وجود یک جنگل مصنوعی به مساحت 7/74 هزار هکتار در 200 کیلومتری شمال پکن، این شهر را در برابر هجوم توفان شن از بیابانهای شمال کشور حفاظت میکند. در پنجاه سال گذشته، جنگلکاران نه تنها موفق به تبدیل صحرا به این جنگل بزرگ شدهاند، بلکه توسعه اقتصادی سبز و جامع این منطقه را تحقق بخشیدهاند.
دولت چین در سال 1962 تصمیم به ساخت جنگل مصنوعی دولتی در منطقه "سای هان با" گرفت و از این رو، گروهی متشکل از 369 جنگلکار را با میانگین سنی 24 سال در این منطقه که هفت ماه از سال شاهد بارش برف و دمای منفی 40 درجه است مستقر کردند، اما آنچه باعث ناراحتی جنگلکاران میشد، شرایط سخت زندگی خودشان نبود، بلکه نرخ ماندن نهالها بود. ظرف دو سال پس از آغاز جنگلکاری، نرخ زنده ماندن از 8 درصد فراتر نرفت. چنگ شون، رئیس دفتر علوم و فنون جنگلداری جنگل «سای هان با» درباره این قسمت از تاریخ جنگل گفت:
«در ابتدای کار، ما چون نمیتوانستیم در محل نهال پرورش بدهیم، مجبور بودیم تا نهالهای پرورشی را از جاهای دیگر به محل جنگل انتقال دهیم. این فرایند انتقال نهالها شامل مراحل فراوانی مانند برداشت نهال پرورشی از زمین، انتقال با قطار، بارگیری از قطار، انتقال به پای کوه و انتقال از پای کوه به محل جنگل بود و اگر نمیتواستیم یکی از این مراحل را خوب کنترل و مدیریت کنیم، نهالها میمردند."
به علاوه، برای برداشت محصولات وحشی جانبی در جنگل توسط ساکنان محلی هیچ محدودیتی ایجاد نکردهایم. آنها همچنین باتوجه به جذب گردشگران به جنگل، میتواند به ارائه خدمات تفریحی و گردشگری نیز بپردازند. برخی ساکنان محلی نیز از کادر فنی جنگل دانش پرورش نهال را یاد گرفته و به پرورش و فروش نهال مشغولند."