به گزارش رسانه‌های آمریکا، به دنبال پیروزی چین در رقابت اقتصادی جهانی، میانگین ماهانه در چین از برخی کشورهای اروپا بالاتر رفته است.
به گزارش مجله فوربس آمریکا، اکنون میانگین حقوق ماهانه در شهر شانگهای 1135 دلار، پکن 983 دلار و شن جن 938 دلار امریکا و میانگین حقوق ماهانه چینیها از میانگین حقوق کرواسی که عضو جدید اتحادیه اروپاست، بالاتر است. کرواسی در سال 2013 میلادی به اتحادیه اروپا پیوسته و میانگین حقوق ماهانه در این کشور 887 دلار امریکا است.
همچنین میانگین حقوق ماهانه در شهر شانگهای از دو عضو منطقه یورو یعنی لیتوانی که میانگین حقوق در آن 956 دلار امریکا است و لتونی که 1005 دلار امریکا است بیشتر است. بر اساس داده‌های منتشر شده، میانگین حقوق سرانه استونی کشور دیگری در منطقه دریای بالتیک در اروپا 1256 دلار بوده و از همین میانگین در شهر شانگهای پایین‌تر است.
در حدود 10 سال گذشته، اتحادیه اروپا در تلاش بوده است تا کارگران حرفه‌ای و ماهر را که از کشورهای اروپای شرقی که دستمزد آنها چندان بالا نبوده، به خود جلب کند. پس از پیوستن رسمی چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001 میلادی، نیروهای کار کلان چین نیز به طور همه جانبه به بخش مهمی در روند جهانی شدن اقتصاد تبدیل شده اند. این امر باعث شده است که حقوق کارگران ماهر و مونتاژگران در سراسر جهان در مدت طولانی افزایش چندانی نداشته باشد.
نیل مکینون اقتصاددان ارشد بانک تجارت روسیه این را یک پدیده ویژه و جالب از نظر علم اقتصاد خواند و گفت: "پیشرفت در روند جهانی شدن اقتصاد و پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001 باعث افزایش عرضه نیروی کار در بازار جهانی شده است." وی افزود: در سال‌های متمادی، مازاد نیروی کار و پایین بودن هزینه تولید رفاه زیادی برای مصرف‌کنندگان جهان ایجاد کرده است. این به معنای آن است که برخی کالاهای تولید اروپای شرقی و نیروهای کار آن مجبور بوده اند با رقابت چین که از نیروی کار ارزان‌تر و هزینه تولید پایینتری برخوردار است، روبرو شوند. به غیر از زنجیره عرضه و بازار، مهمترین بخش هزینه تولید نیروی کار است. در چنین شرایطی، کارگران چینی پیروز شده اند. قولی معروف در جهان پدید آمده است که «هر چیزی که بشود تولید کرد، چین می تواند با هزینه پایینتری تولید کند." در چنین شرایطی، سرنوشت کنونی کشورهای اروپای شرقی غیر منتظره نبوده است.
می توان گفت: چین عامل تعیین‌کنندۀ دستمزد کارگران صنایع تولیدی بوده است. همچنین به دنبال رشد و توسعه چین، این کشور در آینده نیز قیمت‌های مربوط به تجارت الکترونیک و لجستیک در جهان را تعیین خواهد کرد. اگر برخی اروپاییان می خواهند دستمزدشان افزایش یابد، باید به افزایش پیوستۀ دستمزد چینیها امید ببندند.
بر اساس داده‌های منتشر شده از بانک تسویه بین المللی، سهم چین در تجارت جهانی از کمتر از 2 درصد در سال 1990 به حدود 15 درصد در حال حاضر افزایش یافته است. از سال 1990 میلادی تا کنون، بازار چین به طور کامل به اقتصاد جهان تنیده شده و یکی از عوامل مهم آن پیوستن نیروهای کار چین به بازار جهان است.
