مصاحبه با دوست ایرانی

افشین فرهنگ، بنیانگذار شرکت پارمیس، بیش از شانزده سال است که در شهر گوانگجوی چین مشغول به فعالیت تجاری است. عمده فعالیت‎های شرکت پارمیس مربوط به ارائه خدمات و تجهیز هتل‎های ایرانی است و علاوه بر آن در زمینه صادرات کالاهای ایرانی از جمله سنگ به چین نیز فعالیت می‎کند. همسر افشین نیز تاجر است و از یازده سال پیش فرش و دست‌بافته‌های ایرانی را به چین وارد می‎کند. نخستین فروشگاه فرش ایرانی در شهر پکن توسط او دایر شده و هم‌اکنون تنها نماینده شرکت فرش ایران در چین است.

شورای بازرگانی ایران در شهر گوانگجو با همت ایرانیان ساکن این شهر ایجاد شد و افشین نیز به نوبه خود به شکل گیری این شورا کمک کرد. در کنار این شورا او پنج سال پیش رستورانی زیبا به نام خانه ایرانیان را در شهر گوانگجو را افتتاح کرد و قصد داشت با ایجاد فضایی زیبا و صمیمانه، شرایط لازم را برای دوستی و همکاری بیشتر ایرانیان مقیم چین و افزایش تبادلات تجاری میان بازرگانان ایرانی و چینی فراهم کند که البته بعد از مدتی به دلیل نوسانات نرخ دلار در ایران و کمرنگ شدن حضور ایرانی‎ها در گوانگجو مجبور شد این رستوران را تعطیل کند.

در کنار تجارت و بازرگانی، افشین و سایر ایرانیان مقیم گوانگجو همواره در فعالیت‎های انسان‎دوستانه نیز شرکت می‎کنند که از آن جمله می‌توان به اهدای خون اشاره کرد. امسال دومین سالی است که ایرانیان مقیم گوانگجو به صورت گروهی اقدام به اهدای خون کرده‎اند. مسئولیت روابط عمومی و هماهنگی برای این عمل خیرخواهانه به عهده افشین بوده است. به گفته خود افشین با توجه به اینکه تبلیغات زیادی برای این کار صورت نگرفت، باز هم حدود 150 نفر از ایرانیان مقیم گوانگجو به همراه اعضای خانواده خود و با لباس‎های یک‌دست در این فعالیت شرکت کردند.

«کار بسیار زیبایی بود، به خوبی انجام شد و انعکاس بسیار خوبی داشت؛ از همه مهم‌تر اینکه با این کار باز هم نشان دادیم که بین چین و ایران از گذشته دوستی وجود داشته است و این دوستی همچنان ادامه دارد. این کار باعث شد که چینی‌‎ها و ایرانی‎ها احساس یگانگی بکنند.»

همه هزینه‎های لازم برای اهدای خون گروهی ایرانیان توسط چند نفر از خیرین ایرانی ساکن گوانگجو تأمین شده است و هماهنگی‎های لازم با نهادهای دولتی چین مثل پلیس نیز از طریق تعدادی از ایرانی‎ها و با کمک سرکنسولگری ایران در گوانگجو انجام شده است. یکی از عوامل دیگری که به انجام این عمل خیرخواهانه کمک کرده است شبکه‎های اجتماعی مثل ویچت بوده‎اند.

« ما در گوانگجو سه گروه یا اتاق در ویچت درست کرده‌ایم؛ یک اتاق به نام مجتمع ایرانیان که اکثر ایرانیان ساکن استان گوانگ‌دونگ در آن عضو هستند؛ یک اتاق دیگر درست کردیم به نام اتاق گوانگجو برای ایرانیان مقیم گوانگجو و اتاق سومی که درست کردیم اتاق اهدا خون نام دارد که در واقع اتاق اهدا خون، اتاق فکر ما بود و پس از انجام برنامه‎ریزی‌‎ها در این اتاق، تصمیمات نهایی در اتاق گوانگجو و مجتمع ایرانیان اعلام می‌شد.»

افشین با بر شمردن مسئله حفظ امنیت به عنوان دلیل اصلی تبلیغ نکردن برای این فعالیت می‎گوید: من مطمئن هستم اگر ما برای این برنامه تبلیغ می‎کردیم حداقل 500 نفر اعلام آمادگی می‎کردند، چرا که به هر حال مسافران ایرانی هم در گوانگجو حضور دارند اما حفظ امنیت 500 نفر کار سختی بود و به همین خاطر ما سعی کردیم برای این برنامه افراد را انتخاب کنیم و خدا را شکر برنامه با بهترین حالت انجام شد.

