قبل برای اندازهگیری قدرت چکش و نحوه نصب آن در عمق بستر رودخانه وجود ندارد که مهندسان پروژه بتوانند از آن استفاده کنند. مهندس شن تائو می گوید: «با انرژی 60 هزار ژول بکوب.» کمترین توان چکش 60 هزار ژول است. شن تائو و همکارانش بر اساس اطلاعات هواشناسی و پس از صد بار تمرین، تصمیم به تنظیم چکش روی 60 هزار ژول گرفتند. یکی از مهندسان میگوید: «این طرف آماده است، هر وقت که خواستی شروع کنی اول با 60 هزار ژول چکش را بکوب. بعد از سه بار بکوب. سه بار بکوب.» قدرت چکش با توجه به سرعت باد و آب تغییر می کند. شن تائو و همکارانش قدرت و سرعت زدن را تنظیم می کنند. بعد از 20 ساعت کار متوالی، قسمت پایین نخستین لوله فولادی ستون اصلی پل پادما با موفقیت در عمق بستر رودخانه نصب میشود.
بعد دومین قسمت از لوله فولادی به محل مشخص شده منتقل میشود. دو قسمت لوله فولادی در هوا به هم متصل میشود و خطر این مرحله از مراحل دیگر اجرای این پروژه بیشتر است. کشتی جرثقیل لوله فولادی دوم را بلند می کند آن را بالای لوله فولادی اول قرار میدهد. فاصله بین دو لوله فولادی کمتر از 5 میلیمتر باشد تا جوشکاری بی هیچ مشکلی انجام شود. یکی از مهندسان با صدای بلند می گوید: «خوب، همینجا نگهش دار.» سرعت باد و سرعت آب رودخانه پادما در شب نسبت به روز کمتر است و به همین خاطر جوشکار در شب انجام میشود. تنها یک جوشکار میتواند به صورت معلق در هوا کار جوشکاری را انجام دهد و نمیتوانند از دستگاه یا ربات استفاده کنند. در ارتفاع 20 متری، سه جوشکاری دو لوله فولادی را به هم جوش میدهند و رکورد جهانی جوشکاری لوله فولادی 100 متری در پروژههای پل سازی را به نام خود میکنند. عمق جوشکاری بین دو لوله فولادی به 6 سانتیمتر می رسد و فاصله بین دیوارهای داخلی دو لوله تنها 5 میلیمتر است. کارگران این دو لوله را به شیوه جوشکاری سطحی به هم جوش میدهند و مشعل جوش را تا 6 سانتیمتری وارد دیواره داخلی لولهها میکنند. کارگران باید برای یک مدت طولانی خم شوند و مشعل جوش 4 کیلویی را نگه دارند و با زاویه درست و سرعت متوسط مشعل جوش را به حرکت آورند. هرگونه نوسان میتوانند باعث تغییر خط جوش شود و کارهای انجام شده را بیثمر کند. محدوده گرد لوله فولادی نزدیک 10 متر است و جوشکاری کاملا 9 ساعت طول کشیده است. بعد درجه شدت جوشکاری مورد آزمایش قرار می گیرد. خط جوشکاری باید به درجه شدت خود لوله فولادی برسد و یا از آن بیشتر باشد و در این شرایط می تواند تحمل ضربه چکش را داشته باشد. صدای کوبیدن چکش مجددا در رودخانه پادما بلند می شود و این بار زمان چکشکاری نسبت به بار اول 4 برابر بیشتر است. خط جوشکاری تحمل این آزمایش را خواهد داشت؟ همه نفسها در سینهها حبس شده است. بعد یک مدت طولانی ضربه زدن، در خط جوشکاری به طول 10 متر و با ضحامت 6 سانتیمتر و عرض 5 میلیمتر است، هیچ گونه ترک و آسیبی دیده نمیشود. 48 ساعت طول کشیده و بزرگترین لوله فولادی پایه پل در جهان با طول 120 و قطر 3 متر و وزن 550 تن با موفقیت در عمق 120 متری بستر رودخانه قرار گرفته است. 600 مهندس و کارگر فنی با استفاده از بیش از 70 دستگاه مختلف یک رکورد جدید را در جهان به نام خود ثبت کردهاند.