معالجه امراض پا به روش سنتی در شهر یانگ جو

معالجه امراض دست و پا (Xiūjiǎo) به روش سنتی در شهر یانگ جو در جنوب چین "Wān pí" (از بین بردن پوست مرده ی پا) و یا "ròu shàng diāohuā" (کندن گوشت اضافی) خوانده می شود. این کار در چین قدمت طولانی دارد، طوری که در نوشته‌های بیش از 2000 سال پیش روی استخوان‌ها و لاک لاک‌پشت موضوعاتی درباره درمان امراض دست و پا به دست آمده است. همچنین در بسیاری اسناد تاریخی مربوط به سلسله‌های تانگ، سونگ، یوان، مینگ و چینگ، روایت‌هایی درباره معالجان امراض دست و پا یادداشت شده است.

بر اساس اسناد تاریخی، در دوران باستان، مردم چین وقتی که سارکوم و یا زگیل در دست و پا داشتند، با استفاده از چاقو آن را از بین می بردند. اما به تدریج معالجه امراض دست و پا رواج یافت. افرادی که این کار را می دانستند، همانند سلمانی ها در پیاده روهای خیابان و یا بازار دکان داشتند. برخی از آن ها هم مانند دستفروشان به طور سیار در هتل‌ها، خیابان‌ها و کوچه‌ها به دنبال مشتری می گشتند. پس از شکل گرفتن حمام های عمومی، آن ها هم کارشان را به این مکان انتقال دادند.

"لو سون لین"، استاد مشهور در معالجه امراض دست و پا در شهر یانگ جو امسال بیش از 60 سال دارد. او  می گوید: "در کودکی، خانواده من بسیار فقیر بودند. من هنوز تحصیلاتم را به پایان نرسانده بودم که در شرکت خدماتی "گوانگ لین لو" در کار معالجه امراض دست و پا مشغول به کار شدم. در ماه نوامبر سال 1960، در حمام عمومی "شیائو چانگ" به ادامه یادگیری این مهارت پرداختم و چند ماه شاگرد آقای "دا چون لین" استاد این مهارت شدم. پس از آن، به حمام عمومی "یونگ نینگ چوان" رفتم و در آن جا شاگرد استاد "جی چانگ فو" بودم. آقای جی چانگ فو استاد معالج امراض دست و پا در شهر یانگ جو از شهرت بسیار برخوردار بود. جی چانگ فو در کار بسیار سختگیر بود و مهارت‌های زیادی برای معالجه به من آموخت. علاوه بر این، او روش‌های معاینه و درمان بیماری‌های دست و پا را به من آموزش داد. حتی از من خواست برای یادگیری مهارت‌های بیشتر کار را بر روی دست و پای خودم انجام دهم و بیشتر تمرین کنم.

"لو سونگ لین با تلاش وافر به تدریج مهارت‌ معالجه امراض دست و پا را فرا گرفت و در میان مردم کم کم به شهرت رسید. با این حال، لو سونگ لین برای افزایش مهارت‌های خود از مشاوره و یادگیری استادان دیگر در این زمینه بهره گرفت. او می گوید: "به غیر از یادگیری از استاد خودم، در اوقات فراغت به حمام‌های عمومی دیگر در یانگ جو می رفتم و به استادان مشهور دیگر در این شهر سر می زدم و مهارت های بیشتر از آن ها فرا می گرفتم. از میان آن ها می توانم به استاد "اینگ جین چنگ" در حمام عمومی "یانگ جو"، استاد "گوئو چین" در حمام عمومی "شیائو سان یوان"، استاد "وانگ یوان دینگ" در حمام عمومی "سان شینگ" و استاد " لیو وان شی" در حمام عمومی "شینگ شینگ" اشاره کنم. از همه این اساتید آموزش های بسیار فراگرفتم و از مهارت و تجربیات آن ها استفاده کردم. به منظور کارآموزی و ارتقای توانایی خود، به مهمانسرا، بیمارستان و مجتمع های مسکونی می رفتم و به مردم خدمت می کردم و از این طریق تجربیات عملی زیاد به دست آوردم.

