در گزارش دولت چین در سال جاری بارها به اجرای طرح "یک کمربند و یک راه" اشاره شده است. در نشست سالانه کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین، تعداد زیادی از اعضای این کنفرانس طرحهای پیشنهادی خود درباره اجرای طرح "یک کمربند و یک راه" بیان کردند و از موسسات و شرکتهای خصوصی درخواست کردند که در اجرای این طرح مشارکت کنند.
گروه "هائو جن" چین یکی از تولیدکنندگان کفش‌های زنانه در جهان است که هر ماه حدود 2 میلیون جفت کفش تولید میکند و بخش عمدهای از آن به بازار آمریکا صادرات میشود. چندی پیش این گروه با سرمایه‌گذاری در اتیوپی، کارخانهای را در این کشور تاسیس کرد. جانگ هوائورون، عضو کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین و رئیس گروه "هائو جن" در این رابطه اظهار کرد، وی در ابتدایی متوجه شده است که اتیوپی به عنوان یکی از کشورهای واقع در مسیر "یک کمربند و یک راه" در شرق آفریقای، با مشکل اشتغال و صادرات مواجه است، بنابراین تصمیم به سرمایه‌گذاری در این کشور گرفت. در حال حاضر گروه "هائو جن" 6 هزار فرصت شغلی برای زنان اتیوپی ایجاد کرده است. تعداد زیادی از کارگران این کارخانه با گذشت چهار یا پنج سال از شروع کار خود موفق به خرید خانه شدهاند و توانستهاند ازدواج کنند و تأمین هزینههای زندگی خانوادههای آنان تضمین شده است. جانگ هوائورون با اشاره به فرصت حضور بخش خصوصی در سایر کشورها با استفاده از طرح "یک کمربند و یک راه" تأکید کرد موسسات خصوصی باید ابتدا بهطور کامل تدارکات لازم را انجام دهند. وی افزود:
"مشکلاتی نظیر مانند پیچیدگیهای قانونی و عدم اعتماد و شناخت اجتماعی و مشکلات بانکی و مدیریتی همواره وجود داشته است. در صورتی که ما در درازمدت و صادقانه کشورهای دیگر در راه رسیدن به توسعه حمایت کنیم، همه بحران‌ها حل خواهند شد."
به گفته جونگ شان، وزیر بازرگانی چین، پس از مطرح شدن پیشنهاد "یک کمربند و یک راه" در سال 2013 میلادی توسط چین، دستاوردهای همکاری ناشی از این طرح از پیشبینیها بسیار فراتر رفته است. در سال 2016 مبلغ سرمایه‌گذاری مستقیم چین در کشورهای واقع در این مسیر به 14 میلیارد و 500 میلیون دلار رسید. موسسات چینی در بیش از 20 کشور این مسیر، 56 منطقه همکاری اقتصادی و تجاری تاسیس کردهاند که برای این کشورها نزدیک به 1 میلیارد و 100 میلیون دلار درآمد مالیاتی و 180 هزار فرصتی شغلی به همراه داشته است. شناخت نیازهای کشورهای این مسیر، یافتن طرحهای همکاری برد-برد، جلوگیری از بروز بحران‌ها و برقراری رابطه با دولتها و مردم این کشورها از جمله مسائل پیش روی موسسات چینی در راه سرمایه‌گذاری در سایر کشورهاست. در نشست سالانه کنفرانس مشورت سیاسی خلق چین، اعضای این کنفرانس پیشنهادات خود را در راه اجرای طرح "یک کمربند و یک راه" مطرح کردند. چن جیان، عضو کنفرانس مشورت سیاسی خلق و وزیر بازرگانی پیشین چین بر آن است که باید در پیش گرفتن راهبرد ماکروسکوپیک یک پل ارتباطی بین دولت و موسسات خصوصی ایجاد کرد. وی افزود:
"در شرایط کنونی سیاست‌های دولت مشخص است و موسسات نیز فعالانه در این راه تلاش میکنند اما ارتباط این دو هنوز در سطح مطلوبی نیست و باید بین آنان یک پل ارتباطی شکل بگیرد."
وظیفه ایجاد این پل بر عهده چه کسی است؟ جوانگ شائو، عضو کنفرانس مشورت سیاسی خلق و مدیر گروه جواگشی در این مورد پیشنهاد کرد که سازمان‌های غیر دولتی مانند کمیته ارتباط با چینی‌های مقیم خارج میتوانند این وظیفه را انجام دهند. وی افزود:
"امیدوارم چین با تأسیس یک کمیته مدیریتی برای طرح یک کمربند و یک راه بتواند تجربیات کمیته ارتباط با چینی‌های مقیم خارج استفاده کند. کشورهای مختلف آداب و رسوم مخصوص به خود را دارند و سرمایه گذاری در کشورها مختلف باید با استفاده از روش‌های انجام شود."
نشست بینالمللی "یک کمربند و یک راه" در ماه مه سال جاری میلادی در شهر پکن برگزار خواهد شد و انتظار میرود که در این نشست فرصت‌های همکاری بیشتری برای کشورها، موسسات واقع در مسیر طرح یک کمربند و یک راه ایجاد شود.
