آشنایی با شهر وو شی و دریاچۀ تایی

شهر وو شی در جنوب شرقی استان جیان سو و در فاصلۀ 128 کیلومتری غرب شانگهای واقع است. مساحت این شهر که شامل دو بخش شهری قدیم و جدید است حدود 4650 کیلومتر مربع بوده و جمعیتی بالغ بر چهار میلیون نفررا در خود جای داده است.

شهر وو شی که 3000 سال قدمت دارد، پس از تاسیس چین نو شاهد پیشرفت صنعتی و اقتصادی بسیار سریع و قابل توجهی بوده و به همین دلیل لقب شانگهای کوچک به آن اطلاق شده است. شهر وو شی اکنون از نظرشاخص تولید ناخالص داخلی در زمرۀ پانزده شهر مهم اقتصادی و صنعتی چین محسوب می شود. ازعمده ترین صنایع تولیدی این شهر می توان به صنعت نساجی اشاره نمود. شایان ذکر است که با اتخاذ سیاست های نوین صنعتی، این شهر در آینده به یکی از قطب های تولید صنایع جدید الکترونیکی نیز تبدیل خواهد شد.

شهر وو شی نه تنها مکانی مناسب برای جذب سرمایه گذاری است بلکه از مراکز پرجاذبۀ توریستی نیز محسوب می شود. «تایی هو» (دریاچۀ بزرگ)، از مناطق بسیار دیدنی در نزدیکی شهر وو شی است. تایی هو که سومین دریاچۀ بزرگ آب شیرین چین محسوب می شود، با وسعت تقریبی 2250 کیلومترمربع، تعداد کثیری از جزایر و شبه جزیرهای کوچک و بزرگ را در خود جای داده است که در بین آنها می توان از یوان توئو جوئو و شیان دائو نام برد.

یوان توئو جوئو درحاشیۀ شمال - غرب دریاچۀ تایی قراردارد. صخره های بزرگ آهکی که در بخش بالایی جزیره به داخل دریاچه پیشروی کرده اند تداعی کنندۀ سر لاک پشتی است که از آب بیرون آمده است. به همین دلیل این شبه جزیره به نام یوان توئو یا سرلاک پشت معروف است. یک طرف نوار ساحلی این منطقه، سراسر پوشیده از جنگل است در حالی که خط ساحلی دیگر آن رو به دریا است. زیبایی این منطقه در بهار صد چندان می شود چرا که درختان انبوه و بی شمار گیلاس با شکوفه های صورتی و سفید خود هماهنگی خاصی به این منطقه می دهد. بی دلیل نیست که نویسندگان و شعرای چینی بنامی چون گوئو مو روئو زیبایی های طبیعی و محیط آرام این منطقه را در نوشته های خود بسیار ستوده اند.

پارک ملی یوان توئو که در حال حاضر مساحتی حدود پانصد هکتار را در بر می گیرد از مکان های پر جاذبۀ توریستی در این شبه جزیره است. در این پارک مناطق دیدنی متعددی وجود دارد که از جمله آنها می توان به ویلای هِن یون، باغ گل ارکیده به نام جیآن نان و تپۀ چون شان اشاره نمود.

جهانگردانی که به یوان توئو جوئو می آیند می توانند از شهرک سینمایی تایی هو نیز بازدید کنند. این شهرک سینمایی در سال 1987 ساخته شده است و شامل بخش های مختلفی مثل شهرک سلسلۀ تان ، شهرک سه پادشاهی و شهرک سبک اروپایی است.

تقریباً در فاصلۀ 3 کیلومتری یوان توئو جوئو، منطقۀ گردشگری دیگری وجود دارد که به شیان دائو یا جزیره ابدی معروف است. این جزیره دوازده هکتاری، مشتمل بر چهار تپه است که با انواع گونه های درختان و گل های زیبا پوشیده شده است. مه رقیقی که منطقه را در بر می گیرد آن را به جزیره ای رویایی تبدیل کرده است. جهت رسیدن به این منطقۀ خوش منظره، جهانگردان سفری کوتاه روی دریاچه را تجربه می کنند. ایستادن روی عرشۀ کشتی مملو از جهانگرد، حس نسیم ملایم و مطبوع و دیدن چشم انداز جزیره و اسکه که به آرامی در پیش چشم بیننده پدیدار می گردد بسیار دلپذیر و درعین حال مهیج است. غیر از مناظر بی بدیل طبیعی، آنچه که نظر بیننده را به خود جلب می کند مجسمه های متعدد سنگی است که به طرز زیبا و ماهرانه ای در صخره ها کنده کاری شده اند. مجسمۀ بودای خوابیده نمونه ای بارز و زیبا از این مجموعه پیکره های سنگی است .

بازدیدکنندگانی که به این جزیره می آیند می توانند از معابد این منطقه نیز دیدن کنند. معبد لین شیائو گون با ارتفاعی برابر با 42 متر، در بلندای تپۀ اصلی جزیره بنا نهاده شده است و مجسمه یو هوان دی به طول 18 متر را در خود جای داده است. در مکتب تائوئیسم، یو هوان دی مظهر حکمران آسمان ها و زمین بوده و لذا از احترام و اهمیت خاصی برخوردار است. از آنجایی که جزیره شیان دائو معابد مکتب تائوئیستی را در خود جای داده است، مجسمۀ برنزی بسیار بزرگی از بنیانگذار این مکتب، یعنی لائو تسه نیز در این جزیره وجود دارد که نظرها را به خود معطوف می نماید.

اگر از جزیره شیان به سمت جنوب غرب دریاچه برویم به منطقۀ ساحلی دیگری می رسیم که یکی دیگر از مراکز گردشگری را در خود جای داده است. ناحیه ای به نام لین شان که دارای مجسمه های بودا و معابد متعددی است. شاخص ترین مجسمه در این ناحیه، مجسمۀ برنزی بودای بزرگ است که بالغ بر هفتصد تن وزن دارد و روی تپۀ مشرف به کوه شیائو لین شان نصب شده است. ارتفاع مجسمه 88 متراست ولی با احتساب طول سکوی نصب مجسمه که به شکل گل نیلوفر آبی است، به 100 متر می رسد. در کف دست راست مجسمه که رو به آسمان گرفته شده، نشان خوشبختی حک شده در حالی که در کف دست چپ که رو به زمین گرفته شده، علامتی است که نمایانگر دورکردن رنج و بلایا است. بازدیدکنندگان، پس از بالا رفتن از پله های بسیار متعدد منتهی به مجسمۀ بودای بزرگ، می توانند زیبایی های منطقه را از بالا و در سطح وسیع نظاره گر باشند.