زندگی تاجر ایرانی در شهر ایوو چین

گفت و گو با جعفر شهرابی فراهانی تاجر ایرانی ساکن ایوو:

جعفر شهرابی یکی از تاجران موفق ایرانی است که در حدود هفت سال است که در شهر ایوو واقع در جنوب چین زندگی می‌کند. وی علاوه بر مشغول فعالیت تجاری خود نیز به فرهنگ و جشنواره چین علاقه دارد و به ترجمه متون انگلیسی به فارسی نیز می پردازد. خبرنگار رادیو بین‌المللی چین در این گفت‌وگو نظر وی را درباره زندگی و کار در چین و بسیاری موضوعات دیگر جویا شده است.

توسعه روز افزون شهر

هفت سال پیش که ایوو را برای کار و زندگی انتخاب کرد، این شهر به گستردگی امروز نبود! با این حال، جوان ایرانی اطمینان داشت که ایوو رو به جلو حرکت خواهد داشت و شهری گسترده شده و به یک کلان شهر تبدیل می شود. این اتفاق افتاد و حالا فعالیت تجاری "جعفر شهرابی فراهانی" عضو انجمن ایرانیان مقیم ایوو نیز همزمان رو به گسترش است. شهرابی به مدت 7 سال در چین و در شهر ایوو ساکن است و به فعالیت تجاری و فرهنگی می پردازد. البته او اولین بار در سال 2003 برای حضور در نمایشگاه گوانگ جو پا به سرزمین چین گذاشت. او در این رفت و آمدها از شهرهایی چون، گوانگ جو، پکن، ون جو و تای جو نیز بازدید کرد.

و حالا، پس از هفت سال، برتری هایی چون؛ سهولت رفت و آمد، نزدیک بودن بازارها، راحت بودن ارتباط، نزدیکی به شهرهایی مثل جه جیانگ، تای جو و رویان، که او با کارخانه های این شهرها ارتباط دارد نیز، عللیست که تاجر ایرانی را در این شهر ماندگار کرده و به این باور رسانده که در مجموع ایوو حتی از شهری چون گوانگ جو نیز بهتر است.

او می گوید: "سال اول که به ایوو آمدم تنها فوتین 1 و 2 (بازار بزرگ عمده فروش) فعال بود و هنوز فوتین 3 راه ا ندازی نشده بود. ترکیب شهر هم هفت سال گذشته به این شکل نبود. الان بعد از چند سال، شهر توسعه یافته، بزرگ شدن شهر، ساختمان های جدید، هتل های بزرگ و برج ها به پیشرفت شهر کمک کرده است."

شروع فعالیت تجاری شهرابی در زمینه کلید و قفل بود. به خصوص قفل و کلید خودروهای جدید الکترونیکی.

او درباره کارش بیشتر توضیح می دهد: "ریموت ماشین هایی که در خودرو را باز می کند، یا ماشین را روشن می کند، همه کد دار است و شامل چیپ هایی برنامه ریزی شده است. صاحبان چنین خودروهایی اگر کلید اصلی خودرویشان راگم کنند، نمی توانند با استفاده از دستگاه های کلیدسازی معمولی، یک کلید دیگر کپی کنند."

او ادامه می دهد: "آن زمان که این سیستم وارد شد ما به سراغش رفتیم. به دنبال آن با شرکت های چینی هم که می توانستد این کلیدها را تولید کنند ارتباط پیدا کردیم. البته شرکت ما در ایران یکی از بزرگ ترین شرکت های تامین کننده کلید خام است و از معدود شرکت هاییست که می تواند کلید ماشین های کد دار را در ایران کپی کند. اگر صاحب ماشینی مثل هیوندای، بی ام و یا تویوتا باشید و کلیدش را گم کنید، 45 روز تا دو ماه زمان نیاز است که منتظر بمانید تا کلید کپی شده از نمایندگی هایش در ژاپن، کره یا آلمان به دستتان برسد. اما ما حالا می توانیم این کار را در یک تا دوساعت انجام دهیم."

"تجارت بین المللی هانی مون" نام شرکت این تاجر ایرانیست که علاوه بر دفاتر چینی با شرکت هایی دیگر که دستگاه های برنامه ریزی برای کلید دارند نیز در ارتباط است.

به طور مثال، دفتر نماینده رسمی شرکت "ADVANCED DIAGOXTICS" انگلستان وهمین طور نماینده رسمی یک شرکت اوکراینی به نام "تانگو" از جمله شرکت هایی هستند که با هانی مون همکاری دارند.

شهرابی توضیح می دهد: " ما در چین هم با خیلی شرکت های خوب که بتوانند با این سیستم فعالیت کنند، کار می کنیم به طور کلی تجارت شخصی ما به این صورت است که علاوه بر خدمات به مشتری، این فعالیت را در چین به طور گسترده انجام می دهیم و در شهرهای بزرگ ایران مثل تبریز، ارومیه، شیراز، مشهد و کیش هم شعبه داریم که برای آن ها دستگاه های مورد نیاز مثل ریموت و کلید خودروهای جدید را از این جا تامین می کنیم. در بخش آموزشی هم جزوه هایی را برای نشان دادن نحوه کار تهیه می کنیم. البته ما برای انتقال از پست سریع هم استفاده می کنیم و یا از طریق همان شرکت های فروشنده بسته ها را ارسال می کنیم."