در این بین افشین ضمن قدردانی از همکاری مرکز اهدای خون گوانگجو و پزشکان و پرستاران این مرکز برای اختصاص یک روز کامل به داوطلبان ایرانی در مورد برنامه‎های خیریه آینده ایرانیان مقیم گوانگجو می‌گوید: برنامه بعدی ما اختصاص به حضور در بیمارستان بیماران سرطانی دارد و قصد داریم با گل و یا هدیه‎هایی از ایران در این بیمارستان حاضر شویم. بعد از آن قصد داریم به دیدار کودکان بی‌سرپرست برویم و در مراکز شبیه به خیریه محک در ایران حضور پیدا بکنیم و برنامه بعدی هم حضور در سرای سالمندان و سر زدن به این عزیزان است و مطمئن باشید که همه ایرانی‎ها دوست دارند که با عشق این کار را انجام بدهند.

در طول چند سال گذشته توجه مردم چین به امور خیریه و کمک به تهیدستان و سالمندان و کودکان بی‌سرپرست بیشتر شده و البته ایرانی‎های مقیم چین نیز فعالانه در این امور شرکت می‎کنند. وقتی از افشین می‌پرسیم علت این علاقه و حضور ایرانی‎ها را جویا می‎شویم پاسخ می‎دهد: یک کار انسانی، یک کار معنوی هیچ وقت تعریف ندارد، چینی، ایرانی و اروپایی هیچ فرقی با هم ندارند، ما انسان هستیم. اگر ما در چین برنامه اهدای خون ترتیب دادیم و کسانی که حتی چین را نمی‌شناختند در این فعالیت شرکت کردند به این دلیل نبوده که ما فقط می‎خواستیم با چینی‎ها ارتباط برقرار بکنیم؛ ایرانی‎هایی که حتی چین را نمی‌شناختند به عنوان یک انسان خون خود را به یک انسان چینی اهدا کردند. هدف بُعد انسانی و معنوی این کار بوده و در هر کشور دیگری باشیم نیز ممکن است این کار بکنیم.

هر سال در گوانگجو یک نمایشگاه خیریه با حضور کنسولگری کشورهای مختلف برگزار می‌شود که ایران نیز در این نمایشگاه غرفه دارد. «ایران همیشه یکی از فعال‎ترین غرفه‎ها را در نمایشگاه خیریه دارد و شما در غرفه ایران می‌بینید که چطور بچه‎های ایرانی با عشق غذا درست می‎‌کنند و سعی می‎کنند فرهنگ ایران را به دوستان عزیز چینی معرفی کنند».

افشین به اینجا که می‌رسد به برگزاری بازی‎های آسیایی در چین و علاقه‎اش به جمع کردن ایرانی‎ها در کنار یکدیگر اشاره می‎کند

«آرزوی قلبی من این است که همه ایرانی‏‎های گوانگجو با هم باشند. من خیلی دوست دارم که هر جا بتوانیم یک کار گروهی انجام بدهیم، اولین نفری باشم که بچه‎ها را به هم وصل کنم و همیشه در نمایشگاه‎های توریستی و خیریه اولین نفری هستم که پیشقدم می‎شوم چرا که باید نام ایران را معرفی کنیم. در بازی‎های آسیایی گوانگجو، یک دستگاه اتوبوس گرفته بودیم و برای همه ایرانی‎ها تیشرت‎هایی با نقش خلیج فارس تهیه کرده بودیم و آن‎ها را به استادیوم‎های ورزشی می‌بردیم. بیشترین تعداد تماشاگر بازی‌های آسیایی را ایرانی‎ها تشکیل می‌دادند. حتی به تماشاگران چینی هم تیشرت خلیج‌فارس می‌دادیم. حضور پررنگ ما در بازی‎های آسیایی جنبه تبلیغاتی هم داشت اما همیشه در این تبلیغات سعی کردیم که چین و ایران را مثل دو برادر نشان بدهیم. ما خیلی خوشحالیم که در کشور چین می‎توانیم این رابطه برادری را داشته باشیم و امیدواریم که بتوانیم با چین آن رابطه‎ای که از گذشته و از جاده ابریشم شروع می‌شود را ادامه بدهیم و آن را مستحکم‎تر بکنیم.»

