احیای پویانمایی چین با بهره‎گیری از هنرهای سنتی

چین هرگز با مشکل محدودیت، برای ساخت فیلم‎های پویانمایی روبه‎رو نبوده است و مشکل بیشتر به چگونگی تبدیل و انطباق آثار با شرایط بازار بر می‎گردد؛ با این حال به گزارش ژانگ شینگ‎جیان هنرمندان جوان پویانمایی چین خود را برای ایجاد تحول در بازار آماده کرده‎اند.

هر سال یک یا دو اثر پونمایی نظیر فیلم پرفروش زوتوپیا ساخته شرکت دیزنی و یا فیلم "نام تو" با حال و هوای آثار سبک شین‎کای تبدیل به نقل محافل علاقه‎مندان به آثار پویانمایی می‎شوند و سال 2016 نیز از این قاعده مستثنی نبوده است.

در این آثار معمولا چندین شخصیت جذاب، جلوه‎های ویژه‎های خارق‎‌العاده و داستانی جذاب و در عین حال پیچیده کنار هم قرار گرفته‎اند و اغلب هم ساخت چین نیستند اما به نظر می‎رسد این روند در حال تغییر است.

در نخستین روزهای سال 2017 میلادی، یک فیلم پویانمایی کوتاه 9 دقیقه‎ای به نام بیمار عشق، فضای مجازی را به تسخیر خود درآورد. این فیلم از زمان نخستین بارگذاری در روز 23 دسامبر سال 2016 میلادی و تنها ظرف مدت 10 روز بیش از 100 میلیون بار در شبکه‌های مجازی مختلف چین نظیر وی‎مووی، میائوپای و بیلی‎بیلی مورد تماشا قرار گرفت.

فیلم بیمار عشق علاوه بر محبوبیت فراوان در فضای مجازی، در نزد منتقدان و علاقه‎مندان به سینما نیز مورد پذیرش و اقبال بسیار قرار گرفت. این فیلم در پایگاه‌ اینترنتی دوبان‌مووی یا همان نسخه چینی پایگاه معروف آی‎ام‎دی‎بی امتیاز بالای 8.8 را به خود اختصاص داد. بیمار عشق با دریافت عنوان نخستین پویانمایی زیبا و متأثرکننده‎ی سال 2017 در میان کاربران فضای مجازی، موجی از متقاضیان ساخت آثار پویانمایی داخلی را در میان مردم چین به راه انداخت.

بیمار عشق در واقع با الهام از یکی از اشعار مشهور وانگ‎ وی به نام نخود عشق ساخته شده و داستان عشق یکی از شخصیت‎های بزرگ دوران چینگ (1644-1911) به نام وانگ چوتانگ و عشق دوران کودکی او لیو نیانگ را به تصویر می‎کشد. در فیلم می‎‌بینیم که با وجود عشق این دو به یکدیگر، پدر و مادر لیونیانگ او را مجبور به ازدواج با یک فرد ثروتمند می‎کنند و در نهایت نیز این ازدواج سرانجام خوشی ندارد. پس از فراز و فرودهای بسیار وانگ و لیو بار دیگر با هم ملاقات می‎کنند و این بار تصمیم می‎گیرند با کنار گذاشتن عشق خود، مانند برادر و خواهر از یکدیگر مراقبت کنند. توسعه فرهنگ چین در واقع، فیلم بیمار عشق تنها بخشی از پروژه‌ "هشتصدمین سالگرد جیادینگ" برای آثار پویانمایی چینی است.

 جیادینگ یکی از مناطق چین باستان است که در سال 1218 میلادی و در دوران سونگ (1279-960) این نام برای آن انتخاب شد و در گذشته دانشمندان و اشخاص مهم بسیاری در این منطقه پرورش یافته‌اند. به منظور توسعه و گسترش فرهنگ سنتی چین، در قالب این پروژه 16 مورد از داستان‎های این منطقه برای ساخت فیلم پویانمایی انتخاب شده است که برخی از این داستان‎ها مربوط به افسانه‎های بومی و سایر آن‎ها نیز از میان اشعار برگزیده شده‎اند. یکی از کاربران شبکه اجتماعی ویبو در این باره می‎گوید:

" ایده‌ی تبدیل اشعار چینی به پویانمایی فوق‌العاده است. زمانی که من کودک بودم به خاطر نظام آموزشی امتحان محور مجبور می‎شدم بسیاری از این اشعار را حفظ کنم. آن زمان متوجه احساسات پیچیده‎ای که در هر بیت پنهان شده بود نمی‎شدم؛ با این حال اکنون که بزرگ شده‎ام و زمانی که این فیلم را دیدم ناگهان متوجه یک حس قوی چینی در این اشعار شدم و به نظر من می‎توان با این شیوه جدید فرهنگ غنی چین را توسعه داد" شو ژائوشو استاد دانشگاه نرمال شمال غربی نیز معتقد است:

" شبکه‎های اجتماعی مثل ویچت، ویبو و سایر برنامه‎ها تبدیل به راه‎های دریافت اطلاعات شهروندان جوامع مدرن شده‎اند و مردم دوست دارند اخبار و ویدئوها را از این طریق تماشا کنند؛ حتی می‎توان گفت روش‎های سنتی آموزش فرهنگ سنتی تا حدودی جای خود را به این شیوه داده است. شاید فیلم بیمار عشق راهی جدید را برای معرفی فرهنگ سنتی به عموم مردم پیش پای ما گذاشته باشد" دقت به جزئیات چگونه چنین پویانمایی کوتاهی به سرعت در فضای مجازی پخش می‎شود پنگ چینگ‎ژنگ در پاسخ می‎گوید: " راستش را بخواهید کیفیت. من می‎توانم به جرأت بگویم همه چیز در این پویانمایی امتحان تاریخ را پشت سر گذاشته است. پس از آنکه تصمیم گرفتم این پویانمایی را بسازم، تمام تلاش خود را برای انتقال تصویری از واقعیت به مخاطب به کار بستم."

