پیوند کارآفرینی با حافظت از فرهنگ سنتی قومی

دریاچه "لوگو" مانند الماسی در دل کوه‎های میان دو استان "یون‎نان" و "سی‎چوان" واقع در جنوب غربی چین قرار گرفته است. در این منطقه‎ی زیبا و دیدنی ، قوم "موسو" مدت‎ها است که به همان شکل سنتی خود در این منطقه‎ی زیبا زندگی می‎کنند و آداب و رسوم اصیل آنان، زیبایی‎ و رمزآلودگی این سرزمین کهن را دوچندان کرده تا جایی نام "سرزمین دختران شرق" را بر آن گذاشته‎اند. دختران این منطقه از گذشته تاکنون، با سخت‎کوشی و خِرد خود، بار سرپرستی خانواده و مسوولیت تامین مخارج زندگی را به دوش کشیده‎اند.

روستای "دا‎لو‎شیو" در استان "یون‎نان" در جنوب غربی چین قرار دارد. نخستین چیزی که پس از ورود به این روستا به چشم می‎خورد خانه‎های سنتی مردم "موسو" است که در کنار دریاچه‎ی لوگو قرار دارند. همراه با توسعه صنعت گردشگری، این خانه‎ها به رستوران، هتل، قهوه‎خانه و فروشگاه‎های کوچک لباس‎های سنتی و صنایع دستی تبدیل شده‎اند. "گه‎زه‎ یونگ‌دو" صاحب یکی از این رستوران‎ها به نام " نا‎هو" است و در آن با غذاهای سنتی مردم موسو از مهمانانش پذیرایی می‎کند. این زن جوان کارآفرین در مورد نام رستوران می‎گوید که "نا" در زبان "موسویی" به معنی مردم موسو و هو به معنی دریاچه‎ی لوگو است و همراه با این توضیحات با چای و پسته از ما پذیرایی می‎کند.

"یونگ دو" یک دختر جوان دیگر است که در سال 1986 میلادی به دنیا آمده و خیلی زود سرپرستی خانواده‎اش را به عهده گرفته است. او فارغ‎التحصیل رشته‎ی مدیریت هتل‎داری است و پس از فارغ‎التحصیلی بر خلاف سایر همکلاسی‎هایش به جای ماندن در یک شهر بزرگ تصمیم گرفته است به شهر خود برگردد و مهمان‎سرای خانوادگی را اداره کند. او می‎گوید: آن زمان من هم دلم می‎خواست در یک شهر بزرگ کار کنم اما دیدم که مادرم تنها است و باید سخت کار کند؛ به همین خاطر تصمیم گرفتم به روستای خودم برگردم و به مادرم کمک کنم. 　　

با توجه به اینکه او در دانشگاه مدیریت هتل‎داری خوانده است، ایده‎های خوبی برای اداره‎ی مهمان‎سرای خانوادگی‎شان دارد. مادرش ضمن ستایش او می‎گوید: کار من خیلی کم‎تر شده است. ایده‎های او با ما خیلی فرق می‎کند. پس از بازگشتن او، محیط و خدمات مهمان‎سرای ما خیلی بهتر شده‎ است و مسافران خیلی راضی هستند. درآمدمان خیلی زیادتر شده است.

"یونگ دو" می‎گوید که مهمان‎سرای آن‎ها یکی از نخستین اقامتگاه‎های گردشگری روستا بوده است و در آغاز تنها چند اتاق داشته است؛ تا اینکه در سال 2007 میلادی او مدیریت مهمان‎سرا را به عهده می‎گیرد و امروز تعداد اتاق‎های مهمان‎سرا به بیش از 40 اتاق رسیده است. او در این می‎گوید: با توسعه سریع صنعت گردشگری، تجهیزات و خدمات قبلی پاسخگوی نیاز‎های مسافرانی نبود که روز به روز بر تعداد آن‎ها افزوده می‎شد. نوسازی اتاق‎های قدیمی و به روز کردن تجهیزات کهنه و حیاط خالی مهمان‎سرا به پول زیادی نیاز دارد. به همین خاطر پس از مشورت با تمام اعضای خانواده تصمیم گرفتیم مهمان‎سرا را به تعدادی سرمایه‎گذار اجاره بدهیم.

