استفاده از ویروس هاری برای مقابله با سرطان مغز

محققان کره‌ای با استفاده از ویروس هاری موفق به کاهش ابعاد تومور درمغز موش‌های آزمایشگاهی شدند، آنها در این پروژه از قابلیت عبور ویروس هاری از سد خونی مغز استفاده کرده اند.

به گزارش روزدوشنبه گروه علمی ایرنا ازستاد ویژه توسعه فناوری نانو، ویروس هاری سالانه هزاران نفررا به کام مرگ می‌کشد، اما تحقیقات اخیرمحققان نشان می دهد که می‌توان از آن برای مقابله با سرطان مغز استفاده کرد.

این ویروس می‌تواند وارد سلول‌های عصبی شود، بنابراین محققان مختلفی از این ویژگی ویروس هاری برای انتقال نانوذرات از بین برنده تومورسرطانی استفاده کرده‌اند.

یک تیم تحقیقاتی این روش را روی موش‌های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار داد ونتایج مثبتی به دست آورد، این نانو ذرات با استفاده از این روش می‌توانند بدون آسیب زدن به سلول‌های سالم، وارد تومور سرطانی شوند.

ویروس هاری می‌تواند بعد از وارد شدن به بدن، از طریق عضلات به سرعت وارد مغز شود وبرای این کار به راحتی از سد خونی مغز عبور می‌کند، این درحالی است که داروهای ضدسرطان پشت این سدخونی به دام می‌افتند؛ بنابراین محققان به فکر استفاده از ویروس هاری به عنوان انتقال دهنده دارو به درون مغز افتادند.

پیش از این محققان اقدام به ساخت نانوذرات حاوی داروی ضدسرطان کرده بودند، به طوری که سطح این داروها با استفاده از پروتئین سطح ویروس هاری پوشش داده شده است، بنابراین این نانوذرات بعد از وارد شدن به بدن به راحتی وارد سیستم عصبی می‌شوند.

محققان دانشگاه سوان درکره جنوبی اندکی این روش را تغییر دادند، آنها از نانوذرات طلا با ساختار میله‌ای استفاده کردند که شبیه به ویروس هاری استن با این کار مساحت سطحی نانودارو افزایش یافته و می‌توان پروتئین بیشتری را روی سطح این ساختار قرار داد؛ این کار شانس بیشتری برای اتصال آنها با گیرنده‌های سطح سلول عصبی فراهم می‌کند.

این گروه دارویی وارد این نانوذرات نکردند، در عوض از ویژگی ذاتی نانوذرات طلا استفاده کردند، این نانومیله‌ها می‌توانند نور لیزر را جذب کرده و گرم شوند، با این کار تومورسرطانی از بین می‌رود، این گروه تحقیقاتی این نانوذرات را به چهار موش مبتلا به تومور مغز تزریق کردند، نانوذرات به سرعت در محل تومور تجمع یافتند، محققان با استفاده از لیزر مادون قرمز نانوذرات را تا دمای 50 درجه سانتیگراد گرم کردند و تومور با این گرما پخته شد.

برای تجاری‌سازی این روش هنوز راه زیادی مانده و باید اثرات جانبی آن به دقت مورد بررسی قرار گیرد، برای مثال باید تجمع نانوذرات در کبد در دراز مدت مورد بررسی قرار گیرد.