" به منظور مطابقت درست همه چیز از انتخاب ابزارهای صحنه گرفته تا نوشتن دیالوگ‎ها با واقعیت‎های تاریخی مطالعات بسیاری انجام دادم. همچنین از استاد شو ژنگ‎وی که تاریخ جیان‎دینگ را به خوبی می‎شناسد نیز دعوت کردم به عنوان مشاور این پروژه به ما کمک کنند." علاوه بر این نکات، مهارت‎های مربوط به نقاشی کوه و آب چینی و موسیقی سنتی چین نیز به شکوه و موفقیت این اثر پویانمایی کمک کرده است.

پنگ در این باره نیز می‎گوید: "راستش را بخواهد من خیلی در نقاشی چینی مهارت ندارم و هنگامی که مشغول پیش تولید بودیم کتاب‎های زیادی را در این زمینه خریداری و مطالعه کردم و با همکاری گروهم تلاش کردیم ویژگی‎های نقاشی چینی را با بسیاری از صحنه‎های فیلم ترکیب کنیم. به عنوان مثال، سرعت و صدای قطره‎های باران با توجه به حس و حال شخصیت اصلی در هر صحنه تغییر می‎کند."

او می‌افزاید:" باید به این نکته نیز اشاره کنم که موسیقی یی فنگ‎لین نیز نقشی بسیار مهم در تأثیرگذاری فیلم دارد. تم اصلی موسیقی و ترانه فیلم یک ملودی است که با الهام از شعر نخود عشق ساخته شده و یک گروه کر کودکان آن را در طول فیلم اجرا می‎کنند؛ در عین حال ما از یک موسیقی‎دان دیگر به نام وی ژوچنگ نیز دعوت کردیم که بر اساس این تم 6 مدل متفاوت نیز برای ما بسازد. زمانی که شخصیت‎ها شاد، هیجان‎زده، غمگین و یا افسرده هستند ما از یکی از این مدل‎‌ها برای اغراق در حس آن‎ها استفاده کرده‎ایم که خوب هم جواب داده است" بار شهرت واقعیت این است که کارگردان بیمار عشق قصد ندارد به این زودی‎ها قسمت دوم این فیلم را پخش کند و می‎گوید:

" شاید مردم به پایان‎های خوش فیلم‎های دیزنی عادت کرده باشد اما همان‎ طور که در زندگی همه چیز عالی نیست همه فیلم‎ها هم نباید پایان خوش داشته باشند. گاهی اوقات یک داستان غمناک با قدری چاشنی پشیمانی تأثیر به مراتب عمیق‎تر بر مخاطب خواهد گذاشت." اما با توجه به محبوبیت بیمار عشق و بالا رفتن انتظارات علاقه‎مندان به فیلم‎های پویانمایی به نظر می‎رسد که کارگردان باید در اندیشه‎های تجدید نظر کند.

به گفته‌ پنگ، در مقایسه با بخش اول داستان که از نگاه وانگ چوتونگ روایت شده است، بخش دوم قدری متفاوت خواهد بود و از زاویه دید زنانه لیو نیانگ روایت خواهد شد.

کارگردان می‎گوید با توجه به محتوای خاص داستان هنوز با نویسنده فیلم‎نامه به توافق نرسیده است. پنگ می‎خواهد شخصیت‎ها ویژگی‎های بیشتری داشته باشند و اشکالی گوناگون و متنوع از عناصر مختلف هنر چینی در فیلم به نمایش در بیاید و به همین خاطر برای تمام کردن داستان نهایی هنوز به زمان نیاز دارد. بسیاری از علاقه‎مندان از پنگ به عنوان یک شین‎کای دیگر یاد می‎کنند اما او خود با این موضوع موافق نیست.

" برای من باعث افتخار است که از من این گونه یاد شود اما من خودم هستم. هر یک از سازندگان پویانمایی سبکی مخصوص به خود دارد که دیگران نمی‎توانند از آن تقلید کنند، هایائو میازاکی متخصص پرداختن به ویژگی‎های انسانی در قالب پویانمایی است؛ در حالی که ماکوتو شین‎کای را به خاطر تلاش صادقانه‎اش در به تصویر کشیدن مناظر به عنوان "پدر نقاشی دیواری" می‎شناسند. من هنوز در حال کشف و شهود و تلاش برای شکل دادن به سبک شخصی خودم هستم." پنگ در واکنش به مشهور شدن می‎گوید گاهی اوقات احساس نگرانی می‎کند اما معمولاً از کاری که می‎کند خوشحال است " پویانمایی کار مورد علاقه و بزرگ‎ترین چیزی است که در زندگی به آن علاقه دارد و مطمئن هستم که نظرم هیچگاه عوض نخواهد شد."

او در انتها می‌افزاید: " من هنوز باید یک راه طولانی را طی کنم تا به هدف‎هایم برسم، برای مثال آرزو دارم یک روز آثار روی پرده سالن‎های بزرگ جهان به نمایش در بیاید."