جه جیانگ استانی دیدنی از چین(قسمت اول: شهر هانگ جو)

در برنامه های چین گردی امروز و هفته آینده به دو شهر جالب از استان جه جیانگ می رویم.

در ابتدا باید گفت که تلفظ استاندارد اسم این شهر یعنی در لهجه ماندارین "هانگ جو" است که در ایران به اشتباه به آن هانگ ژو می گویند. حال نگاهی داریم به اینکه هانگجو کجاست و چرا تا این حد مورد توجه گردشگران خارجی است.

هانگ جو با پيشينه تاريخی در حدود ۲۲۰۰ سال يكی از ۷ مركز باستانی چين و هم اكنون مركز استان جه جيانگ است و در شرق چين قرار گرفته است. هانگ جو يكی از شهرهايی است كه بايد ديد تا زيبايی افسونگر به جا مانده آن از دوران باستان را نظاره گر بود.هم اكنون صنعت گردشگری اين شهر يكی از پايه های اقتصادی آن است.

اين شهر ايالتی به عنوان يكی از بزرگترين اماكن جذب گردشگر در چين، دارای آثار تاريخی و مناظر طبيعی بسيار مانند درياچه غربی و مناظر طبيعی اطراف رودخانه "فوچون" و "شی نن" است. محصولات بومی اين منطقه به طور عمده شامل ابريشم، چتر ابريشمی، ظروف چينی رنگارنگ و براق، چای لانگ جينگ و گل داوودی سفيد است.

فرودگاه هانگ جو صدها پرواز به هنگ كنگ، گوانگ جو، پكن، شيان و گويی لين دارد. شبكه خطوط بزرگراهی و راه آهن هانگ جو دارای مسيرهاي مختلف است. بخش راه آهن، ۶ جفت قطار مخصوص گردشگری و ۴ ايستگاه قطار گردشگری در هانگ جو دارد. آزادراه هايی از هان گجو به شانگهای و از هانگ جو به نينگ بو ساخته شده است. به علاوه لنگرگاه هايی ويژه حمل و نقل مسافران از طريق كانال ساخته شده كه دارای قايق های تفريحی به سمت "سوجو" و "ووشی" است. حمل آسان در هانگ جو كمك شايانی به توسعه گردشگری در اين شهر كرده است.

آب و هوای هانگ جو مرطوب گرمسيری است و دارای ۴ فصل مجزاست و معروف به داشتن تابستان های بسيار گرم و مرطوب و زمستان های كوتاه خنك و خشك و برف گاه و بيگاه است. ميانگين دمای ساليانه ۱۶.۵ درجه سانتيگراد با بيشينه ۲۸.۴ درجه در جولای و كمينه ۴.۳ درجه در ژانويه است.

وجود شكوفه های رنگارنگ، هوای تازه درختان سرسبز در همه جا و خيابان های تميز در روزهای نم نم باران سبب شده كه بهار بهترين فصل سفر به اين ديار باشد. با این توصیف ها، بهتر است زمان سفر به این شهر، طوری تنظيم شود كه همزمان با تعطيلات چينيی ها نباشد زيرا در اين صورت شهر پر است از گردشگران چينی و جاذبه های گردشگری.

معبد "لینگ این" كه يكی از ۱۰ معبد معروف مذهب بودا در چين است در شمال غربی درياچه غربی واقع شده است. معبد حاضر در طول قرن ۱۹ ميلادی بازسازی شد. (سالن ماهاويرا قهرمان بزرگ) در داخل معبد ۳۳.۶ متر ارتفاع دارد. مجسمه ساكيامونی در اين سالن با ۲۴ تكه چوب درخت كافور حكاكی شده است. در جلوی معبد دو پگودای سنگی است كه در سال ۹۶۰ ميلادی ساخته شده است.

اطراف معبد قله ها و درختان سر به فلك كشيده ی باشكوهی وجود دارد كه در مجموع مكانی ديدنی شامل جاذبه های تاريخی و فرهنگی به علاوه مناظر طبيعی جنگل و گل و چشمه پيش چشم هر بيننده ای قرار می دهد.

يك سخن قديمی چيني مي گويد : " بهشت در آسمان و بهشت روی زمين هانگ جو و سوجو است." قرن ها بعد ماركوپولو هانگ جو را دلفريب ترين شهر در تمام دنيا ناميد. و اين بيشتر از هرجای ديگر در درياچه غربی مشهود است که هرچند که از لحاظ جغرافیایی در مرکزیت هانگ جو واقع نشده اما مرکز توجه این شهر است. صخره ها از سه طرف این دریاچه را در آغوش گرفته اند و شهر به شکل شایسته در شرق این دریاچه واقع شده است. چینی های عهد قدیم دریاچه غربی را به عنوان سرزمینی سرشار از زیبایی های مدهوش کننده می ستایند.

هانگ جو که مانند مرواریدی در پهنه چین می درخشد، به سبب داشتن مناظر طبیعی بسیار زیبا ، تعداد بسیار اماکن تاریخی و آثار فرهنگی فاخر و فراوانی محصولات بومی معروف است . در افسانه ای گفته می شود که دریاچه غربی یک جواهر بهشتی بوده است که بر روی زمین افتاده است. پیروان فلسفه عمل گرا اصرار دارند که این دریاچه تنها یک تالاب در کناره غربی هانگ جو است. به هر حال ، دریاچه غربی قرن ها الهام بخش بسیاری از نقاش ها برای خلق آثاری بی مانند بوده است.