در سال 2017 میلادی، عبارت «یک کمربند – یک جاده» از عبارات محوری صحنه های دیپلماتیک جهان بود و در این سال، نخستین مجمع عالی همکاری بین المللی یک کمربند-یک جاده در شهر پکن گشایش یافت، یک کمربند – یک جاده در مفاد قطعنامۀ شورای امنیت سازمان ملل پذیرفته شد؛ شماری از برنامه های ساخت طرح یک کمربند – یک جاده از جمله بندر گوادر، راه آهن مومباسا به نایروبی، خط لوله انتقال نفت خام چین و برمه یا رسماً به بهره برداری رسید یا روند ساخت آنها به سرعت پیشرفت کرد. از زمان طرح این پیشنهاد در چهار سال گذشته، ساخت یک کمربند – یک جاده بیش از گذشته مورد اقبال و نظرِ اهمیت کشورها قرار گرفته و تفاهم گسترده ای را به خود جلب کرده است به طوری که اکنون به یکی از مارکهای مورد پسند فراوان جامعۀ جهانی و سکوهای همکاری بین المللی با آینده ای روشن تبدیل شده است.
در تابستان ماه مه سال 2017، نخستین مجمع عالی همکاری بین المللی یک کمربند – یک جاده" در شهر پکن گشایش یافت که حدود 1500 نماینده از بیش از 130 کشور و 70 سازمان بین المللی من جمله 29 رهبر کشور در آن حضور یافته و همراه چین دربارۀ گسترش همکاری به مذاکرات و مشورت پرداختند. شی جین پینگ رییس جمهوری خلق چین برای مهمانان بین المللی پس زمینۀ طرح ساخت یک کمربند – یک جاده را تشریح کرد. وی گفت:
«امروزه که کشورها به هم متصل شده اند و با چالش‌های مشترکی روبرو هستند، هر کشور به تنهایی نمی تواند با اتکا به خود با همۀ مشکلات رویارویی کند. فقط در صورت بهره مندی و پیوند عوامل اقتصادی و منافع توسعۀ کشورهای جهان و نیروی جمعی آن است که صلح و ثبات و شکوفایی جهان محقق می شود.
چین از زمان ارائۀ طرح ساخت یک کمربند – یک جاده از سوی آقای شی جین پینگ در سال 2013، همواره با پایبندی به اصول «مذاکرۀ، ساخت و بهره مندی مشترک»، با آغوش باز از همکاری با کشورهای جهان استقبال کرده است. در چهار سال گذشته، آن آرزوی زیبا به واقعیت پیوسته و شی جین پینگ به عنوان مطرح کننده این برنامه عظیم، چندین بار تاکید کرده است که طرح مشترک یک کمربند – یک جاده از چین آغاز شده ولی به همۀ کشورهای جهان تعلق دارد.
با مرور برنامه های دیپلماتیک رهبران چینی در سال 2017 می توان دریافت که ایجاد یک کمربند – یک جاده، موضوع اصلی امور دیپلماتیک چین در این سال بوده و نیز موضوع محوری مذاکرات رهبران کشورهای دیگر شده است. ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه گفت:
«اطمینان داریم، از طریق ائتلاف اقتصادی اروپا و آسیا، برنامۀ ساخت یک کمربند – یک جاده، سازمان همکاری شانگهای و دیگر پیوندها، توسعۀ روند یکپارچگی اروپا و آسیا در آینده به طور موثری به پیش خواهد رفت. ما به پیشنهاد ساخت یک کمربند – یک جاده و اهداف مشخص آن بسیار اهمیت می دهیم و در انتظار برقراری روابط مشارکتی راهبردی با طرفها هستیم.
آمار نشان می دهد، چین تا کنون با 80 کشور و سازمان جهان توافقنامه همکاری در ساخت یک کمربند – یک جاده به امضا رسانده، با بیش از 30 کشور به همکاری در ظرفیت تولید مکانیکی پرداخته و در 34 کشور حاشیۀ مسیر طرح یک کمربند – یک جاده روند ساخت 75 منطقۀ همکاری اقتصادی خارجی را تسریع کرده است. مبلغ سرمایه گذاری کل مؤسسات چینی در کشورهای حاشیه یک کمربند – یک جاده از 50 میلیارد دلار فرا رفته و حدود 2000 هزار فرصت شغلی نیز ایجاد کرده است.
دربارۀ برنامۀ توسعه یک کمربند – یک جاده دو رویداد بزرگ دیگر هم در سال 2017 به وقوع پیوست. یکی در مارس سال جاری بود که شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق آراء قطعنامه 2344 را به تصویب رساند و در آن دیدگاه «ساخت جامعۀ مشترک با سرنوشت مشترک بشر» را نخستین بار به رسمیت پذیرفت و از جامعه جهانی خواست از طریق ساخت «یک کمربند – یک جاده همکاری اقتصادی منطقه ای را تقویت کنند؛ و دیگر این که در ماه اکتبر نوزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین در پکن گشایش یافت و ساخت یک کمربند – یک جاده نخستین بار در قانون اساسی حزب کمونیست چین درج شد. وانگ یی وی، پروفسور فرهنگستان مناسبات بین المللی از دانشگاه خلق چین می گوید:
«ساخت یک کمربند – یک جاده نه تنها برای چین بلکه برای کشورهای جهان فرصت تحقق توسعه مشترک و سود برابر ایجاد کرده است. درج این موضوع در قطعنامۀ شورای امنیت سازمان ملل و قانون اساسی حزب کمونیست چین نشان می دهد این پیشنهاد برنامۀ صد ساله چین و شناخت مشترک کشورها برای دستیابی به همکاری گسترده به شمار می رود.»
