روایت عشق سنگاپوری به پکن

سال ۱۹۹۶خانم لین لین جوان همراه شوهرش و دختر ۶ ساله اش سنگاپور را ترک کرد و به پکن آمد و زندگی جدیدی را شروع کرد. حالا بیش از ۲۰ سال از آن زمان گذشته است. آنان شاهد رشد پکن و رستاخیز چین و همچنین آمدن و رفتن برخی دیگر از سنگاپوریها بوده اند. پس چه چیز موجب ماندن این خانواده در پکن شده است؟ زندگیشان در پکن با چه چالشهایی مواجه است؟ در این برنامه پاسخ این پرسشها را پیگیری می کنیم.

به گزارش پایگاه اینترنتی روزنامۀ «لیان هه زائو بائو» چاپ سنگاپور در ۲۹ آوریل، بامداد یک آخر هفتۀ فصل بهار، منطقۀ کوه پینگ گو یوان واقع در حومه پکن برف آمد. خانم لین با همسر و دخترشان همانند گذشته پس از دو ساعت رانندگی از منزل خود در شهر پکن به ویلای کوهستانیشان آمده اند. جانگ چین فایی ۵۷ ساله، مرد خانواده، در ویلا هیزم در بخاری دیواری می اندازد و لین لین جوان ۵۳ ساله، بانوی خانواده و دخترشان جانگ جیا یی ۲۸ ساله که به تازگی صبحانه ای به سبک اروپایی و قهوۀ آسیای جنوبی خورده اند، روی مبل مقابل بخار دیواری نشسته اند و با گوشی همراه صحبت می کنند.

لین لین جوان ناظر کل یک شرکت آگهی بود. او در سال ۱۹۹۶همراه شوهرش به پکن آمد و در این شهر شغلی پیدا کرد. وی برای اداره گردشگری سنگاپور فیلم آگهی گردشگری با هدف بازار چین تهیه می کند. در جشنواره آگهی لندن و نیویورک برنده جایزه شد. حالا خانواده اش در پکن بیش از ۲۰ سال است مقیم است.

می گوید: دوستان زیادی آمدند و رفتند. ما جزو قلیل افرادی از سنگاپور هستیم که در پکن اینقدر طولانی زندگی کرده ایم.

در ابتدای ورود به پکن، محیط زندگی سخت بود، هوا خیلی خشک بود، آنها نمی توانستند به غذای اینجا عادت کنند. در آن زمان در پایتخت چین مانند امروز فراوانی نبود، باید به زندگی با فناوری فقیر و کم عادت می کردند. با این حال همه سختیها را پشت سر گذاشتند و به تدریج به این سرزمین علاقه پیدا کردند.

لین لین جوان گفت: من همیشه به طبیعت علاقه داشته ام، لذا پکن آن زمان که این قدر توسعه نیافته بود و سیمای اولیه اش حفظ شده بود، برای من جذابیت زیادی داشت. آخر هفته ها با خودرو جیپ به حومۀ شهر می رفتیم، ساختمانهای بلند وجود نداشت، می توانستیم به راحتی جایی در کنار جوی آب پیدا کنیم، آب بازی کنیم، سفره پهن کنیم یا نقاشی بکشیم.

جانگ جیا یی پیش از آن که به سن دبستان برسد، همراه والدینش به چین آمد. می گوید: «من با پکن بزرگ شدم.» امروز این خانواده در پکن فعالیت تجاری می کند، در حومۀ شهر ویلای شخصی دارد و هم شغل هم زندگیش در پکن ریشه دوانده است.

در پی توسعۀ سریع چین، اصناف نوظهوری نیز ظاهر شده و صنایع سنتی نیز حیات مجدد یافته است. گزارش «تحقیقات سالانۀ شخصیتهای مهاجر جهان» که اکتبر سال گذشته بانک اچ اس بی سی منتشر شد، نشان می دهد، خاک اصلی چین به عنوان مقصد مهاجران از لحاظ فرصت توسعۀ شغل بعد از آمریکا در مقام دوم جهان قرار دارد. خارجیان شرکت کننده ای که مورد نظرسنجی قرار گرفته اند، می گویند که پس از مهاجرت به چین در زمینۀ اشتغال دورنمای گسترده تری پیدا کرده و فرصتهای بیشتری برای آموزش مهارت جدید به دست آورده اند، درآمدشان نیز افزایش یافته است.

لین لین جوان نسل جدید سنگاپور را به مغتنم شمردن فرصت چین تشویق کرد و گفت: اول به پاداش زیاد توجه نکنید و در انتقاد عجله نکنید، از خود بپرسید برای این محل چه کاری می توانم بکنم؟

او امیدوار است سنگاپوریها از نزدیک چین را تجربه کنند و شاهد توسعه این کشور باشند، طبیعی است سوء تفاهم دربارۀ چین رفع می شود، نسبت به فرهنگ شغلی و روش کار چین درک و بخشش بیشتری پیدا می کنند.

آقای جانگ چین فا در کار طراحی سالن فعالیت می کند. او کارآموزان کشورهای مختلف مانند سنگاپور، مالزی و تایلند را به خدمت گرفته است، اما پی برده است که اولین سال برای آنان مهمترین زمان است و برخی از آنها پس از یک سال نمی توانند تحمل کنند و با گریه به کشورشان برمی گردند. «اگر در این کار سه سال دوام بیاورید، به نظر من حتما می مانید.»

او می گوید: ما به این دلیل اینقدر طولانی در اینجا مانده ایم که چین هرروز در حال تغییر است و هر روز رویداد تازه ای در آن رخ می دهد. اگر چه زندگی اینجا مانند سنگاپور آنقدر راحت نیست، اما پرجنب و جوشتر و خلاقانه تر است.

اما جانگ جیا یی گفت: من همواره سنگاپوری هستم، بعضی چیزها مانند لهجه تغییر نمی کند، اما در عین حال تحت تاثیر عمیق فرهنگ چین قرار گرفته ام. لذا اگر از من می پرسید خانه تو کجاست؟ کمی حریصانه می خواهم بگم سنگاپور و چین هر دو خانۀ من است».

خانم لین علاقمند به باغبانی است. همواره دنبال زندگی آرام روستایی است. پس از آن که شرکت آگهی را ترک کرد، بیشتر زمان خود را به ساخت ویلای شخصی شان گذراند. آنها در سال ۲۰۱۲ در منطقۀ پینگ گو زمینی اجاره کردند و طی دو سال ویلایی در آن ساختند. پس از آماده شدن این ساختمان سنگی، زمانشان برای گردشگری به میزان زیاد کاهش یافته و بیشتر تعطیلات را در کوهستان سپری کرده اند. به عقیدۀ آنها بازگشت به زندگی روستایی با راهبرد کنونی کشور دربارۀ رستاخیز روستاها سازگار است.

لین لین جوان گفت آهنگ زندگی معاصر خیلی سریع و عجولانه است، مردم بیشتر در صدد یافتن محیطی هستند که آهنگ زندگی را آرام و کند کند. بازگشت شهرنشینان به روستاها روند حتمی آینده خواهد بود.