افشین در اشاره به تعداد ایرانیان ساکن گوانگجو می‌گوید طبق آمار رسمی پلیس، 300 تا 350 خانواده ایرانی در گوانگجو زندگی می‎کنند اما باید توجه داشته باشید که مسافران ایرانی زیادی به گوانگجو سفر می‎کنند « 35 درصد صادرات چین از استان گوانگ‌دونگ انجام می‌شود و من می‎توانم بگویم که بیشترین خرید تجاری در این استان توسط بازار ایران انجام می‎شود و 95 درصد از تجار ایرانی خریدهای خود را از این استان انجام می‌دهند. در نمایشگاه دو یا سه سال پیش گوانگجو چیزی حدود 5000 تا 6000 هزار ایرانی شرکت کردند».

یکی دیگر از نکاتی که افشین به آن اشاره می‌کند صنعت گردشگری و رونق این صنعت در ایران پس از برداشته شدن تحریم‌‎هاست. در این میان علاقه دارد به تلاش‌های خودش و همسرش برای آشنایی گردشگران چینی نیز صحبت کند که چطور زمانی که گردشگران خیلی تمایل به سفر به ایران نداشته‌اند آن‌ها یک گروه از خبرنگاران صاحبان مؤسسات گردشگری در چین را به ایران می‎برند تا بیشتر با جاذبه‎های گردشگری ایران آشنا شوند. در این سفر یک فیلم نیز راجع به ایران تهیه می‌‎کنند.

«در آن زمان به دلیل وجود تحریم‎ها این افراد خیلی توجه نشان ندادند اما پس از برداشته شدن تحریم‌ها همین صاحبان مؤسسات گردشگری به ما مراجعه کردند و اعلام کردند که شرایط فعلی فرصت خوبی برای توسعه گردشگری ایران است. هم‌‎اکنون شما شاهد هستید که به خاطر بروز جنگ، بازار گردشگری کشورهای عربی خیلی وضعیت مناسبی ندارد و درحال حاضر ایران مورد توجه بسیاری از گردشگران قرار گرفته است. فضای ایران هم فضای بسیار خوبی است؛ ایرانی‎ها مردم مهمان‎نوازی هستند و شما حتی اگر هتل هم نداشته باشید شما را به منزل خود دعوت می‎کنند. از سوی دیگر ایران برای گردشگران کشوری بسیار امن است. در حال حاضر سنت و چیزهای قدیمی بیش از هر چیزی مورد توجه است و ایران نیز مهد سنت و تمدن و فرهنگ است و من مطمئن هستم که اگر فردی یک‌بار به ایران سفر کند حتماً علاقه خواهد داشت که دوباره ایران را ببیند.»

صحبت به بحث کنسولگری ایران در شهر گوانگجو، تلاش‎های افشین برای تأسیس آن و نقش این نهاد در زندگی ایرانیان ساکن این شهر که می‌رسد او می‌گوید: گوانگجو شهر بزرگی است و ایرانی‎های زیادی به این شهر سفر می‎کند. حدود پانزده سال پیش گوانگجو شهر امنی نبود و در این شهر دزدی و پول تقلبی زیاد بود و اگر برای یک ایرانی مشکلی پیش می‌آمد هیچ جایی نبود که به آنجا مراجعه کند و مجبود بود یا به سفارت در پکن و یا به کنسولگری ایران در شانگهای برود. بعد از نامه‌نگاری‎های که ما کردیم، هم‌زمان با همان بازی‎های آسیایی چند نفر از ایران به گوانگجو آمدند و مشخص شد که واقعاً این شهر به کنسولگری نیاز دارد و بالاخره تصمیم گرفته شد این کنسولگری افتتاح شود. جایی که من به آن خانه امید ایرانیان می‌گویم و هر ایرانی با هر مشکلی می‎تواند به این خانه امید پناه ببرد و همه افرادی که در کنسولگری هستند با توجه به اینکه خدمت به اتباع ایرانی را وظیفه خود می‎دانند مشکل او را حل خواهند کرد.

افشین با همسرش الان در شهر گوان جو زندگی می کنند.

با افشین و همسرش درباره هر موضوعی که صحبت می‎کنیم یک بخش از موضوع به فرهنگ و هنر ایران و علاقه این دو به افزایش شناخت مردم چین نسبت به فرهنگ و هنر ایران است. از علاقه افشین به موسیقی و هنر و تلاش‌هایی که برای دعوت از هنرمندان ایرانی برای حضور و اجرای برنامه در چین می‎کند گرفته تا تلاش او برای کمک به توسعه فرش ایران در چین و آشنا کردن خریداران چینی با مراحل مختلف بافت و تولید فرش، همه نشان‎ می‎دهد که این خانواده تا چه اندازه علاقه دارند مردم کشورهای خود را به یکدیگر نزدیک کنند و برای توسعه اقتصادی و فرهنگی دو سرزمین ایران و چین تلاش می‎کنند.