مقاصد گردشگری خارجی ها در چین

یک گزارش مشترک اندیشکده بین المللی چین (CCG) و شرکت سی تریپ یک شرکت معروف چین در زمینه خدمات گردشگری نشان می دهد که شهرهای شانگهای، پکن و گوانگ جو بیش از همه مورد پسند خارجی هاییست که تجربه چین گردی دارند و شهرهای گوی یانگ، کون مینگ و چنگ دو، در لیست گردشگرانیست که برنامه چین گردی دارند.

لازم به ذکر است آن چه به افزایش رضایت گردشگران خارجی از چین گردی کمک می کند، راه آهن تندروی چین است. نسبت به این موضوع، خوراک چین کم تر مورد استقبال قرار گرفته است. دلیل آن در گزارش فوق عمدتا تفاوت های غذاییست.

در این گزارش همچنین به تغییرات در مشخصات گردشگران خارجی به چین اشاره شده است که می توان به جوان تر شدن سن گردشگران و افزایش گردشگران کشورهای توسعه یافته از جمله ژاپن، آمریکا، کره و استرالیا که برای فعالیت های بازرگانی و فرهنگی به چین سفر می کنند، اشاره کرد.

در این گزارش همچنین ذکر شده است، گردشگران خارجی به شهرهای شانگهای، پکن و گوانگ جو بیشتر علاقه دارند در حالی که شهرهای گوی یانگ، کون مینگ و چنگ دو بیشتر مورد استقبال گردشگرانی قرار گرفته است که برای نخستین بار به چین سفر می کنند. به این ترتیب می توان دید که گردشگران خارجی دیگر تنها به مهم ترین کلان شهرهای چین توجه نمی کنند بلکه به شهرهای کوچک تر هم نگاه می اندازند تا با مناظر، فرهنگ و آداب و رسوم چینی از نزدیک آشنا شوند.

لازم به ذکر است که اجرای سیاست معافیت از ویزای ترانزیت در شهرهای پکن و شانگهای و شهرهای استان گوانگ دونگ باعث افزایش پی در پی آمار گردشگران خارجی شده است. با این حال، سیاست معافیت از ویزای ترانزیت چین هنوز در مرحله ابتدایی بوده و پاسخگوی نیاز گردشگران خارجی نیست و باید در گستره بیشتر به اجرا برسد. در حال حاضر، این سیاست تنها در 15 شهر چین از جمله پکن، شانگهای، گوانگ جو، چنگ دو، شی آن، گوی لین، شیامن، شن یانگ و تین جین در دست اجرا است.

راه آهن تندروی چین نیز به جاذبه مهم دیگر برای گردشگران خارجی تبدیل شده است.

براساس یک نظرسنجی درباره رضایت از چین گردی، گردشگران خارجی از شرایط حمل و نقلی چین به ویژه شبکه خطوط راه آهن تندروی چین ابراز رضایت بسیار کردند. البته، وضعیت امنیتی چین نیز در این نظرسنجی مورد ارزیابی بالا قرار گرفته است.

لازم به ذکر است که غذای چینی که یکی از افتخارات چین تلقی می شود، در جذب گردشگران سهم پیش بینی شده ادا نکرده و مورد ارزیابی چندان خوبی قرار نگرفته است. تحلیل ها درباره دلیل آن حاکی از تفاوت بزرگ چین و خارجی ها در فرهنگ غذایی است.

این گزارش همچنین نشان می دهد، آن ها که هنوز برنامه چین گردی ندارند، از مشکل زبان در برقراری ارتباط با مردم محلی گفته اند که بیشترین نگرانی آن ها محسوب می شود. از این طریق می توان دریافت که صنعت گردشگری چین باید بین المللی تر و فراگیرتر باشد. این گزارش همچنین نشانگر بی علاقه بودن 30 درصد مصاحبه شوندگان به چین گردی است.

بخشی از این گزارش درباره اهداف چین گردی نیز نشان می دهد که 60 درصد گردشگران خارجی برای انجام فعالیت های بازرگانی به چین سفر می کنند در حالی که 53 درصد برای تماشای مناظر طبیعی، 37 درصد برای گذراندن تعطیلات، 33 درصد برای دید و بازدید و 28 درصد به خاطر جاذبه های فرهنگی به چین سفر می کنند. این نشان می دهد چین در حال تبدیل شدن به شریک اقتصادی مهم کشورها است و فعالیت های بازرگانی آن رو به افزایش است اما از سوی دیگر نیز نشانگر فاصله این کشور با کشورهای دارای صنایع گردشگری توسعه یافته است.

این گزارش همچنین نشانگر افزایش گردشگران خارجی زن و جوان به چین است و اشاره می کند از میان گردشگرانی که تجربه چین گردی داشته اند، مردان دو برابر زنان هستند اما از میان مصاحبه کنندگانی که نخستین برنامه چین گردی خود را به اجرا می گذارند، این نسبت تقریبا یک به یک است. به این ترتیب مشخص می شود که گردشگران زن بیشتر قصد سفر به چین دارند. از لحاظ سنی نیز این گزارش نشان می دهد گردشگرانی که دارای تجربه چین گردی هستند در رده سنی 36 تا 55 سال هستند اما بیشتر مصاحبه کنندگان به قصد اجرای نخستین برنامه چین گردی خود 18 تا 35 سال دارند. از این رو، این قابل پیش بینی است که میانگین سن گردشگران خارجی به چین در آینده جوان تر خواهد شد، ضمن این که 80 درصد گردشگران خارجی که قصد اجرای نخستین برنامه چین گردی خود دارند، آمریکایی هستند. اما این نیز قابل پیش بینی است که با اجرای طرح کمربند و جاده، گردشگران بیشتری از کشورهای مسیر آن نیز در آینده به چین سفر کنند