"لو سونگ لین اضافه می کند: "تا سال 1984 میلادی، به عنوان مدیر حمام عمومی یانگ جو گماشته شدم. در آن زمان، شرکت ما به خاطر فرسوده بودن تجهیزات، عقب ماندگی فنی و فعال نبودن کارکنان با مشکلاتی رو به رو شد و از وضعیتی نامطلوب برخوردار بود. با چنین وضعیتی، ما تحت پشتیبانی مسوولان مربوط، به نوسازی تاسیسات شرکت، خرید تجهیزات جدید، اصلاح توزیع حقوق، ایجاد سازوکار ارزیابی کار برای کارکنان و جلب استاد زن پرداختیم. این اصلاحات، شرکت ما را به طور مطلوب توسعه داد و وضعیت مالی به طور مستمر بهبود یافت. "لو چین" یکی از استادان زن شرکت ما حتی مرکز آموزشی در معالجه امراض دست و پا تاسیس کرد که در این زمینه بسیار فعال بود. با توجه به کار و خدمات برجسته، خانم لو چین به عنوان نماینده دهمین دوره مجلس ملی نمایندگان خلق چین انتخاب شد."در سال 2000 میلادی، با انجام اصلاحات، استاد لو سونگ لین از سمت خود در شرکت تعدیل شد. اما با توجه به مهارت عالی وی در زمینه معالجه امراض دست و پا، او به دعوت آموزشگاه بازرگانی استان جیانگ سو به عنوان استاد در این آموزشگاه به تدریس مشغول شد. لو سونگ لین در این باره می گوید: من با جمع‌بندی تجربیات خود در این زمینه، مواد درسی تدوین کردم و کتاب‌هایی چون "تئوری معالجه امراض دست و پا"، "مدیریت حمام عمومی" و "دانستنی‌های پایه درباره حمام" را تالیف کردم.

"شو یون چون" از شاگردان استاد لو سونگ لین حالا یکی از اساتید فعال و مشهور در کشور چین است. استاد لو سونگ لین با اشاره به این استعداد شاگرد برجسته خود می گوید: "شو یون چون، در ابتدا در شهر شانگهای این مهارت را فرا گرفته بود و سپس به شهر یانگ جو آمده و شاگرد من شد. او بسیار فعال و سختکوش بود، بسیاری بازیگران و مجریان مشهور تلویزیونی کشور به او مراجعه می کنند و او را مورد تقدیر و تحسین قرار می دهند."در حال حاضر، لو سونگ لین با آن که پا به سن گذاشته، اما همچنان فعال است و برنامه‌های بزرگی در سر دارد. او در این باره می گوید: "من دو هدف برای خود تعیین کرده ام. یکی ادامه تلاشم در زمینه تدریس و شناساندن این مهارت یانگ جو و همچنین افزایش سطح خدماتی در معالجه امراض دست و پا تا به این ترتیب یک زنجیره کامل صنعتی در این زمینه شکل گیرد. دیگر تحقیق و جمع بندی تاریخ و فرهنگ این مهارت در دوران معاصر و تالیف و جمع آوری اسناد سیستماتیک در این زمینه تا در دسترس مردم قرار گیرد.

"اکنون این مهارت در چین به شهرت جهانی رسیده است. "لو سونگ لین" و شاگردش "شو یون چون" در این زمینه نیز بسیار مشهور هستند. لو سونگ لین همچنین امیدوار است در شهر یانگ جو یک موزه برای معرفی این مهارت و فرهنگ حمام عمومی راه اندازی کند تا تاریخ و فرهنگ معالجه امراض دست و پا و حمام عمومی مورد شناخت گسترده‌تر قرار گیرد.