مجعزه سبز در شمال پکن

امروزه، جنگل مصنوعی "سای‌هان‎با‎" با مناظر زیبا در تابستان مقصدی مناسب برای گردشگران شهرهای اطراف است اما سیمای اولیه آن برای بیشتر ما غیرقابل تصور به نظر می‎رسد. جانگ بائو‎‏جو، یکی از کارگران بازنشسته جنگل مصنوعی دولتی "سای‎هان‎با" در این باره می‎گوید:

"اینجا توفان‎های بسیار شدید رخ می‌داد. هوای اینجا تا بهار سفید رنگ و تا پاییز زردرنگ می‎شد، چراکه باد طوری شدید بود که می‌توانست به راحتی برف و شن را از زمین بکند. توفان شن در پاییز طوری شدید بود که حتی در روز برای روشنایی باید چراغ روشن می‎کردیم"

دولت چین در سال 1962 تصمیم به ساخت جنگل مصنوعی دولتی در منطقه "سای هان با" گرفت و از این رو، گروهی متشکل از 369 جنگلکار را با میانگین سنی 24 سال در این منطقه که هفت ماه از سال شاهد بارش برف و دمای منفی 40 درجه است مستقر کردند، اما آنچه باعث ناراحتی جنگل‎کاران می‎شد، شرایط سخت زندگی خودشان نبود، بلکه نرخ ماندن نهال‎ها بود. ظرف دو سال پس از آغاز جنگلکاری، نرخ زنده ماندن از 8 درصد فراتر نرفت. چنگ شون، رئیس دفتر علوم و فنون جنگلداری جنگل «سای هان با» درباره این قسمت از تاریخ جنگل گفت:

«در ابتدای کار، ما چون نمی‎توانستیم در محل نهال پرورش بدهیم، مجبور بودیم تا نهال‌های پرورشی را از جاهای دیگر به محل جنگل انتقال دهیم. این فرایند انتقال نهال‌ها شامل مراحل فراوانی مانند برداشت نهال پرورشی از زمین، انتقال با قطار، بارگیری از قطار، انتقال به پای کوه و انتقال از پای کوه به محل جنگل بود و اگر نمی‎تواستیم یکی از این مراحل را خوب کنترل و مدیریت کنیم، نهال‎ها می‎مردند."

اما جنگلکاران «سای هان با» با اتکا به روحیه دانش‎سالاری و شجاعت خود، بر همه مشکلات در فرایند‎های انتقال و پرورش نهال و درخت‎کاری غلبه کردند.

جنگل م