نخستین قطار مستقیم که چین و ایران را به هم متصل می کند، اخیرا از استان جه جیانگ چین عازم ایران شد. این قطار با عبور از مرز چین از طریق منطقه خودمختار شین جیانگ اویغور به قزاقستان می رسد و سپس با عبور از ترکمنستان به سمت تهران حرکت می کند. طی مسافت ده هزار کیلومتری از شهر ایوو که محل استقرار بیش از 4 هزار تاجر خاورمیانه ایست تا تهران، بیشتر از 14 روز طول می کشد. در این مورد از شهرابی سوال می کنیم که آیا از این قطار برای ارسال کالا استفاده کرده است یا خیر، توضیح می دهد: "خودم تا حالا با قطار کانتیر نفرستادم اما دوستانم از آن استفاده کرده اند. شنیده ام که خیلی خوب است، به نظرم اگر وضعیت صادرات ایران به چین به خصوص وضعیت صادرات مواد غذایی مشخص شود و دولت چین مجوز لازم به ایرانی ها بدهد مورد بسیار خوبی خواهد بود."

حکایات مربوط به ارسال کالا یک طرف و رسیدن آن با نام اجناس چینی طرف دیگر قضایا برای تاجران ایرانیست. در واقع، شنیدن عبارت جنس چینی در ایران همچنان یادآور جنس نامرغوب است. در این مورد شهرابی با اشاره به حرفه خود می گوید: "ریموت های خودرو که ما به ایران می فرستیم ارویجینال و یا از اجناس چینی مرغوب است. چرا که اجناسی را که ما برای یک خودرو تهیه می کنیم با سلامت مردم ارتباط دارد. بنابراین همیشه جنس خوب اوریجینال و یا جنس کپی با کیفیت خوب را تهیه می کنیم که از آن هم استقبال می شود. اما این که چرا هنوز جامعه ایرانی از جنس چینی راضی نیست، به نظر من که در بازار بودم تا حدی خود تاجرهای ایرانی را مقصر می دانم. چون ما تاجرهایی که این جا برای خرید آمدیم به دنبال جنس ارزان بودیم. این مساله سبب پایین آمدن کیفیت می شود. وگرنه جنس خوب همین کالا هم در بازار شهر وجود دارد و حتی به کشورهای دیگر هم صادر می شود، ولی قیمتش بالاتر است. من نمی توانم خودم را جای دوستان بگزارم ولی خب به هرحال دنبال جنس ارزان بودن برای این است که در ایران سود بیشتر عاید شود و یا مشتری بیشتر جذب شود و این که بتوان در بازار رقابت باقی ماند! به هرحال بدبینی ها نسبت به جنس چینی زیاد شده و حالا اگر جنسی خوب از این کشور به ایران ببرید، مردم همچنان باور نمی کنند. در واقع خودمان کار را سخت کردیم."

شهرابی بخشی دیگر از تقصیرها را هم از جانب تولیدکنندگان چینی و دولت ایران می داند و ادامه می دهد: "برخی تولید کنندگان چینی به کیفیت توجه نکره و کالا را با استاندارد پایین تولید می کنند. از طرف دیگر تعرفه های بالا در گمرک ایران که برای واردات بعضی کالاها در نظر گرفته شده نیز باعث می شود که این کالاها به سمت قاچاق پیش برود. وقتی هم که تولید بخواهد به صورت قاچاق وارد کشور شود دیگر استاندارد و موارد مورد نیاز را ندارد و هر تولید با هر برندی که باشد به صورت قاچاق وارد کشور می کشود که این خودش باعث شده است که کالای بی کیفیت وارد شود."

به نظر می رسد برای حلی این معضل تدابیر خاصی تا کنون اندیشیده نشده است، در این مورد تاجر ایرانی ساکن ایوو، سه عامل را برای رفع این مساله یا لااقل کمرنگ تر کردن آن موثر می داند و توضیح می دهد: "بهبود این قضیه به آسانی نیست و نیاز به زمان دارد. من فکر می کنم دولت ایران باید گام اول را برداشته وراهکاری بگذارد که جلوی قاچاق کالا در جریان واردات گرفته شود، آن موقع می توان از اهرم های استاندارد استفاده کرد که کالاهای خوب واردشود. از طرفی هم دولت چین می تواند نظارت بیشتر بر تولید کننده ها داشته باشد که موارد کیفی را در تولیداتشان بالا ببرند. همکاران وارد کننده هم که می خواهند جنس از چین به ایران ببرند، در نظر بگیرند که این کالا قرار است به دست کسانی مثل خانواده های خودمان برسد، پس بیاییم کالایی را خرید کنیم که کیفیت خوب داشته باشد و حداقل استانداردهای ایران را تامین کند که مردم هم از آن مطمئن باشند. در هر حال سه طرف واردکننده، دولت ایران و دولت چین باید برای تولید کالا با کیفیت بالا همکاری کنند."

جعفر شهرابی فراهانی، در کنار فعالیت تجاری خود در ساعات فراغت به ترجمه متون انگلیسی به فارسی نیز می پردازد و در حال حاضر نیز مشغول ترجمه دو کتاب جشنواره های سنتی چین و کتاب هنر تآتر سایه ای است. امیدواریم زندگی او در چین همواره شاد و خوشنود و سلامت باشد.