　آقای "یه هویی" یکی از این سرمایه‎گذاران است. او در سال 2013 میلادی هنگامی که به دریاچه "لوگو" سفر کرده بود، تحت تاثیر آداب و رسوم و مناظر طبیعی زیبای این منطقه قرار گرفت. او می‎گوید: اولین بار که به دریاچه‎ی " لوگو" می‎آیید، بی‎اختیار می‎خواهید برای همیشه اینجا بمانید. من به‎طور اتفاقی در یک پایگاه اینترنتی، آگهی اجاره مهمان‎سرا را دیدم و همراه با همکارانم در ازای 600 هزار یوان، این مهمان‎سرا را به مدت 20 سال اجاره کردیم.

　پس از شروع قرارداد اجاره، سرمایه‎گذاران با توجه به نداشتن سابقه‎ی اداره هتل آشنا نبودن با آداب و رسوم و فرهنگ این منطقه تصمیم گرفتند، "یونگ دو" را به عنوان مدیر مهمان‎سرا انتخاب کنند. به نظر "یونگ دو"، همراه با توسعه صنعت گردشگری و افزایش مسافران، تعداد مهمان‎سراها و مغازه‎ها نیز به سرعت افزایش خواهد یافت و این امر برای توسعه فرهنگ "موسو" نیز بسیار مفید است.

در فرایند توسعه‎ی مهمان‎سرا "یونگ دو" همواره تأکید داشت که خانه‎ی مادربزرگش به عنوان بخش اصلی بنا باید حتماً حفظ شود. خانه و اتاق مادربزرگ نقشی بسیار مهم در فرهنگ مردم "موسو" دارد و کانون خانواده به شمار می‎رود. خانه‎ی مادر بزرگ "یونگ دو" بین 70 تا 80 سال قدمت دارد. از نظر "یونگ دو" اگر این اتاق حفظ نمی‎شد، مهمان‎سرای آن‎ها ارزش‎های فرهنگی خود را که بر پایه‎ی فرهنگ و سنت‎های مردم" موسو" بنا شده بود را از دست می‎داد. او می‎گوید: اتاق‎ها را بازسازی کردیم و خانه‎ی مادربزرگ را نیز به همان شکل حفظ کردیم. هدف ما این است که مسافران را با فرهنگ قوم "موسو" آشنا کنیم.

　علاوه بر حفظ اتاق مادر بزرگ، " یونگ دو" تصمیم گرفت نمای مهمان‎سرا را بازسازی کند و کیفیت ارائه‎ی خدمات را نیز بالا ببرد. مهم‎ترین کار آن‎ها به تصویر کشیدن فرهنگ قوم " موسو" از طریق حفظ محیط سنتی روستا بود. "یه هویی" در همین رابطه می‎گوید:

در آغاز می‎خواستیم مهمان‎سرا را تبدیل به یک هتل مدرن کنیم که با مخالفت صاحب خانه روبه‎رو شدیم.

"یونگ دو" علاوه بر اداره‎ی مهمان‎سرا، باید از تمام اعضای خانواده نیز مراقبت کند. وی می‎گوید: ما یک خانواده‎ی بزرگ هستیم. من، مادرم، برادر کوچکم، عمو‎ها و بچه‎های کوچک؛ خانواده‎ی ما8 عضو دارد. من باید هر روز غذا درست کنم و به کارهای خانه و بچه‎ها برسم.

　"یونگ دو" با وجود این‎که مجبور است هر روز از صبح زود تا دیر وقت کار کند و علاوه بر نگهداری از یک خانواده‎‏ی بزرگ، وظیفه‎ی پذیرایی و آشنا کردن مسافرانی از مناطق مختلف چین و حتی کشورهای دیگر جهان را با فرهنگ کهن مردم "موسو" را نیز بر عهده دارد، همواره احساس خوشبختی می‎کند.

همراه با توسعه سریع اینترنت، دختران قوم "موسو" نیز در حال پیشرفت و آشنایی با فناوری‎های روز هستند. "یونگ دو" در ماه جولای سال 2017 میلادی، یک فروشگاه اینترنتی لوازم آرایشی راه‎اندازی کرد.

　با وجود کار سخت، آرامش خانواده از هر چیز برای دختران "موسو" مهم‎تر است. او در مورد برنامه‎های خود برای آینده می‎گوید: من یک پسر دارم و بچه‎ی دومم هم در راه است. آرزو می‎کنم تمام اعضای خانوده‎ام همواره خوشبخت سالم باشند.