پریدن پلک چشم می تواند فوق العاده آزاردهنده و دیوانه کننده باشد. اما خوشبختانه پریدن چشم معمولا دردناک نیست و به ندرت نگران کننده خواهد بود. در واقع علت آن تحریک بیش از حد عضلات چشم است.این تحریک بیش از حد منجر به انقباض غیر ارادی عضلات که نشان دهنده ی کشش های کوچک و یا حرکات غیر ارادی اندام ها در چشم شما است، می شود.
به نقل از تبیان، در اینجا آنچه شما نیاز دارید در مورد پرش پلک چشم بدانید و آنچه شما می توانید انجام دهید تا آن را رفع کنید را توضیح می دهیم.
چند علت احتمالی برای پرش چشم وجود دارد و بسیاری از آنها را می توان به راحتی رفع نمود. دو تا از رایج ترین ها، استرس و کم خوابی است. همچنین مصرف کافئین، الکل و نیکوتین می تواند به پرش چشم منجر شود.
پرش چشم می تواند به دلیل خشکی چشم نیز ایجاد شود که خود می تواند توسط تعدادی از عوامل مختلف ایجاد گردد. خشکی چشم می تواند ناشی از یک بیماری خودایمنی باشد، اما معمولا به علت پیری یا مصرف داروها رخ می دهد. آنتی هیستامین ها، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد گرفتگی بینی از جمله این داروها هستند.
پرش چشم همچنین می تواند علامتی از یک مشکل چشمی از جمله گلوکوم (آب سیاه چشم)، بلفاریت (التهاب پلک)، یووئیت (نوع دیگری از التهاب چشم) و یا زخم قرنیه باشد.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنید؟
پرش چشم معمولا خوش خیم است و فقط برای چند هفته به طول می انجامد. پرش طولانی چشم می تواند به اضطراب بیشتر منجر شود که خود مانع رفع این حالت خواهد شد. مشکل اینجاست که معمولا این پریدن چشم به صورت یک چرخه گسترش خواهد یافت.
با این حال اگر پرش چشم برای مدت زمان طولانی باقی ماند و یا اگر شما دچار دوبینی چشم شدید، مردمک چشم تان انقباضات نامنظم داشت و به دنبال آن انقباضات به خارج از محدوده پلک توسعه یافت، حتما به یک متخصص چشم مراجعه کنید.
در موارد بسیار نادر، پرش چشم می تواند از نشانه های اولیه یک بیماری جدی از جمله فلج مغزی، ام اس(MS) و یا سندرم تورت باشد.
