جاذبه های یانگ جو غیر از باغ ها

یانگ جو یکی از شهرهای استان جیانگ سو چین معروف به باغ های آن است. برای بازدید از باغ ها توریست ها یا به پکن یا به شهرهای یانگ جو و سوجو می روند اما باغ های پکن جزو باغ های سلطنتی بود و باغ های شهرهای یانگ جو و سوژو جزو باغ های شخصی و بیانگر سلیقه زیباشناسی مردم هستند. صدها سال پیش بازرگانان شهر یانگ جو به خاطر جایگاه انحصاری خود در تجارت نمک ثروت قابل ملاحظه ای جمع کرده و آغاز به احداث باغ های شخصی زیبا و ظریف و بیانگر سلیقه زیباشناسی خود کردند. تعداد این نوع باغ ها در زمان اوجگیری باغ سازی در شهر یانگ جو به 200 مورد رسیده بود اما از آن پس به خاطر خنگ ها و جنبش های فرهنگی، تعداد زیادی از آنها تخریب شده و تا امروز فقط 30 باغ باقی مانده است که قسمت از از جاذبه های توریستی شهر را تشکیل می دهند.

اما جز این باغ ها، یانگ جو چه جاذبه های دیگر برای توریست ها مخصوصا توریست های ایرانی دارند؟

اخیرا شماری از خبرنگاران رسانه های ایرانی مقیم پکن و رادیو بین المللی چین از این دهکده بازدید کردند.

یانگ جو یک دهکده ای به نام دهکده پارسیان دارد که می تواند کنجکاوی ایرانیان را برانگیزد. 'دهکده پارسیان' روستایی احاطه شده در میان رودها و دریاچه ها، مملو از درختان کاج و دشت های وسیعی است که ساکنان آن پیوندی درونی و عمیق با ایرانیان دارند.

آن طور که در تحقیقات و پژوهش های محلی آمده است دلیل نامگذاری این دهکده به نام 'دهکده پارسیان' این است که یک قهرمان پارسی ساکن منطقه، حدود ۶۰۰ سال پیش برای نجات جان و مال مردم از دست راهزنان، مردم روستا را در جنگ علیه آنان رهبری کرده و در این راه جان خود را از دست داده است، مردم نیز به منظور یادبود این قهرمان بزرگ شهید دهکده را ' دهکده پارسیان ' نام نهادند و رودخانه ای که پیکر قهرمان را بکام خود گرفت هم ' رودخانه بوسی ' یعنی رودخانه پارسی نامیدند.

در دوران سلسله تانگ در حدود سال 600 میلادی، شهر 'یانگ جو یا یانگژو' (yangzhou) یکی از بنادر عمده بازرگانی بین المللی آسیا بود با موقعیت استثنایی یعنی جایی که جاده ابریشم به خط ارتباطی دریا می پیوست.

بر اساس پژوهش های انجام شده در این سال های حدود پنج هزار ایرانی و عرب برای کارهای تجاری در این ناحیه مستقر شدند و بیشتر پارسیان به داد و ستد مروارید و دیگر سنگ های گرانبها پرداختند.

این نکته مورد قبول همگان است که ده پارسی در زمان های بسیار دور یک بندر بوده است جایی که کشتی های پارسیان و تجار ایرانی از طریق جاده ابریشم دریایی در آن لنگر می انداخته است.

در سال 1994 دولت محلی سنگ نوشته ای که در آن داستان پارسیان را نقل کرده است به منظور دوستی دو ملت در دهکده قرار داد.

جاذبه دیدنی دیگری در شهر یانگ جو آرامگاه بهاء الدین است. این در واقع یک مجموعه ای مرکب از مسجد "شیان هه"، همین آرامگاه و باغ است.

گفتنی است بهاء الدین از تبار شانزده پیامبر دین اسلام است که در سلسله سونگ جنوبی چین در قرن سیزده میلادی برای تعمیم دین اسلام به یانگ جو آمده و در یانگ جو مسجدی که نام کنونی آن مسجد شیان هه است، ساخته و پس از فوت در سال 1275 میلادی در این آرامگاه خاکسپاری شد.

این آرامگاه و مجسد از آثار مهم دین اسلام در چین است و در طول تاریخ چین نیز طبق دستور امپراطور مورد حفاظت جدی قرار گرفته و امروز نیز همین طور است و در فهرست مهم ترین آثار تاریخی اعلام شده توسط دولت قرار دارد.

جز باغ ها، دریاچه باریک غرب می توان گفت معروف ترین مکان دیدنی شهر یانگ جو است.

دریاچه باریک غرب "شو شی هو" دریاچه ای زیبا و همچنین پارک ملی در شهر "یانگ جو" است. به طور خاص این دریاچه در منطقه "هان جیانگ " یانگ جو واقع در شمال غربی مرکز تاریخی شهر واقع شده است.

دریاچه "شی هو" دریاچه اصلی و بزرگی است که در شهر "هانگ جو" قرار دارد. این دریاچه در شهر یانگ جو نیز به سبب مهم بودن و اتصالش به دریاچه اصلی شی هو نام گرفته، اما کلمه "شو" به معنی باریک و قلمی را به اول این نام افزوده اند تا هم کوچک تر بودن آن را نشان دهد و هم رسانای پیچ و خم و باریکی مسیر این دریاچه باشد که از نظر چینی ها سبب زیبایی دریاچه شده است.

در اطراف دریاچه پارکی است که در آن چندین جاذبه گردشگری وجود دارد. پاگودای "گل لوتوس"، کوه "شیائو جین" و سکوی ماهی گیری (دیائوتای) که خلوتگاه مورد علاقه امپراتور "چین لونگ" بود. داستانی جالب درباره این این سکو و چین لونگ در میان مردم این شهر گفته می شود که نشان از هوش وزرای وقت داشت. می گویند، روزی امپراتور چین لونگ و همراهانش بر روی سکو در حال ماهی گیری بودند. همه همراهان توانستند ماهی صید کنند، به جز امپراتور! او که از این وضعیت بسیار متعجب شده بود، علت را از وزرای خود سوال کرد. این سوال می توانست سه پاسخ داشته باشد، (صبوری، توانایی و شانس) که اگر نداشتن هر کدام را به پادشاه نسبت می دادند، سبب دلخوری امپراتور و دردرسر برای خود می شدند! تا این که، یکی از وزرای هوشمند پاسخ داد، این ماهی ها هیچ کدام جرات ندارند که مقابل پادشاه قرار بگیرند، بنابراین به قلاب مردم عادی می افتند! اما به محض این که گفته ی وزیر به پایان رسید، یک ماهی به قلاب امپراتور افتاد... امپراتور با تعجب پرسید، پس این ماهی چرا در مقابل من ایستاد؟! همان وزیر بلافاصله پاسخ داد: این همان اژدها ماهی (شاه ماهی) است که تنها آن می تواند در قلاب شما اسیر شود!

(اژدها ماهی، یکی از انواع ماهی های گران قیمت در شهر یانگ جو است.

http://culture.china.com/expo/11171063/20180111/31941913.html